[«ΠΟΛΕΜΩΝ – Αρχαιολογικόν Περιοδικόν» (1929 – 1965), Δ/ντης Ανδρέας Παπαγιαννόπουλος - Παλαιός, Ιδρυτής Α.Σ.Αρβανιτόπουλος, διαθέτουμε ίσως το τελευταίο τεύχος, ΤΟΜΟΣ Η΄: τεύχος 1ον – 2ον]
Για τον αρχαιολόγο – επιγραφολόγο Ανδρέα Παπαγιαννόπουλο – Παλαιό μάθαμε από την εργασία του «ΠΥΘΙΟΝΙΚΗ» (1936), στην οποία επιχειρεί να αποδείξει ότι το μεγαλοπρεπές Μνημείο της Εταίρας Πυθιονίκης, που κατασκευάστηκε από τον Άρπαλο (καταχράστηκε το ταμείο του Μέγα Αλέξανδρου), ήταν τοποθετημένο σ΄ ένα ύψωμα πλησίον της Ιεράς Οδού. (περισσότερα για την εργασία του Α.Π.Π. διαβάστε σε προγενέστερες αναρτήσεις από ΕΔΩ και ακολουθείστε τις συνδέσεις της ανάρτησης).
Ο Α.Π.Π. απ΄ ότι μπορούμε να συμπεράνουμε από τις λίγες αναφορές που έχουμε στη διάθεσή μας, είχε αναπτύξει πλούσιο συγγραφικό, μεταφραστικό και ερευνητικό έργο. Ενδεικτικά αναφέρουμε:
1. «Ό Μέγας Αλέξανδρος καί ό Παγκόσμιος Ελληνισμός», συγγραφή Α.Π.Π., ΔΑΡΕΜΑΣ, 1939.
2. «Έκφρασις του Ι. Ναού Παντοκράτορος εν τω χωρίω Τραυλιάτα Κεφαλληνίας», συγγραφή Α.Π.Π., ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ, 1964
3. «Αρχαίαι ελληνικαί επιγραφαί», μετάφραση Α.Π.Π., ΠΑΠΥΡΟΣ, 1975.
4. «Παυσανία – Αττικά/Κορινθιακά/Λακωνικά», μετάφραση Α.Π.Π.. ΠΑΠΥΡΟΣ, 1975
5. «Στράβων – Γεωγραφικά 1», μετάφραση Α.Π.Π., ΠΑΠΥΡΟΣ, 1975.
6. «ΠΟΛΕΜΩΝ – Αρχαιολογικόν Περιοδικόν» (1929 – 1965), Δ/ντης Α.Π.Π., Ιδρυτής Α.Σ.Αρβανιτόπουλος (διαθέτουμε ίσως το τελευταίο τεύχος, ΤΟΜΟΣ Η΄: τεύχος 1ον – 2ον)
Στο περιοδικό «ΠΟΛΕΜΩΝ» που διαθέτουμε παρουσιάζονται δύο εργασίες του Α.Π.Π. η μια εκ των οποίων έχει τον τίτλο «Πολεοδομική Αρχαιολογία: Το πολεοδομικόν πρόβλημα των Αθηνών εξ απόψεως αρχαιολογικής». Ουσιαστικά πρόκειται για την εμπλουτισμένη εισήγηση που είχε κάνει ο Α.Π.Π. στο Ζάππειο στο Πανελλήνιο Συνέδριο Αρχιτεκτόνων (22/1/1966), στο οποίο μίλησε εκ μέρους της «Κοσμητείας Εθνικού Τοπίου και Πόλεων» (ιδρύθηκε το 1956). Η ομιλία του έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον γιατί παρουσιάζει α) την πρόταση ενός «σύνθετου αρχαιολογικού και τεχνικού κλάδου της επιστήμης» την «πολεοδομικήν αρχαιολογίαν» β) την πρόταση για «το Μουσείο των Αθηνών», ουσιαστικά αυτό που προτείνει είναι η ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων και ζητάει την προστασία παλαιών συνοικιών γύρω από την Ακρόπολη. Τα υπάρχοντα μουσεία της εποχής τα χαρακτηρίζει «συλλογές» γ) Παρουσιάζει το θέμα «Δημόσιον Σήμα – Ακαδημεία» (μεταξύ των οδών Πλαταιών – Σαλαμίνος) και εδώ φαίνεται να διαφωνεί με τον Ιωάννη Τραυλό και δ) υπογραμμίζει «προς συμπλήρωσιν της μελέτης του όλου αρχαιολογικού προβλήματος των Αθηνών, απομένει η εξέτασις και των λοιπών επί μέρους θεμάτων, ως το της Ιεράς Οδού» κλ.π.
Ο Α.Π.Π. υπογράφει μαζί με τον Δημήτρη Πικιώνη (καθηγητή ΕΜΠ), την Αγγελική Χατζημιχάλη, και τον Λίνο Καρζή (Λαογράφο) την «Διακήρυξις πνευματικών ανθρώπων» (24/2/1964 ) με αφορμή το έτος «Περικλή Γιαννόπουλου» 1963 – 1964 (για τον Περικλή Γιαννόπουλο που αυτοκτόνησε στον Σκαραμαγκά θα επανέλθουμε). Η « Διακήρυξις» μεταξύ των άλλων χαρακτηρίζει το έργο του Γιαννόπουλου ως «εθνικής σημασίας έργο», τον ίδιο τον συγγραφέα τον αποκαλούν «Προφήτη του ελληνισμού» και οι υπογράφοντες «φρονούν ότι οι νέοι Ελληνόπαιδες θέλουν αντλείση από το έργο του Περικλή Γιαννόπουλου δυνάμεις δια νέαν ζωή και δράσιν, θέλουν συνειδητοποιήση τον Πανανθρώπινον προορισμόν τους, σαν ελλήνων και αποκρυσταλλώση, εις τα βάθη της ψυχής των, τα γνήσια Ελληνικά ιδανικά.»
Το 1964 ο Α.Π.Π. αναλαμβάνει σε συνεργασία με το δημοσιογράφο Θεόδωρο Βλάσση την οργάνωση του Ιστορικού Αρχείου Πειραιά, το 1967 όμως παραιτείται.
Αυτά ήταν τα λίγα βιογραφικά στοιχεία που κατορθώσαμε με μεγάλη δυσκολία να συγκεντρώσουμε για τον Ανδρέα Παλαιολόγο - Παλαιό, χωρίς όμως να εξαντλήσουμε όλες τις προσπάθειες.
Κ.Φωτ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου