Σάββατο 4 Μαΐου 2013

Η κατάχωση του τρίτου τμήματος της Ιεράς Οδού στο Χαϊδάρι είναι αποτέλεσμα της απαξίωσης του πολιτισμού και της ιστορίας

Δει δη χρημάτων
Πριν από κάμποσα χρόνια, κατά τη διαμόρφωση του χώρου στάθμευσης του Πάρκου Αναψυχής Χαϊδαρίου στου Σκαραμαγκά βρέθηκε ένα τμήμα της αρχαίας Ιεράς Οδού που ένωνε την Αθήνα με την Ελευσίνα. Οι αρχαιολόγοι έκαναν το καθήκον τους. Ερεύνησαν πλήρως τον αρχαίο δρόμο και εισηγήθηκαν στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο την ανάδειξή του σε όλο του το πλάτος και σε μήκος 140 μέτρων.
 Ενα τμήμα του δρόμου που σωζόταν αποσπασματικά, σύμφωνα με την ομόφωνη απόφαση του ΚΑΣ (Αύγουστος 2011), θα καταχωνόταν. Ωστόσο, όταν μιλούσε για ανάδειξη του αρχαίου η Αρχαιολογική Υπηρεσία εννοούσε πως το κόστος αυτού του αρχαιολογικού έργου θα το πλήρωνε ο ιδιοκτήτης του χώρου. Πέρασαν χρόνια και ο ιδιοκτήτης τούς έστειλε μια επιστολή και τους δήλωσε ότι αδυνατούσε να το πράξει. Εν τω μεταξύ, ο αρχαίος δρόμος, περιμένοντας την περιβόητη ανάδειξη επί επτά συναπτά έτη (από το 2006), έμενε γυμνός, στο έλεος των καιρικών συνθηκών. Υπό το φόβο της οριστικής διάλυσής του, η αρμόδια Γ' Εφορεία Αρχαιοτήτων, με τη σύμφωνη γνώμη της ανασκαφέως, υπέβαλε νέο αίτημα στο ΚΑΣ: την κατάχωση του δρόμου, αντί της ανάδειξης, για να διατηρηθεί με ασφάλεια στην αγκαλιά της γης. Ετσι κι έγινε. Το Συμβούλιο στις αρχές Απριλίου γνωμοδότησε κατά πλειοψηφία «ως προσωρινό μέτρο προστασίας του μνημείου» την κατάχωσή του, με τον όρο ότι «θα υποδηλωθεί επιφανειακά σε όλο του το μήκος και θα σημανθεί με μια πινακίδα». Γιατί, πού ξέρεις, ίσως κάποτε στο μέλλον αποφασιστεί να αναδειχτεί σε όλο του το μήκος ο ιερός αυτός δρόμος, που οδηγούσε εν πομπή τους Αθηναίους στα Ελευσίνια Μυστήρια και τους Ελευσινίους στη γιορτή των Παναθηναίων. Με λίγα λόγια, όταν θα αποκτήσει δικούς της πόρους η Αρχαιολογική Υπηρεσία, θα μπορεί και να ονειρεύεται.