Ζακ Λακαρριέρ (Jacques Lacarrière) για την Ελευσίνα | "Ελευσίνα ή η μάχη του αληθινού μέλλοντος ενάντια στο ψεύτικο παρόν"

Πέθανε σαν σήμερα: Ζακ Λακαρριέρ (Jacques Lacarrière, 2 Δεκεμβρίου 1925 - 17 Σεπτεμβρίου 2005) είναι Γάλλος Συγγραφέας, από τους κυριότερους συντελεστές της προβολής της ελληνικής λογοτεχνίας στη Γαλλία, κριτικός, μεταφραστής, δοκιμιογράφος και στοχαστής.

Ο Ζακ Λακαρριέρ ζήτησε να διασκορπιστεί η τέφρα του στα Ελληνικά νερά για να μη φύγει ποτέ από τη χώρα μας. {έγραψε για την Ελευσίνα]

 Ζακ Λακαρριέρ

ΕΡΩΤΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Ελευσίνα ή η μάχη του αληθινού μέλλοντος ενάντια στο ψεύτικο παρόν

Πήγα στην Ελευσίνα το 1950, κατά το δεύτερο ταξίδι μου στην Ελλάδα. Τα Μυστήρια - ή μάλλον η σκιά τους - με προσέλκυαν ακόμη. Δεν είχα αδειάσει την ψυχή μου απ' τους νεκρούς θεούς που κατοικούσαν το χώρο. Αχαϊκή σκόνη της μνήμης, Ιωνικοί ιριδισμοί του απολιθωμένου χρόνου. Κι έγραψα τότε αυτό το ποίημα (προφητικό, ας το παραδεχθούμε):

Ένα ακρωτηριασμένο άλογο παραφυλάει την άφιξη πομπών που πια δε θα ξανάρθουν.

Άλλοι θαρθούν, ντυμένοι μ' άσπρες μπλούζες,

Μηχανικοί, εργάτες, αδιάφοροι για τούτα τα μυστήρια.

Και τα εργοστάσια να ξεφωνίζουν την ίδια πάντα ώρα κάθε βράδυ την άφιξη της πομπής των σκιών.

Και τα μυστικά τα χαμένα στα μάτια ενός αλόγου που ξενυχτάει τον ίδιο του τον θάνατο.

 32 χρόνια αργότερα, το 1982, ο Ζακ Λακαριέρ γράφει για την Ελευσίνα:

« Η Ελευσίνα, σήμερα, είναι τάνκερ, δοκάρια, παλιοσίδερα, κάργκο που ψυχορραγούν, νεκροταφείο για στραγγαλισμένες γοργόνες, θαμμένες μέσα στο μαζούτ Νηρηίδες.

 

Αλλά είναι, επίσης, η ελπίδα εκείνων που θέλουν να ζήσουν εδώ τη μάχη των αυτόχθονων ενάντια στα τέρατα της θάλασσας, τον αγώνα των Άοπλων που αψηφούν τους Εφοπλιστές.

 

Στην Ελευσίνα είδα μια γυναίκα να ποτίζει στο μπαλκόνι της τις μπουκαμβίλιες και να ξορκίζει το μέλλον. Είδα λουλούδια να βλασταίνουν πάνω στις στείρες μέρες.