Ο Νικόλαος Γύζης αλληλογραφεί από το Μόναχο με την κουνιάδα του Ουρανίτσα Νάζου, θυμάται το Χαϊδάρι, τον Σκαραμαγκά κλ.π. και ονειροπολεί «…Ουρανίτσα, σε παρακαλώ το γράμμα τούτο να το διαβάσης εις τ΄ αδέλφια σου, ως και εις τ΄ αδέλφια μου. Να του είπης … Ότι έχω νοσταλγίαν και ότι είμαι βέβαιος ότι, εάν ημπορούσα να έλθω αυτού και να υπάγωμεν όλοι μαζύ εις ένα ακρογιάλι, όπως εκείνο το του Δαφνίου που ήμεθα μαζί, και ψαρεύσωμεν ή, πιο σίγουρο, αγοράσωμεν μπαρμπούνια και καθήσωμεν όλοι εις ένα τραπέζι, με ρετσινάτο και λοιπά, ότι θα εγινόμουν δια ολίγας ώρας υγιής. Είθε…»
Τα αποσπάσματα της αλληλογραφίας εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου