H ανάρτηση αυτή είναι επικαιροποιημένη. Υπάρχουν νεότερα στοιχεία που έχουν σχέση με το θεατρικό έργο του Ρενάτο Μόρντο "Χαϊδάρι - 12 εικόνες σκλαβιάς και λευτεριάς" που ανέβηκε στο θέατρο Κοτοπούλη, δέκα έξι ημέρες μετά την Απελευθέρωση της Αθήνας. Ανέβηκε στις 28 Οκτωβρίου 1944. Για το θέμα αυτό θα υπάρξει αναλυτική ενημέρωση και σχετική εκδήλωση.
Κώστας Φωτεινάκης 11.10.2021 - αφιερωμένο στην μητέρα μου Κατίνα Παπαγεωργακοπούλου - Φωτεινάκη
----------------------------------------------------------------------------------------
ΠΡΟΣΘΗΚΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ 11.10.2021
[ΕΙΚΟΝΑ -1 | 12 Οκτωβρίου 1944: Η Απελευθέρωση στο Χαϊδάρι. Η Κομματική Οργάνωση Βάσης του ΚΚΕ, γνωστή ως ΚΟΒΑ, απέναντι από την εκκλησία Παναγίτσα. Σημαίες: Ρώσικες, Αγγλικές, ΗΠΑ, στο ίδιο πολιτικό κλίμα με το χαρακτικό του Τάσου (επόμενη φωτογραφία ) | ΕΠΟΝ 4ος τομέας Χαϊδαρίου | Ζήτω τα 26 χρόνια του ΚΚΕ | πανό με τη φωτογραφία του Νίκου Ζαχαριάδη…| Φωτογραφία του Ουκρανού Dmitri Kessel/ Ντμίτρ Κέσελ που εργάστηκε στο γνωστό περιοδικό LIFE.]
[ΕΙΚΟΝΑ -2 | "Η απελευθέρωση της Αθήνας" - Χαράκτης Τάσσος. Βρίσκεται στην Εθνικη Πινακοθήκη [ΕΔΩ]. Τα συνθήματα και το πολιτικό κλίμα είναι τα ίδια με την ΕΙΚΟΝΑ -1]
[ΕΙΚΟΝΑ -3 | Η παραπάνω φωτογραφία βρέθηκε στο συρτάρι του Άγγελου Κατακουζινού και δημοσιεύτηκε στο αφιέρωμα “ΕΑΜ και ΑΣΤΟΙ” του BHMAGAZINO στο πλαίσιο του εορτασμού το 2016 για την απελευθέρωση της Αθήνας.
Το ΧΑΪΔΑΡΙ δεν μπορούσε να απουσιάζει από τον εορτασμό για την Απελευθέρωση της Αθήνας στις 12 Οκτωβρίου 1944, μιας και το Στρατόπεδο Χαϊδαρίου και το ΜΠΛΟΚ15 ήταν τόποι αναφοράς στην Εθνική Αντίσταση.
Αντιγράφουμε από το δημοσίευμα: “Αφορμή για την αιρετική, ομολογουμένως, εκδήλωση (τουλάχιστον σε μια πολυμνημονιακή Ελλάδα που συμφιλιώνεται με την ιστορική πραγματικότητα μιας πρώτης κυβέρνησης της Αριστεράς), μια σειρά είκοσι ασπρόμαυρων φωτογραφιών (συντηρημένων και σωσμένων αλλά όχι ακόμη ιστορικά τεκμηριωμένων). Εντοπίστηκαν (από τη μουσειολόγο Σοφία Πελοποννησίου) μέσα σε ένα ξεχασμένο συρτάρι, στο γραφείο του Αγγελου Κατακουζηνού. Ολες τραβηγμένες τις ημέρες της Απελευθέρωσης της Αθήνας (με εκκίνηση τη 12η Οκτωβρίου 1944), απεικονίζουν τους ξέφρενους πανηγυρισμούς μιας μεθυσμένης λαοθάλασσας που ξεχύνεται από παντού, με τον ΕΑΜ όχι απλά να πρωτοστατεί με σύμβολα και πρόσωπα (κάτι που είναι βεβαίως φυσικό αφού μιλάμε για τον «κορμό» της Αντίστασης) αλλά να μονοπωλεί τα κάδρα.”]
[ΕΙΚΟΝΑ -4 | Τα τρία Κ και ένα Χ: Καισαριανή, Κοκκινιά, Καλλιθέα, Χαϊδάρι]
[ΕΙΚΟΝΑ -5 | Ο Γερμανός επικεφαλής της μονάδας που κατείχε το Ταστσόγλειο (κτήριο στο ψυχιατρείο], θέλησε να εκβιάσει τον Μαυρουλίδη (δ/ντή του νοσοκομείου), ζητώντας ένα ποσό 200 χρυσών λιρών για να μην ανατινάξει το κτίριο. Αυτό συνεπαγόταν κίνδυνο και για τις άλλες εγκαταστάσεις του Νοσοκομείου.
Ευτυχώς η απειλή δεν πραγματοποιήθηκε ή μάλλον ματαιώθηκε λόγω της βιαστικής αποχώρησης. Κάποια απόπειρα έγινε στο ένα από τα κτίρια των Σανατορίων, που ήταν κενό γιατί δεν είχε ολοκληρωθεί η κατασκευή του. Έβαλαν στα θεμέλιά του βόμβα, από την έκρηξη της οποίας έπαθε μια ρωγμή στο μέσο, χωρίς όμως μεγάλες ζημιές που θα αχρήστευαν το κτίριο.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Οι Γερμανοί ηττώμενοι και αναχωρώντας από την Ελλάδα ανατίναξαν την γέφυρα του Ισθμού της Κορίνθου, τη γέφυρα το σιδηροδρομικής γραμμής μετά την Ελευσίνα, επιχείρησαν να ανατινάξουν την Ηλεκτρική στο Κερατσίνι (Μάχη της Ηλεκτρικής από το ΕΑΜ), η σφαγή στο Αιγάλεω (29 Σεπτεμβρίου 1944) κ.ά.
ΕΠΙΠΛΕΟΝ: Το Ψυχιατρείο Δαφνί κατά την περίοδο του φασισμού (δεκαετία 1934 – 1944) και δύο ακόμα παρουσιάσεις…]
[ΕΙΚΟΝΑ -6 | Στις 28 Οκτωβρίου 1944 ανεβαίνει το θεατρικό έργο "Χαϊδάρι - 12 εικόνες σκλαβιάς και λευτεριάς" του Ρενάτο Μόρντο. Δέκα έξι ημέρες μετά την Απελευθέρωση της Αθήνας. Για το θέμα αυτό θα υπάρξει αναλυτική ενημέρωση και σχετική εκδήλωση.]
[ΕΙΚΟΝΑ -7 | Η απελευθέρωση της Αθήνας τιμάτε για πρώτη φορά από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και την Περιφέρεια Αττικής με εκδηλώσεις στο Χαϊδάρι και στην Καισαριανή το 2017. | Με την αλλαγή της κυβέρνησης (Νέα Δημοκρατία) και της Περιφέρειας (Γ.Πατούλης) αυτές οι εκδηλώσεις σταμάτησαν.]
ΠΡΟΣΘΗΚΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ 11.10.2021
1- Στην ΕΙΚΟΝΑ 1, υπάρχει ένα πλακάτ που γράφει¨Οι 15 εναποπείναντες Ακροναυπλιώτες (16 κατά Αντώνη Φλούντζη). Οι 15 που δεν εκτελέστηκαν μαζί με τους άλλους Ακροναυπλιώτες την Πρωτομαγιά του 1944 ήταν αυτοί που λειτουργούσαν το Στρατόπεδο….. Μάγειροι και υπεύθυνοι συνεργείων….. Αυτοί λοιπόν οι “15 εναπομείναντες Ακροναυπλιώτες” (Ακροναυπλιώτες – Μέλη του ΚΚΕ κρατούμενοι από τη δικτατορία του Μεταξά παραδόθηκαν στους Γερμανούς) πήραν μέρος στην Απελευθέρωση της Αθήνας, στις 12 Οκτωβρίου 1944, πίσω από το ΧΑΪΔΑΡΙ
2- Το Ψυχιατρείο Δαφνί κατά την περίοδο του φασισμού (δεκαετία 1934 – 1944) και δύο ακόμα παρουσιάσεις… [ΕΔΩ]
3 – Κώστας Φωτεινάκης: Έρευνα – Επιστολή, παρέμβαση στο Δημοτικό Συμβούλιο Χαϊδαρίου για την εκτέλεση των 58 στις 8 Σεπτεμβρίου 1944 στο Δαφνί [ΕΔΩ].
3.1 - Στο πλαίσιο διαπραγματεύσεων (την αποχώρησης των Γερμανών) πραγματοποιήθηκαν δυο κύριες συναντήσεις. Η πρώτη έλαβε χώρα στο Ψυχικό μεταξύ του επικεφαλής των γερμανικών δυνάμεων, στρατηγού της αεροπορίας, Χέλμουτ Φέλμι και του Αρχιεπισκόπου Δαμασκηνού. Η γερμανική πλευρά υποσχέθηκε να απέχει από δολιοφθορές κατά των βασικών υποδομών της Αθήνας όπως το φράγμα της λίμνης του Μαραθώνα, με αντάλλαγμα την ανεμπόδιστη αποχώρηση των μονάδων τους. Προς επίρρωση της συμφωνίας ο Φέλμι δημοσίευσε στον «Ημερήσιο Τύπο» (τη μοναδική εφημερίδα που κυκλοφορούσε στην Αθήνα εκείνη την εποχή) της 20ης Σεπτεμβρίου 1944 μια ανακοίνωση όπου διαβεβαίωνε τους Αθηναίους πως καμία πράξη δολιοφθοράς δεν επρόκειτο να πραγματοποιηθεί εκ μέρους των γερμανικών στρατευμάτων, με την αυστηρή όμως προϋπόθεση-ειδοποίηση να μην ενοχληθούν. Ωστόσο, πριν λάβουν την εντολή εκκένωσης της πρωτεύουσας, οι S-S προχώρησαν στην εκτέλεση 72 ελλήνων πατριωτών στο Δαφνί, ενώ εξόντωσαν και την ομάδα των συνεργατών τους διερμηνέων, προκειμένου να μην αποκαλυφθούν λεπτομέρειες των εγκληματικών τους πράξεων. [ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ]
Επιμέλεια παρουσίασης: Κώστας Φωτεινάκης. | Αφιερωμένο στην μητέρα μου Κατίνα Παπαγεωργακοπούλου - Φωτεινάκη από τα Λέικα Καλαμάτας. Ο αδελφός της μητέρας μου Χρήστος Παπαγεωργακόπουλος, ηλικίας 18 ετών, κρεμάστηκε από τους Γερμανούς στην Τρίπολη, η δε μητέρα μου με την αδελφή της Βούλα βιάστηκαν από τους ταγματασφαλίτες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου