Ο Δημήτρης Κουτσούμπας παρέδωσε αρχειακό υλικό του ΚΚΕ για τον Ναπολέοντα Σουκατζίδη στην οικογένειά του (29.10.2021)

 

[ΠΗΓΗ: 902]

Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας συναντήθηκε σήμερα, Παρασκευή 29 Οκτώβρη, στην έδρα της ΚΕ, με τη Φωτεινή (Φωφώ) Θεραπιώτη - Σουκατζίδη, πρώτη ξαδέλφη του ήρωα κομμουνιστή Ναπολέοντα Σουκατζίδη, τον οποίο εκτέλεσαν οι Γερμανοί στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής, την Πρωτομαγιά του 1944, μαζί με άλλους κομμουνιστές, που έμειναν στην Ιστορία ως οι «200 της Καισαριανής».

Ο Δημήτρης Κουτσούμπας παρέδωσε στη Φωτεινή Θεραπιώτη - Σουκατζίδη έναν αναμνηστικό βιβλιόδετο φάκελο με υλικά από το Αρχείο του ΚΚΕ για τον Ναπολέοντα Σουκατζίδη, ο οποίος περιείχε φωτογραφίες, αλλά και τις επιστολές του προς τον πατέρα του, τη σύντροφό του Χαρά Λιουδάκη και άλλους συγγενείς του, από τις φυλακές και τις εξορίες.

Θυμίζουμε ότι σαν σήμερα, πριν από ακριβώς 21 χρόνια, στις 29 Οκτώβρη 2000, είχαν γίνει τα αποκαλυπτήρια του ανδριάντα του Ναπολέοντα Σουκατζίδη, στο χωριό του στο Αρκαλοχώρι Ηρακλείου Κρήτης. 

Ad Libitum – Μπλοκ 15 | Συναυλία της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών στο Στρατόπεδο Χαϊδαρίου - ΜΠΛΟΚ15 | Τίτλος έργου ‘No Borders’ (Secret City)

Αναρτήθηκε στις 24.10.2021 στο κανάλι της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών -  ΕΥΓΕ

Παρακολουθείστε το έργο και τη συναυλία στην μεγάλη αίθουσα του ΜΠΛΟΚ15 ΕΔΩ

Στο πλαίσιο του project «Ad Libitum», της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών, η εικαστικός Άρτεμις Αλκαλάη, μέσω της οικογενειακής και καλλιτεχνικής της εμπειρίας, μιλά για το Μπλοκ 15 του Στρατοπέδου Χαϊδαρίου – τον τόπο της απόλυτης φρίκης και μαρτυρίου, κατά τη διάρκεια της Εθνικής Αντίστασης.

Ο συνθέτης Δημήτριος Δημόπουλος εμπνέεται από τα ανθρώπινα δικαιώματα, και συνθέτει το έργο: «No Borders (Secret City) » .

Το project «Ad Libitum», με θέμα τα ανθρώπινα δικαιώματα, είναι μια πρωτοβουλία της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών και εντάσσεται στο πλαίσιο των πολιτιστικών δράσεων της Ελληνικής Προεδρίας του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Η Κ.Ο.Α. ανέθεσε σε πέντε νέους Έλληνες συνθέτες, που πρόσφατα εκκίνησαν τη συνθετική τους πορεία, αλλά έχουν ήδη επιτύχει διεθνείς διακρίσεις και αναγνώριση, τη σύνθεση ενός έργου μουσικής δωματίου, με θέμα τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Τα έργα συνδέθηκαν με ιστορικά τοπόσημα της Αττικής, τα οποία είναι ταυτισμένα με τα ανθρώπινα δικαιώματα. Προσωπικότητες που έχουν αφήσει το στίγμα τους στη μάχη υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων βιωματικά, ακαδημαϊκά, πολιτικά αλλά και μέσω της τέχνης, με αφορμή τη μουσική, μιλούν γι’ αυτούς τους τόπους μνήμης.

Το «Ad Libitum» τελεί υπό την αιγίδα του Υπουργείου Εξωτερικών και του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.

Μουσική Διεύθυνση:

Δημήτρης Σέμσης

Παίζουν:

Φαίδων Μηλιάδης -βιολί

Τριαντάφυλλος Λούκας - Βιολί

Ενκέλα Κοκολάνη – Βιόλα

Μάνος Γουβέλης – Βιόλα

Δημήτρης Γούζιος – Βιολοντσέλο

Βάνια Παπαδημητρίου - Βιολοντσέλο

Τάκης Καπογιάννης – Κοντραμπάσο

Σύντομο σημείωμα του συνθέτη:

Το έργο ‘No Borders’ (Secret City) είναι ένα σεπτέτο εγχόρδων εμπνευσμένο από το δικαίωμα του Ευρωπαίου πολίτη να κυκλοφορεί και να διαμένει ελεύθερα στο έδαφος των κρατών μελών.

Η αρχική ιδέα του τριμερούς αυτού έργου (Α-Β-Α) είναι η μίξη ποικίλων μουσικών στοιχείων από διαφορετικές μουσικές παραδόσεις των κρατών της Ευρώπης. Η συνύπαρξη των στοιχείων αυτών περιλαμβάνει μουσικές κλίμακες, ρυθμούς και ηχοχρώματα της Ευρώπης που οδηγούν σε μία ώσμωση των διαφορετικών αυτών παραδόσεων, δημιουργώντας μία μεγάλη ‘πόλη’ χωρίς σύνορα. Συγκεκριμένα, το πρώτο και το τρίτο μέρος με έντονο ρυθμικό χαρακτήρα αφήνουν τα διαφορετικά στοιχεία να ξεχωρίζουν χωρίς να έρχονται σε αντίθεση, ενώ στο δεύτερο μέρος (αργό) η μουσική αφομοιώνει αυτή τη διαφορετικότητα των στοιχείων. 

Η συνέχεια του μουσικού έργου στο σύνολό της δείχνει πώς τα διαφορετικά στοιχεία (πολίτες) μπορούν να μεταβούν ελεύθερα από ένα μέρος σε άλλο, να συνυπάρξουν ξεχωριστά και αρμονικά ή ακόμα και να αφομοιωθούν πλήρως, σε ένα μουσικό έδαφος όπου η κυκλοφορία σέβεται και εξυπηρετεί τις ανάγκες των μονάδων. Η πύκνωση και οι αρμονικές εκπλήξεις του τελευταίου μέρους του έργου, εκτός της καθαρά μουσικής τους λειτουργίας, θέλουν να αποτυπώσουν τη δυναμική του δικαιώματος αυτού στην πλήρη πραγμάτωσή του και να προβάλει τη γοητεία της πολύ - πολιτισμικότητας, του σεβασμού και της φιλοξενίας σε αυτή την ‘μυστική υπέρ-πόλη, χωρίς σύνορα’.

Η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών στη Μονή Δαφνίου με άγνωστα έργα του ΛΟΥΝΤΒΙΧ ΒΑΝ ΜΠΕΤΟΒΕΝ (1770- 1827) | 19 Νοεμβρίου 2020

Απολαύστε τη συναυλία ΕΔΩ

Η συναυλία πραγματοποιήθηκε στη Μονή Δαφνίου, Παγκόσμιο Μνημείο Πολιτιστικής Κληρονομιάς, στις 19 Νοεμβρίου 2020.

To πρόγραμμα (Dis)Playing Attica αποτελεί πρωτοβουλία της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών και της Περιφέρειας Αττικής και εντάσσεται στο πλαίσιο των πολιτιστικών δράσεων της τρέχουσας, εξάμηνης, Ελληνικής Προεδρίας του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Στο πλαίσιο του προγράμματος (Dis)Playing Attica, οκτώ σύνολα της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών ερμηνεύουν εμβληματικά έργα του ρεπερτορίου μουσικής δωματίου, σε χώρους των οκτώ περιφερειακών ενοτήτων της Αττικής, συνδεδεμένους με την ιστορία και τον πολιτισμό της.

Το (Dis)Playing Attica τελεί υπό την αιγίδα του Υπουργείου Εξωτερικών και του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.

Το πρόγραμμα της συναυλίας:

ΛΟΥΝΤΒΙΧ ΒΑΝ ΜΠΕΤΟΒΕΝ (1770- 1827)

1. Trio in C, op. 87 

for two Oboes and English Horn

1. Allegro

2. Adagio

3. Menuetto (Allegro molto, Scherzo)

4. Finale (Presto)

2. Variations on "Là ci darem la mano"

WoO 28

for two Oboes and English Horn

Thema. Andante

Var. I (Allegretto)

Var. II (L'istesso tempo) 

Var. III (Andante) 

Var. IV (Allegro Moderato) 

Var. V (Moderato) 

Var. VI (Lento Espressivo) 

Var. VII (Allegretto Scherzando) 

Var. VIII (Allegretto Giocoso.) 

Coda (Vivace)

Α' Όμποε: Δημήτρης Βάμβας

Β' Όμποε: Στέλλα Νικολαΐδη

Κορ ανγκλέ: Χριστίνα Παντελίδου

More information here

ΒΡΕΘΗΚΕ το χαμένο κατοχικό θεατρικό έργο που ανέβηκε στις 28 Οκτωβρίου 1944 | ΧΑΪΔΑΡΙ – 12 ΕΙΚΟΝΕΣ ΣΚΛΑΒΙΑΣ ΚΑΙ ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ

Με αφορμή την Απελευθέρωση της Αθήνας 12 Οκτωβρίου 1944 και την πρώτη παράσταση του θεατρικού έργου ΧΑΪΔΑΡΙ – 12 ΕΙΚΟΝΕΣ ΣΚΛΑΒΙΑΣ ΚΑΙ ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ στις 28 Οκτωβρίου 1944 στο θέατρο Κοτοπούλη]

-----------------------------------------------------------------------------------------------------

 ΒΡΕΘΗΚΕ το χαμένο κατοχικό θεατρικό έργο που ανέβηκε στις 28 Οκτωβρίου 1944 

 ΧΑΪΔΑΡΙ – 12 ΕΙΚΟΝΕΣ ΣΚΛΑΒΙΑΣ ΚΑΙ ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ 

του Κώστα Φωτεινάκη

[ΘΕΑΤΡΟΝ ΚΟΤΟΠΟΥΛΗ -REX | Το εξώφυλλο του προγράμματος | 28 Οκτωβρίου 1944]

Βρέθηκε το χαμένο κατοχικό θεατρικό έργο ΧΑΪΔΑΡΙ – 12 ΕΙΚΟΝΕΣ ΣΚΛΑΒΙΑΣ ΚΑΙ ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ που το αναζητούσα από το 2000.

Μεγάλο γεγονός για το Χαϊδάρι, την πόλη που «φιλοξένησε» χιλιάδες  κρατούμενους την περίοδο της  Γερμανικής Κατοχής, την πόλη που έχει ως λογότυπό της το κτήριο ΜΠΛΟΚ 15^1,2 από το 1984.

Το Στρατόπεδο Κρατουμένων Χαϊδαρίου κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής λειτούργησε ως τόπος βασανιστηρίων, εκτελέσεων και παράλληλα ως προπαγάνδα τρόμου στην ανερχόμενη αντίσταση κατά του κατακτητή και των ντόπιων συνεργατών τους.

Μεταξύ των κρατουμένων που πέρασαν από το Στρατόπεδο ήταν ο μεγάλος Έλληνας μουσουργός Νίκος Σκαλκώτας, ο δημοσιογράφος Ζακ Μεναχέμ, ο διάσημος σκηνοθέτης – Συγγραφέας Ρενάτο Μόρντο (γεννήθηκε από γονείς εβραϊκής καταγωγής, πατέρα Κερκυραίο και μητέρα Αυστριακή) κ.ά.

Ο Ρενάτο Μόρντο³ ανέβασε το θεατρικό έργο ακριβώς 16 ημέρες μετά την Απελευθέρωση της Αθήνας, στις 28 Οκτωβρίου 1944, στο θέατρο «REX – ΚΟΤΟΠΟΥΛΗ» - Δ/ντης Βασίλης Λογοθετίδης, με τους ηθοποιούς: Δημήτρη και Ρίτα Μυράτ, Χρήστο Τσαγανέα, Διονύση Παπαγιαννόπουλο, Στέλιος Βόκοβιτ, Νίτσα Τσαγανέα, Δημήτρη Λυγίζο, Βίλμα Κύρου, Νάσο Κεδράκα κ.ά.

Βασικοί Συντελεστές του θεατρικού έργου:

•          RENATO MORDO (συγγραφέας – σκηνοθέτης)

•          Μιχάλης Βούρτσης, (Αρχιμουσικός, Συνθέτης – πατέρας της γνωστής ηθοποιού Μάρθας Βούρτση): Μουσική Επιμέλεια

•          Γιώργος Ανεμογιάννης (σκηνικά - ενδυματολογία)

Απόσπασμα κριτικής για το έργο (Άλκης Θρύλος – Ελένη Ουράνη)

«….Η μαρτυρική ζωή των σκλάβων των Γερμανών, οι θανατικές εχτελέσεις, αποδίδονται πιστότατα και παραστατικότατα, συγκλονιστικότατα, αλλά και χωρίς μετουσίωση… Καθώς παρακολουθούσα το «Χαϊδάρι», αισθανόμουνα μια δυσφορία σ’ όλο μου το σώμα, είχα την πολύ δυσάρεστη εντύπωση ότι καταδικάσθηκα να γίνω αυτόπτης μάρτυρας βασανιστηρίων…»

Το έργο το αναζητούσα, εγώ, φίλοι και συνεργάτες και κατορθώσαμε να ανακαλύψουμε:

• Το πρόγραμμα της θεατρικής παράστασης με τους συντελεστές του έργου
• Την κριτική για το έργο από την Άλκη Θρύλου/ Ελένη Ουράνη
• Τα σκηνικά του έργου στο Μουσείο του Γιώργου Ανεμογιάννη
• Την έκθεση⁴ για τη ζωή και το έργο του Ρενάτο Μόρντο που πραγματοποιήθηκε στη Γερμανία από το Σεπτέμβριο του 2020 έως τον Ιούνιο του 2021.
• Την έκδοση του θεατρικού έργου στη Γερμανική γλώσσα Renato Mordo: Chaidari. Szenen aus Hitlers Konzentrationslager in Griechenland, Ιούνιος 2021.

Ο Κώστας Φωτεινακης είναι ερευνητής της τοπικής ιστορίας και Πρόεδρος του Ελληνικού Δικτύου ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:

1. ΥΠΠΟΑ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΔΙΑΤΗΡΗΤΕΟ ΜΝΗΜΕΙΟ: Ιδιαίτερα το κτήριο ΜΠΛΟΚ15, του Στρατοπέδου Χαϊδαρίου, που ήταν ο χώρος και μαρτυρίου όσων επρόκειτο να εκτελεσθούν, χαρακτηρίστηκε από το ΥΠΠΟΑ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΔΙΑΤΗΡΗΤΕΟ ΜΝΗΜΕΙΟ (ΦΕΚ329/Β/24.6.1987) «… για να συμβάλλει στη διατήρηση της ιστορικής μνήμης των κατοίκων της Αθήνας και της χώρας».
2. ΜΠΛΟΚ15: Το σύμβολο του Δήμου Χαϊδαρίου καθιερώθηκε το 1984. Συνδυάζει την ιστορία της πόλης και την αγάπη για τη δημοκρατία, την ανανέωση και το σεβασμό στη φύση. Απεικονίζει το «Μπλοκ 15» του Στρατοπέδου Χαϊδαρίου, χώρο αυστηρής απομόνωσης (το δηλώνει το συρματόπλεγμα που περιβάλλει το κτίριο) και προθαλάμου για τις εκτελέσεις των αγωνιστών – πατριωτών της Εθνικής Αντίστασης, ενάντια στη ναζιστική κατοχή (1940 – 1944).
3. Ρενάτο Μόρντο: Το 1939 ύστερα από πρόσκληση του Κωστή Μπαστιά κατ’ εισήγηση του Μανώλη Καλομοίρη, ήρθε οικογενειακώς στην Ελλάδα όπου προσλήφθηκε ως βασικό στέλεχος στη νεοϊδρυθείσα Εθνική Λυρική Σκηνή. O Ρενάτο Μόρντο την περίοδο 1943 – 1944 ήταν κρατούμενος στο Στρατόπεδο Χαϊδαρίου μαζί με άλλους Έλληνες Πατριώτες. Ο χώρος του Στρατοπέδου, τα βασανιστήρια και οι εκτελέσεις, υπάρχει μάλιστα μέσα στο έργο ειδική «εικόνα» του Ναπολέοντα Σουκατζίδη, αποτέλεσαν το δραματουργικό πλαίσιο, τις προτεινόμενες  συνθήκες, και τον σκηνικό τόπο δράσης του έργου. Πληρέστερο Βιογραφικό από τον ιστότοπο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής  https://bit.ly/2C9Nisb
4. Έκθεση προς τιμή του Ρενάτο Μόρντο, συνιδρυτή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στη Γερμανική Σχολή Αθηνών 5-26 Νοεμβρίου 2021 – στις 6 Νοεμβρίου θα διαβαστούν αποσπάσματα από το θεατρικό έργο https://bit.ly/3CfQakk

Διαφήμιση της πρώτης παράστασης σε εφημερίδα της εποχής -  28 Οκτωβρίου 1944

Εικ.3 – Σκηνικά Γιώργου Ανεμογιάννη από το ομώνυμο Μουσείο στο Ηράκλειο Κρήτης http://www.anemoyannis.gr

 

Λίμνη Κουμουνδούρου (Ρειτών)1936 | Άσκηση με βελάκια

Περισσότερα για τη Λίμνη Κουμουνδούρου αναζητείστε στις ετικέτες των ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ [ΕΔΩ]  του ΟΙΚΟ.ΠΟΛΙ.Σ. [ΕΔΩ] και της Λίμνης [ΕΔΩ]

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η έρευνα της ομάδας ΓΕΩΜΥΘΙΚΗ ΕΔΩ.

Με βάση τις ανωτέρω πληροφορίες ας εξετάσουμε τι δείχνουν τα βελάκια....

Τις απαντήσεις στο xpolis@gmail.com ή στο Facebook που θα αναρτηθεί

ΠΡΟΦΑΝΏΣ Η ΠΛΑΓΙΑ ΤΟΥ ΠΟΙΚΙΛΟΥ ΟΡΟΥΣ ΕΊΝΑΙ ΚΑΡΑΦΛΗ - ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΙΧΝΟΣ ΔΕΝΔΡΟΥ

 

Μικρό αφιέρωμα στην Ιερά Οδό | Χένρι Μίλερ "Πολλές φορές, ακολουθώντας την Ιερά Οδό από το Δαφνί προς τη θάλασσα, νόμισα πως τρελαίνομαι"

Χένρι Μίλερ γράφει το 1939 επισκεπτόμενος της Ελλάδα:

«Πολλές φορές, ακολουθώντας την Ιερά Οδό από το Δαφνί προς τη θάλασσα, νόμισα πως τρελαίνομαι. (...) Δεν έπρεπε να κυλάμε με αμάξια στην Ιερά οδό, όπως σ' έναν αυτοκινητόδρομο τούτο είναι μια ιεροσυλία. Έπρεπε να βαδίζουμε, να βαδίζουμε, όπως οι άνθρωποι των αλλοτινών καιρών, και ν' αφήνουμε όλο μας το είναι να πλημμυρίζει από φως. Δεν βρίσκεται κανείς εδώ σ' έναν από τους μεγάλους δρόμους της χριστιανοσύνης. Αυτό τον δρόμο τον χάραξαν πόδια παγανιστικά, πόδια ευλαβικά, πορευόμενα προς τη μύηση, προς την Ελευσίνα...». 

(Φιλολογικές διαδρομές στην Ελλάδα, ΠΑΤΑΚΗΣ)

[Κώστας Μαλέας "Ιερά Οδός - Σκαραμαγκάς]

[VOYAGE EN GRECE]

[Ιερά Οδός 1814 - φανταστική επεικόνιση των βουνών στο βάθος]

[Ιερά Οδός 1870]

[Ιερά Οδός 1898 - ο άνρθωπος με το καπέλο και την μπέρτα ίσως να είναι ο Δημήτριος Καμπούρογλου]

Η απελευθέρωση της Αθήνας και το Χαϊδάρι | 12 Οκτωβρίου 1944 (νέα έκδοση 11.10.2021)

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: Η ανάρτηση αυτή περιορίζεται αποκλειστικά και μόνο στην Απελευθέρωση της Αθήνας, 12 Οκτωβρίου 1944 και στο Χαϊδάρι. Για το Στρατόπεδο Χαϊδαρίου και το ΜΠΛΟΚ 15 έχω γράψει και δημοσιεύσει στο Ιστορικό Λεύκωμα "Χαϊδάρι - Τόπος & Άνθρωποι", 2007, καθώς και σε blogs - sites.

H ανάρτηση αυτή είναι επικαιροποιημένη. Υπάρχουν νεότερα στοιχεία που έχουν σχέση με το θεατρικό έργο του Ρενάτο Μόρντο "Χαϊδάρι - 12 εικόνες σκλαβιάς και λευτεριάς" που ανέβηκε στο θέατρο Κοτοπούλη, δέκα έξι ημέρες μετά την Απελευθέρωση της Αθήνας. Ανέβηκε στις 28 Οκτωβρίου 1944. Για το θέμα αυτό θα υπάρξει αναλυτική ενημέρωση και σχετική εκδήλωση.

Κώστας Φωτεινάκης 11.10.2021 - αφιερωμένο στην μητέρα μου Κατίνα Παπαγεωργακοπούλου -  Φωτεινάκη

----------------------------------------------------------------------------------------

[ΕΙΚΟΝΑ -1 | 12 Οκτωβρίου 1944: Η Απελευθέρωση στο Χαϊδάρι. Η Κομματική Οργάνωση Βάσης του ΚΚΕ, γνωστή ως ΚΟΒΑ, απέναντι από την εκκλησία Παναγίτσα. Σημαίες: Ρώσικες, Αγγλικές, ΗΠΑ, στο ίδιο πολιτικό κλίμα με το χαρακτικό του Τάσου (επόμενη φωτογραφία ) | ΕΠΟΝ 4ος τομέας Χαϊδαρίου | Ζήτω τα 26 χρόνια του ΚΚΕ | πανό με τη φωτογραφία του Νίκου Ζαχαριάδη…| Φωτογραφία του Ουκρανού Dmitri Kessel/ Ντμίτρ Κέσελ που εργάστηκε στο γνωστό περιοδικό LIFE.]

[ΕΙΚΟΝΑ -2 | "Η απελευθέρωση της Αθήνας" - Χαράκτης Τάσσος. Βρίσκεται στην Εθνικη Πινακοθήκη [ΕΔΩ]. Τα συνθήματα και το πολιτικό κλίμα είναι τα ίδια με την ΕΙΚΟΝΑ -1]

[ΕΙΚΟΝΑ -3 | Η παραπάνω φωτογραφία βρέθηκε στο συρτάρι του Άγγελου Κατακουζινού και δημοσιεύτηκε στο αφιέρωμα “ΕΑΜ και ΑΣΤΟΙ” του BHMAGAZINO στο πλαίσιο του εορτασμού το 2016 για την απελευθέρωση της Αθήνας.

Το ΧΑΪΔΑΡΙ δεν μπορούσε να απουσιάζει από τον εορτασμό για την Απελευθέρωση της Αθήνας στις 12 Οκτωβρίου 1944, μιας και το Στρατόπεδο Χαϊδαρίου και το ΜΠΛΟΚ15 ήταν τόποι αναφοράς στην Εθνική Αντίσταση.

Αντιγράφουμε από το δημοσίευμα: “Αφορμή για την αιρετική, ομολογουμένως, εκδήλωση (τουλάχιστον σε μια πολυμνημονιακή Ελλάδα που συμφιλιώνεται με την ιστορική πραγματικότητα μιας πρώτης κυβέρνησης της Αριστεράς), μια σειρά είκοσι ασπρόμαυρων φωτογραφιών (συντηρημένων και σωσμένων αλλά όχι ακόμη ιστορικά τεκμηριωμένων). Εντοπίστηκαν (από τη μουσειολόγο Σοφία Πελοποννησίου) μέσα σε ένα ξεχασμένο συρτάρι, στο γραφείο του Αγγελου Κατακουζηνού. Ολες τραβηγμένες τις ημέρες της Απελευθέρωσης της Αθήνας (με εκκίνηση τη 12η Οκτωβρίου 1944), απεικονίζουν τους ξέφρενους πανηγυρισμούς μιας μεθυσμένης λαοθάλασσας που ξεχύνεται από παντού, με τον ΕΑΜ όχι απλά να πρωτοστατεί με σύμβολα και πρόσωπα (κάτι που είναι βεβαίως φυσικό αφού μιλάμε για τον «κορμό» της Αντίστασης) αλλά να μονοπωλεί τα κάδρα.”]

[ΕΙΚΟΝΑ -4 | Τα τρία Κ και ένα Χ: Καισαριανή, Κοκκινιά, Καλλιθέα, Χαϊδάρι]

[ΕΙΚΟΝΑ -5 | Ο Γερμανός επικεφαλής της μονάδας που κατείχε το Ταστσόγλειο (κτήριο στο ψυχιατρείο], θέλησε να εκβιάσει τον Μαυρουλίδη (δ/ντή του νοσοκομείου), ζητώντας ένα ποσό 200 χρυσών λιρών για να μην ανατινάξει το κτίριο. Αυτό συνεπαγόταν κίνδυνο και για τις άλλες εγκαταστάσεις του Νοσοκομείου. 

Ευτυχώς η απειλή δεν πραγματοποιήθηκε ή μάλλον ματαιώθηκε λόγω της βιαστικής αποχώρησης. Κάποια απόπειρα έγινε στο ένα από τα κτίρια των Σανατορίων, που ήταν κενό γιατί δεν είχε ολοκληρωθεί η κατασκευή του. Έβαλαν στα θεμέλιά του βόμβα, από την έκρηξη της οποίας έπαθε μια ρωγμή στο μέσο, χωρίς όμως μεγάλες ζημιές που θα αχρήστευαν το κτίριο.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Οι Γερμανοί ηττώμενοι και αναχωρώντας από την Ελλάδα ανατίναξαν την γέφυρα του Ισθμού της Κορίνθου, τη γέφυρα το σιδηροδρομικής γραμμής μετά την Ελευσίνα, επιχείρησαν να ανατινάξουν την Ηλεκτρική στο Κερατσίνι (Μάχη της Ηλεκτρικής από το ΕΑΜ), η σφαγή στο Αιγάλεω (29 Σεπτεμβρίου 1944) κ.ά.

ΕΠΙΠΛΕΟΝ: Το Ψυχιατρείο Δαφνί κατά την περίοδο του φασισμού (δεκαετία 1934 – 1944) και δύο ακόμα παρουσιάσεις…]

[ΕΙΚΟΝΑ -6 | Στις 28 Οκτωβρίου 1944 ανεβαίνει το θεατρικό έργο "Χαϊδάρι - 12 εικόνες σκλαβιάς και λευτεριάς" του Ρενάτο Μόρντο. Δέκα έξι ημέρες μετά την Απελευθέρωση της Αθήνας. Για το θέμα αυτό θα υπάρξει αναλυτική ενημέρωση και σχετική εκδήλωση.]

[ΕΙΚΟΝΑ -7 | Η απελευθέρωση της Αθήνας τιμάτε για πρώτη φορά από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και την Περιφέρεια Αττικής με εκδηλώσεις στο Χαϊδάρι και στην Καισαριανή το 2017. | Με την αλλαγή της κυβέρνησης (Νέα Δημοκρατία) και της Περιφέρειας (Γ.Πατούλης) αυτές οι εκδηλώσεις σταμάτησαν.]

ΠΡΟΣΘΗΚΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ 11.10.2021

1- Στην ΕΙΚΟΝΑ 1, υπάρχει ένα πλακάτ που γράφει¨Οι 15 εναποπείναντες Ακροναυπλιώτες (16 κατά Αντώνη Φλούντζη). Οι 15 που δεν εκτελέστηκαν μαζί με τους άλλους Ακροναυπλιώτες την Πρωτομαγιά του 1944 ήταν αυτοί που λειτουργούσαν το Στρατόπεδο….. Μάγειροι και υπεύθυνοι συνεργείων….. Αυτοί λοιπόν οι “15 εναπομείναντες Ακροναυπλιώτες” (Ακροναυπλιώτες – Μέλη του ΚΚΕ κρατούμενοι από τη δικτατορία του Μεταξά παραδόθηκαν στους Γερμανούς) πήραν μέρος στην Απελευθέρωση της Αθήνας, στις 12 Οκτωβρίου 1944, πίσω από το ΧΑΪΔΑΡΙ

2- Το Ψυχιατρείο Δαφνί κατά την περίοδο του φασισμού (δεκαετία 1934 – 1944) και δύο ακόμα παρουσιάσεις… [ΕΔΩ]

3 – Κώστας Φωτεινάκης: Έρευνα – Επιστολή, παρέμβαση στο Δημοτικό Συμβούλιο Χαϊδαρίου για την εκτέλεση των 58 στις 8 Σεπτεμβρίου 1944 στο Δαφνί [ΕΔΩ]. 

3.1 - Στο πλαίσιο διαπραγματεύσεων (την αποχώρησης των Γερμανών) πραγματοποιήθηκαν δυο κύριες συναντήσεις. Η πρώτη έλαβε χώρα στο Ψυχικό μεταξύ του επικεφαλής των γερμανικών δυνάμεων, στρατηγού της αεροπορίας, Χέλμουτ Φέλμι και του Αρχιεπισκόπου Δαμασκηνού. Η γερμανική πλευρά υποσχέθηκε να απέχει από δολιοφθορές κατά των βασικών υποδομών της Αθήνας όπως το φράγμα της λίμνης του Μαραθώνα, με αντάλλαγμα την ανεμπόδιστη αποχώρηση των μονάδων τους. Προς επίρρωση της συμφωνίας ο Φέλμι δημοσίευσε στον «Ημερήσιο Τύπο» (τη μοναδική εφημερίδα που κυκλοφορούσε στην Αθήνα εκείνη την εποχή) της 20ης Σεπτεμβρίου 1944 μια ανακοίνωση όπου διαβεβαίωνε τους Αθηναίους πως καμία πράξη δολιοφθοράς δεν επρόκειτο να πραγματοποιηθεί εκ μέρους των γερμανικών στρατευμάτων, με την αυστηρή όμως προϋπόθεση-ειδοποίηση να μην ενοχληθούν. Ωστόσο, πριν λάβουν την εντολή εκκένωσης της πρωτεύουσας, οι S-S προχώρησαν στην εκτέλεση 72 ελλήνων πατριωτών στο Δαφνί, ενώ εξόντωσαν και την ομάδα των συνεργατών τους διερμηνέων, προκειμένου να μην αποκαλυφθούν λεπτομέρειες των εγκληματικών τους πράξεων. [ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ]

Επιμέλεια παρουσίασης: Κώστας Φωτεινάκης. | Αφιερωμένο στην μητέρα μου Κατίνα Παπαγεωργακοπούλου - Φωτεινάκη από τα Λέικα Καλαμάτας. Ο αδελφός της μητέρας μου Χρήστος Παπαγεωργακόπουλος, ηλικίας 18 ετών, κρεμάστηκε  από τους Γερμανούς στην Τρίπολη, η δε μητέρα μου με την αδελφή της Βούλα βιάστηκαν από τους ταγματασφαλίτες.