ΜΑΥΡΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ ΣΤΟΝ ΑΣΔΑ
Από την εφημερίδα «Ελεύθερος Διάλογος» πληροφορήθηκα ότι ο ΑΣΔΑ αποφάσισε να αναβάλλει, χωρίς όμως να ορίζει νέα ημερομηνία, το Φεστιβάλ Τεχνών της Δυτικής Αθήνας.
Αν και δεν ανήκω στους καλλιτέχνες που αφορά άμεσα η αναβολή (διάβαζε ματαίωση), γέμισα οργή. Κι όχι φυσικά για τη μιζέρια που αναδίδει η ανακοίνωση του ΑΣΔΑ αλλά για την αισχρή διασύνδεση μιας εκδήλωσης πολιτισμού με το «δημόσιο χρέος» και τον κίνδυνο κρατικής χρεωκοπίας!!!
Σύμφωνα με την ανακοίνωση η ματαίωση επιβλήθηκε προκειμένου να συμβάλει κι ο ΑΣΔΑ στην «περιστολή των εξόδων του δημοσίου» ενώ ταυτόχρονα, κι εδώ είναι το περίεργο, καθησυχάζονται οι εργολάβοι του τσιμέντου ότι θα «εξασφαλιστεί η ομαλή υλοποίηση των αναπτυξιακών έργων και έργων υποδομής».
Πριν λίγες μέρες όλοι οι Έλληνες συγκινήθηκαν από τη γενναία στάση του γάλλου σκηνοθέτη Ζαν Λυκ Γκοντάρ να μην παρευρεθεί στην αναμενόμενη από όλους προβολή της ταινίας του στις Κάννες εκφράζοντας την αλληλεγγύη του στην Ελλάδα.
Και δεν ήταν η αποχή του μεγάλου καλλιτέχνη από το διεθνές κινηματογραφικό γεγονός, το πιο σημαντικό, αλλά η αιτιολόγησή της: «Θα έπρεπε να είμαστε ευγνώμονες στην Ελλάδα. Ο Δύση έχει ένα μεγάλο χρέος απέναντι στην Ελλάδα. Η φιλοσοφία, η δημοκρατία, η τραγωδία… Ξεχνάμε πάντα τη σύνδεση της τραγωδίας με τη δημοκρατία. Χωρίς τον Σοφοκλή δεν θα υπήρχε Περικλής. Χωρίς τον Περικλή δεν θα υπήρχε ο Σοφοκλής».
Χρειάζεται ένας Γκοντάρ για να σας θυμίσει, αμόρφωτοι άνθρωποι του ΑΣΔΑ, ότι χωρίς την ποίηση, χωρίς την τέχνη δεν μπορεί να υπάρξει δημοκρατία και το αντίστροφο; Παίρνοντας την απερίσκεπτη απόφαση να ματαιώσετε μια σημαντική, για τη Δυτική Αθήνα, πολιτιστική εκδήλωση δεν εξοικονομείτε χρήματα, πληγώνετε στη δημοκρατία! Στη χώρα που γεννήθηκε. Βάζετε φραγμό στη δημιουργική σκέψη.
Φαντάζεστε πως θα αντιδρούσε ο Γκοντάρ μαθαίνοντας ότι οι έλληνες για χάριν κάποιων εργολάβων τσιμέντου σταματούν την καλλιτεχνική παραγωγή; Ματαίωναν το Φεστιβάλ Επιδαύρου, το Φεστιβάλ Αθηνών κλπ;
Κι αν αδυνατείτε να καταλάβετε αυτή τη λεπτή διασύνδεση ανάμεσα στην τέχνη και τη δημοκρατία, σκεφτείτε ότι οι καλλιτέχνες (όχι μόνο της Δυτικής Αθήνας) είναι η μοναδική γραμμή άμυνας απέναντι στη χυδαιότητα και τη φτηνή προπαγάνδα που εισβάλει καθημερινά «αφιλοκερδώς» στα σπίτια μας από τα τηλεοπτικά δίκτυα. Εμείς πως αντιδρούμε;
Η τέχνη, αγαπητοί φίλοι, δεν μπορεί να ανήκει στις ελαστικές δαπάνες. Εκτός κι αν πιστεύεται ότι κι η δημοκρατία είναι από λάστιχο.
Ο δρόμος της δημιουργίας είναι η μόνη διέξοδος στην καταθλιπτική κοινωνία, ταυτόχρονα με την οικονομική εξαθλίωση, που θέλουν να μας επιβάλλουν. Έχετε λίγο καιρό να αναθεωρήσετε την απόφασή σας.
Νίκος Θεοδοσίου
Συγγραφέας, σκηνοθέτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου