Ο Νίκος Μπελαβίλας για το "Οινοποιείο - Οινοπνευματοποιείο ΚΡΟΝΟΣ" στην Ελευσίνα, Ιούνιος 2025

Το 1926 το περιοδικό Έργα, η σημαντικότερη τεχνική έκδοση του Μεσοπολέμου, οργάνωσε επίσκεψη στα πρωτοποριακά εργοστάσια της Ελευσίνας. Ο «Κρόνος» — οινοποιείο και οινοπνευματοποιείο στην ανατολική άκρη της πόλης, πάνω στη θάλασσα — μόλις είχε ολοκληρωθεί και λειτουργούσε. Παρήγαγε οινόπνευμα, κονιάκ, ούζο και κρασί. Στις σελίδες του περιοδικού παρουσιάζεται το ολοκαίνουργιο εργοστάσιο της Ελευσίνας, πριν ακριβώς από έναν αιώνα.

Διάλεξη - Τετάρτη 9 Απριλίου 2025: «Στερέωση, αποκατάσταση και ανάδειξη αρχαιολογικού χώρου Ελευσίνας: μελέτες και έργα κατά την περίοδο 2018-2023»

 

Το Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης σε συνεργασία με τον Σύνδεσμο Φίλων ΑΜΘ υποδέχεται την Δρ Ελένη-Εύα Τουμπακάρη, Πολιτικό Μηχανικό, Προϊσταμένη Τμήματος Αρχαιολογικών Έργων & Μελετών, Εφορεία Αρχαιοτήτων Δυτικής Αττικής (τ. Προϊσταμένη Τμήματος Μελετών, Διεύθυνση Αναστήλωσης Αρχαίων Μνημείων, 2014-2023), με τη διάλεξη «Στερέωση, αποκατάσταση και ανάδειξη αρχαιολογικού χώρου Ελευσίνας: μελέτες και έργα κατά την περίοδο 2018-2023».

Το ιερό της Ελευσίνας υπήρξε ένα από τα σπουδαιότερα λατρευτικά κέντρα του αρχαίου κόσμου. Από την Μυκηναϊκή εποχή έως το τέλος του 4ου αιώνα μ.Χ. λατρευόταν συνεχώς η Δήμητρα, θεά της φύσης, της γεωργίας και της αγροτικής ζωής, μαζί με την κόρη της, την Περσεφόνη. Η άσκηση της λατρείας σταμάτησε με την έκδοση του διατάγματος του αυτοκράτορα Θεοδόσιου Α΄, το 392 μ.Χ., οπότε και το Ιερό έκλεισε οριστικά. Η ζωή στην περιοχή συνεχίστηκε στα βυζαντινά χρόνια και σταδιακά, επάνω στα κατάλοιπα του Ιερού, χτίστηκε μικρός οικισμός. 

Ο "ΡΟΔΑΚΑΣ" της Ελευσίνας και οι δύο Καρυάτιδες | Μικρό αφιέρωμα στο Ρόδακα

 

Ο Ρόδακας στον αρχαιολογικό χώρο της Ελευσίνας. 

Οι 1+1  Καρυάτιδες της Ελευσίνας στα Μικρά Προπύλαια - ΕΦΑΔΑ [ΕΔΩ]

"....Το εσωτερικό προστώο είχε διαφορετική διαμόρφωση. Στεγαζόταν με επίπεδη φατνωματική οροφή την οποία στήριζαν δύο μνημειακές «Καρυάτιδες» από πεντελικό μάρμαρο. 

Η μία εκτίθεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ελευσίνας, ενώ η άλλη κλάπηκε από τον Άγγλο περιηγητή Έντουαρντ Κλαρκ και μεταφέρθηκε στο Καίμπριτζ το 1812, όπου βρίσκεται έως σήμερα. 

Και οι δύο παριστάνουν Κόρες που φέρουν στο κεφάλι τους τη μυστηριακή κίστη, δηλαδή το κυλινδρικό κάνιστρο στο οποίο φυλάσσονταν και μεταφέρονταν τα ιερά αντικείμενα της λατρείας. Οι κίστες επίσης  ήταν διακοσμημένες με ανάγλυφα σύμβολα της λατρείας της Δήμητρας..."

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΛΛΗΣ "Ο πύργος της Λεψίνας (ΝΕΟΝ ΠΛΑΝΟΔΙΟΝ 03.12.2023)

Ο πύργος της Λεψίνας λίγο πριν από τη διάλυσή του, ενώ έχει προχωρήσει η λατόμευση του λόφου. Φωτογραφία του Ιωάννη Τραυλού από το Αρχαιολογικό Δελτίο του 1960.

[ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΤΟ ΝΕΟΝ ΠΛΑΝΟΔΙΟΝ ΕΔΩ]

του ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΛΛΗ

«Αὕτη δὲν ἐπραγματοποιήθη μέχρι σήμερον»· τούτη η λακωνική πρόταση βρίσκεται σε μία υποσημείωση στον τόμο του 1960 του Αρχαιολογικού Δελτίου, του επίσημου περιοδικού της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, και αναφέρεται στην ανασύσταση του φραγκικού πύργου που υπήρχε στην Ελευσίνα, ο οποίος διαλύθηκε το 1953 προκειμένου να επεκταθούν τα λατομεία και οι εγκαταστάσεις της τσιμεντοβιομηχανίας “Τιτάν”. Η εταιρεία είχε δεσμευθεί ότι θα ανοικοδομήσει με δαπάνες της τον πύργο σε άλλο σημείο, με το αυθεντικό του υλικό. Όμως, επτά χρόνια αργότερα, οι λίθοι του πύργου ανέμεναν την αναστήλωσή του, όπως διαπιστώνει στην υποσημείωση ο αρχιτέκτων Ιωάννης Τραυλός, μελετητής του ιερού της Ελευσίνας. Και αναμένουν ακόμη, μέχρι τις μέρες μας.

Ο φραγκικός πύργος είχε κτιστεί στην κορυφή του λόφου που βρισκόταν αμέσως δυτικά του αρχαίου ιερού, εκεί όπου σήμερα υψώνονται καμινάδες – αγαπημένο θέμα πολλών φωτογράφων, φόντο των αγαλμάτων της αυλής του μουσείου της Ελευσίνας. Στο ίδιο σημείο είχε ιδρυθεί κατά τους ελληνιστικούς χρόνους ένα μικρό φρούριο, επάνω στα κατάλοιπα του οποίου θεμελιώθηκε η μεσαιωνική οχύρωση με τον μεγάλο πύργο. Ο ακριβής χρόνος κατασκευής του είναι άγνωστος, αλλά αποδίδεται με αρκετή βεβαιότητα στον 13ο αιώνα, όταν η Αττική κατακτήθηκε από τους σταυροφόρους και η ύπαιθρός της απέκτησε πολλούς τέτοιους πύργους, για να φρουρούν μικρά χωριά ή να επιτηρούν μεγάλες γαιοκτησίες. Στην περίπτωση της Ελευσίνας, ο πύργος μπορεί να συμμετείχε στο δίκτυο των φρυκτωριών που παρακολουθούσαν την κίνηση στο θαλάσσιο στενό μεταξύ Αττικής και Σαλαμίνας, ή να ήλεγχε τον χερσαίο δρόμο από την Αθήνα προς την Πελοπόννησο και τη βόρεια Ελλάδα.

[ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΤΟ ΝΕΟΝ ΠΛΑΝΟΔΙΟΝ ΕΔΩ]

Ντίνος Ρούσσης "ΣΑΠΩΝ ΕΛΕΥΣΙΝΟΣ"

 

Παρουσιάζει ο ίδιος ο συγγραφέας, Ντίνος Ρούσσης, το βιβλίο του ΣΑΠΩΝ ΕΛΕΥΣΙΝΟΣ:

Μετά από 5-6 χρόνια σκληρής δουλειάς, κοπιαστικής και πεισματικής έρευνας «στας γραφάς», βγήκε από το τυπογραφείο το πρώτο μου βιβλίο. Τίτλος βιβλίου: Σάπων Ελευσίνος. Η έρευνά μου, που έγινε βιβλίο, πραγματεύεται την Ιστορία της βιομηχανικής Ελευσίνας τον 19ο αιώνα.

Το βιβλίο εκδόθηκε από τις εκδόσεις: ΚΥΚΕΩΝ tales (Ελευσίνα).

Ελευσίνα: Μυστήριο 188 ΤΟ ΦΩΣ | Έκθεση αφιερωμένη στον «Μορφωτικό και Εκπολιτιστικό Σύλλογο Ελευσίνος» - 10.03.2024—31.03.2024

Στην έκθεση παρουσιάζεται ένα σημαντικό μέρος από το προσωπικό αρχείο του Θανάση Λεβέντη, που περιλαμβάνει τεύχη του μηνιαίου περιοδικού ΤΟ ΦΩΣ που εξέδιδε ο Σύλλογος.

Ελληνικός χωρός ΤΡΑΤΑ στα Μέγαρα και στην Ελευσίνα

 Θεόφιλος Χατζημιχαήλ - Χωρός των Μεγάρων, ΤΡΑΤΑ

Η Ελευσίνα Πολιτιστική Πρωτεύυσα της Ευρώπης σε 4 γραμματόσημα των ΕΛΤΑ | Πρώτη μέρα κυκλοφορία 27 Μαϊου 2023 στην Ελευσίνα

Εξαιρετική παρουσίαση στην Ελευσίνα της αναμνηστικής σειράς γραμματοσήμων με θέμα την ΕΠΠΕ. Κάθε γραμματόσημο παρουσιάστηκε ξεχωριστά με την ιστορία του... Το πρόγραμμα ΕΔΩ.

Για τα γραμματόσημα και για την αγορά τους ΕΛΤΑ ΕΔΩ. Αναμένουμε και το σχετικό εξαιρετικό  βίντεο.

Η ΕΠΠΕ θα ταξιδέψει σε όλον τον κόσμο μέσω γραμματοσήμων - συναρπαστικό.

Το κομμένο κείμενο «Η πολιτισμική επινόηση της Ελευσίνας" Της Μυρσίνης Ζορμπά | Η μικροψυχία της κυβέρνησης

 

Το κομμένο άρθρο της Μυρσίνης Ζορμπά [ΕΔΩ]

Επισημαίνεται ότι η ΕφΣυν δημοσίευσε στις 13/2/2023 το κείμενο και αναρωτιόταν ποιος από το ΥΠΠΟΑ έκανε τη λογοκρισία. [ΕΔΩ]

Η Δέσποινα Κουτσούμπα, Πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Αρχαιολόγων, με ανάρτησή της στο Facebook περιγράφει το παρασκήνιο (στο τέλος της ανάρτησης, του κειμένου που διαβάζετε στην οθόνη σας).

-----------------------

"Η πολιτισμική επινόηση της Ελευσίνας" Της Μυρσίνης Ζορμπά -  τέως υπουργός Πολιτισμού»

Η ματιά του Bresson και του Εμπειρίκου

Henri Cartier Bresson, Προαύλιος χώρος Μουσείου Ελευσίνας, 1953

Ανδρέας Εμπειρίκος, Προαύλιος χώρος Μουσείου Ελευσίνας, 1955

Οι φωτογραφίες που τράβηξαν στον αρχαιολογικό χώρο της Ελευσίνας ο Henri Cartier Bresson και ο Ανδρέας Εμπειρίκος με διαφορά δύο ετών (1953 και 1955), έχουν την ίδια οπτική γωνία. Με φόντο και σε άμεση επαφή με τα φουγάρα των βιομηχανικών εργοστασίων, συμπυκνώνουν τα δραματικά στοιχεία που απαρτίζουν την πολιτισμική και ιστορική ταυτότητα της Ελευσίνας εδώ και περισσότερο από έναν αιώνα. Την ανταγωνιστική συνθήκη των πολιτικών, επιχειρηματικών και ιδεολογικών εντάσεων που τη συγκρότησαν, αντιπροσωπευτικών της πορείας της ίδιας της χώρας και της διαχείρισης της κληρονομιάς της από τα τέλη του 19ου αι. και εντεύθεν.

Η κοινή οπτική τους βρίσκεται μακριά από την παράδοση του κλασικισμού, του ρομαντισμού, της αρχαιολατρίας, της επίσημης ελληνικότητας και της εξιδανίκευσης του παρελθόντος. Υιοθετεί πολιτισμικές αναφορές που αναδεικνύουν τις συγκρούσεις και τη διαπραγμάτευση στον πυρήνα της. Η ματιά του φωτογράφου και του ποιητή, ωμή και σαρκαστική, αποτυπώνει ψυχρά τα αρχαία κατάλοιπα του παρελθόντος, ως στοιχεία μιας τρέχουσας πραγματικότητας που κυριαρχείται από τη βιομηχανία, όπως μαρτυρά ο πυκνός μαύρος καπνός, σε άμεση, εξ επαφής συμβίωση, επικοινωνία και ανταλλαγή με το ασυμφιλίωτο πειθαναγκασμένο παρελθόν.

Το Ντοκιμαντέρ της Νικολέτας Παράσχη με τίτλο "Sacred Way 21 KM"/ Ιερά Οδός 21 χλμ στο 25ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης (2-12/3/2023)

Το Ντοκιμαντέρ της Νικολέτας Παράσχη με τίτλο Sacred Way 21 KM/ Ιερά Οδός 21 χλμ, συμμετέχει στο διαγωνιστικό τμήμα: «Από οθόνη σε οθόνη» του 25ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης (2-12/3/2023) #tiDf25

Το 21ΚΜ δηλώνει "Ιερά Οδός 21 χλμ από τον Κεραμεικό στην Ελευσίνα".

Περισσότερα ΕΔΩ ΕΔΩ.

Ενδεχομένως να περιλαμβάνει και στιγμιότυπα από τον καθαρισμό του Σπηλαίου Πανός που πραγματοποιήθηκε από το Ελληνικό Δίκτυο ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ. ΕΔΩ ΕΔΩ.

Ευχόμαστε καλή επιτυχία.

Ο φινλανδός δημοσιογράφος Ι.Κ. Ίνχα στην Ελευσίνα (1899) | Περιγράφει: Αθήνα, Ελευσίνα, Σαλαμίνα, Δαφνί, Ιερό Αφροδίτης, Όρος Αιγάλεω, Διατροφή, Αρβανίτες κ.ά.

Το κείμενο που ακολουθεί είναι απόσπασμα από το βιβλίο του φινλανδού δημοσιογράφου και φωτογράφου Ι.Κ. Ίνχα ”Ελλάδα Ι”. Εκδόθηκε το 1899 στη σειρά ”Γεωγραφικές παρατηρήσεις” της Εταιρίας Δια Βίου Μάθησης. Ο Ίνχα ήρθε στην Ελλάδα την άνοιξη του 1897 ως απεσταλμένος της εφημερίδας ”Uusi Suometar” στον ελληνοτουρκικό πόλεμο. Μαζί του σ’ αυτή την επίσκεψη στην Ελευσίνα ήταν κατά πάσα πιθανότητα οι φινλανδοί γιατροί Ρίτσαρντ Φαλτίν, Γιάλμαρ φον Μπόνσντορφ και Μπίργκερ Πεντζίν, καθώς και οι νοσοκόμες Γκέρτρουντ Μπρούνου και Άννα Φάλκεν, απεσταλμένοι του Φινλανδικού Ερυθρού Σταυρού.

Κυριακή στην Ελευσίνα

[σ.σ. Πιθανός υπότιτλος της εικόνας "Η Αθήνα από το Δαφνί" - Φαίνονται καθαρά από τα Δυτικά α) Η Ακρόπολη (δεξιά) β) ο Λυκαβηττός (Αριστερά) γ) ο Υμητtός (στο βάθος το μεγάλο βουνό) δ) ο Ελαιώνας της Αθήνας (στκ κέντρο) ε) Η Ιερά Οδός (μικρό τμήμα δεξιά στο κέντρο)]

Γ' ΜΕΡΟΣ: Αποχαιρετούμε το M/S ALEXANDRA στην Ελευσίνα | Καρέ - Καρέ η "θυσία" μοτορσιπ ALEXANDRA χάριν της Ελευσίνας Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης

Η ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ - ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟΥ M/S ALEXANDRA - ΣΚΛΗΡΟ VIDEO

Η βασική μου άποψη: Κανείς δεν ήθελε την παραμονή της πλώρης του M/S ALEXANDRA στην παραλία της Ελευσίνας. 

Για διαφορετικούς λόγους το καθένα από τα τρία μέρη δεν ήθελε την ALEXANDRA να παραμείνει στη στη θέση της: 

• Η Πολιτιστική Πρωτεύσουσα (το αφήγημα και ο σχεσιασμός του καλλιτεχνικού δ/ντη κ.Μαρμαρινού και ο σχεδιασμός για την "ανάδυση της φωτεινής οντότητας" θα έβρισκε εμπόδιο την ALEXANDRA που έπρεπε να "θυσιαστεί" (να διαλυθεί) σαν σύγχρονη ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ).
• Ο Δήμος Ελευσίνας [Διάβασε εφημερίδα ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ 31.01.2023]
• Ο ίδιος ο καλλιτέχνης κ.Αλέξανδρος Κόκκινος που θεωρούσε ότι "το έργο ότι ήταν να προσφέρει το πρόσφερε και πως θα έπρεπε να αντικατασταθεί με ένα νέο αισιόδοξο και ελπιδοφό έργο".

ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗΣ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΤΟΥ M/S ALEXANDRA ΩΣ ΑΥΛΗ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ

Οι δύο φωτογραφίες που ακολουθούν είναι από το αρχείο του κ.Αλέξανδρου Κόκκινου, δημιουργού της εικαστικής παρέμβασης ΝΑΕΣ ΑΝΑΕΣ 2.

ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ ΑΛΕΧΑΝΔΡΟΥ ΚΟΚΚΙΝΟΥ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΔΙΚΕΣ ΤΟΥ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΛΥΤΗΡΙΟ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΣΙΝΑ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 31 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2023 [ΚΛΙΚ - ΕΔΩ]

Β' ΜΕΡΟΣ: Γιατί απομακρύνθηκε και διαλύθηκε η πλώρη του M/S ALEXANDRA - Λέτε να είναι και αυτό ένα από τα "Ελευσίνια μυστήρια";

 

[Φωτ. -1. "και το πλοίο φεύγει". Η πλώρη του M/S ALEXANDRA διαλύθηκε επί τόπου όχι όμως και η ιστορική μνήμη -  Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2023, ώρα 5:00μμ.]

Το Α' ΜΕΡΟΣ του θέματος με τίτλο "Η απόκρυψη της αρχικής ιδέας "εργάτες - εσωτερικοί πρόσφυγες από τη Σύμη" | Η διάλυση του πλοίου ALEXANDRA στην παραλία της Ελευσίνας ολοκληρώθηκε την Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2023 | Η διάλυση καρέ καρέ με σχόλια [ΕΔΩ].

Β' ΜΕΡΟΣ: Γιατί απομακρύνθηκε και διαλύθηκε η πλώρη - Λέτε να είναι και αυτό ένα από τα "Ελευσίνια μυστήρια"?

Τους πραγματικούς λόγους δεν θα τους μάθουμε υπεύθυνα ποτέ....

Εικάζω από την εμπειρία μου και τις πληροφορίες που συγκέντρωσα ότι η "άρχουσα τάξη" της Ελευσίνας δεν το ήθελε: 

Η απόκρυψη της αρχικής ιδέας "εργάτες - εσωτερικοί πρόσφυγες από τη Σύμη" | Η διάλυση του πλοίου ALEXANDRA στην παραλία της Ελευσίνας ολοκληρώθηκε την Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2023 | Η διάλυση καρέ καρέ με σχόλια

 

[Φωτ -1. Άννα Καραγεωργιάδου – Η πλώρη του ALEXANDRA με νηολόγιο Ύδρας Ν.Υ. 179 στην Ελαιουργική, αρχική τοποθέτηση, 1997. Σε αυτόν το χώρο πραγματοποιούνται τα ΑΙΣΧΥΛΙΑ στην Ελευσίνα]

Συνοπτική στορική παρουσίαση: Το πλοίο ήταν κατασκευασμένο (συναρμολογημένο)  με "πριτσίνια" και είχε άγκυρες τύπου "αγγλικού ναυαρχείου".  Πιθανή χρονολογία κατασκευής: 1940. 

Σύμφωνα με πληροφορίες από το διαδίκτυο το μοτορσιπ ALEXANDRA (τελευταίο όνομα) αρχικά κατασκευάστηκε ως εκπαιδευτικό πλοίο του Βασιλικού Ναυτικού της Δανίας. Στη συνέχεια οι νέοι ιδιοκτήτες (άγνωστο πόσοι) μάλλον έκαναν μετασκευή (μετασκευές) για διάφορες χρήσεις -  Αναφέρονται οι χρήσεις με επιφύλαξη: Υδροφόρα στην Ύδρα, Ξιφιόπλοιο, Χωματάδικο  ("Τελευταία ταξίδια μετέφερε αδρανή υλικά. Και τα δρομολόγια του ήταν Σκιάθος - Τρίκερι (Βόλο). Οι πληροφορίες είναι από πρώην ιδιοκτήτη και καπετάνιο του").

Το 1996 -1997 το M/S ALEXANDRA  μεταφέρθηκε για διάλυση (SCRAP) σε ένα από τα δύο διαλυτήρια πλοίων της Ελευσίνας, του Σάββα ή του Μπακόπουλου (πιθανότερο Μπακόπουλου που δεν υπάρχει σήμερα). 

Το τμήμα της πλώρης, όλο το "καμπούνι", διασώθηκε και μεταφέρθηκε ως εικαστική παρέμβαση του Αλέξανδρου Κόκκινου στο χώρο της Ελαιουργικής που πραγματοποιούνται κάθε χρόνο τα ΑΙΣΧΥΛΙΑ. [Φωτ.1]

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ - ΑΙΣΧΥΛΙΑ 1997 [ΕΔΩ] [ΕΔΩ]

Περιγραφή της εικαστικής παρέμβασης του 1997 με θέμα ΝΑΕΣ ΑΝΑΕΣ 2 [ΕΔΩ - ΑΥΓΗ].

Η ΑΠΟΚΡΥΨΗ ΤΗΣ ΑΡΧΙΚΗΣ ΙΔΕΑΣ -  ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΜΙΑΚΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΠΟΥ ΗΡΘΑΝ ΜΕΣΩ ΘΑΛΑΣΣΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΡΓΑΣΤΟΥΝ ΣΤΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΤΗΣ ΕΛΑΙΟΥΡΓΙΚΗΣ 

Ζακ Λακαρριέρ (Jacques Lacarrière) για την Ελευσίνα | "Ελευσίνα ή η μάχη του αληθινού μέλλοντος ενάντια στο ψεύτικο παρόν"

Πέθανε σαν σήμερα: Ζακ Λακαρριέρ (Jacques Lacarrière, 2 Δεκεμβρίου 1925 - 17 Σεπτεμβρίου 2005) είναι Γάλλος Συγγραφέας, από τους κυριότερους συντελεστές της προβολής της ελληνικής λογοτεχνίας στη Γαλλία, κριτικός, μεταφραστής, δοκιμιογράφος και στοχαστής.

Ο Ζακ Λακαρριέρ ζήτησε να διασκορπιστεί η τέφρα του στα Ελληνικά νερά για να μη φύγει ποτέ από τη χώρα μας. {έγραψε για την Ελευσίνα]

 Ζακ Λακαρριέρ

ΕΡΩΤΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Ελευσίνα ή η μάχη του αληθινού μέλλοντος ενάντια στο ψεύτικο παρόν

Πήγα στην Ελευσίνα το 1950, κατά το δεύτερο ταξίδι μου στην Ελλάδα. Τα Μυστήρια - ή μάλλον η σκιά τους - με προσέλκυαν ακόμη. Δεν είχα αδειάσει την ψυχή μου απ' τους νεκρούς θεούς που κατοικούσαν το χώρο. Αχαϊκή σκόνη της μνήμης, Ιωνικοί ιριδισμοί του απολιθωμένου χρόνου. Κι έγραψα τότε αυτό το ποίημα (προφητικό, ας το παραδεχθούμε):

Ένα ακρωτηριασμένο άλογο παραφυλάει την άφιξη πομπών που πια δε θα ξανάρθουν.

Άλλοι θαρθούν, ντυμένοι μ' άσπρες μπλούζες,

Μηχανικοί, εργάτες, αδιάφοροι για τούτα τα μυστήρια.

Και τα εργοστάσια να ξεφωνίζουν την ίδια πάντα ώρα κάθε βράδυ την άφιξη της πομπής των σκιών.

Και τα μυστικά τα χαμένα στα μάτια ενός αλόγου που ξενυχτάει τον ίδιο του τον θάνατο.

 32 χρόνια αργότερα, το 1982, ο Ζακ Λακαριέρ γράφει για την Ελευσίνα:

William Simpson: Όρος Αιγάλεω - Θρόνος Ξέρξη, Σαλαμίνα, Φάληρο κ.ά στο Βρτανικό Μουσείο (έργο του 1880) | The Piraeus, Phalerum, and the Bay of Salamis,-- from Xerxes' Seat.

Bay of Salamis and Piraeus from Xerxes' seat; view from hillside over the Bay of Salamis to Aegina and the coast of Argolis, with Phalerum and Piraeus Harbour l, and the shores of Salamis r, in the foreground three shepherds with sheep and goats among the rocks. 1880

Watercolour, strengthened with gum, over graphite.

Περισσότερα ΕΔΩ - στο SITE Βρετανικού Μουσείου -  και μεγαλώστε την εικόν με + θα δείτε εντυπωσιακές λεπτομέρειες.

 

ΤΑ ΕΛΕΥΣΙΝΙΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ | Παραγωγή ΕΡΤ2

Το Ιερό της Ελευσίνας υπήρξε το κέντρο μιας πανάρχαιης θρησκευτικής λατρείας που διήρκεσε χιλιάδες χρόνια. Το συγκεκριμένο επεισόδιο της σειράς ντοκιμαντέρ μας ξεναγεί στον ιερό χώρο που συνδέεται με τη λατρεία της θεάς Δήμητρας και της Κόρης, αφηγείται το μύθο της Περσεφόνης και κάνει μια ιστορική αναδρομή στην πόλη της Ελευσίνας. Στη συνέχεια, περιγράφει αναλυτικά τα Μικρά και τα Μεγάλα Μυστήρια, την Πομπή από την Ελευσίνα προς την Αθήνα, τις τελετουργικές πράξεις που συντελούνταν κατά την πολυήμερη διάρκεια των Μυστηρίων, καθώς και την περίφημη τελετή της μύησης. Το επεισόδιο περιλαμβάνει πλάνα του αρχαιολογικού χώρου της Ελευσίνας και αρχαιολογικών ευρημάτων που σχετίζονται με τα Ελευσίνια Μυστήρια.

Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2012: ΑΡΡΗΤΗ ΚΟΡΗ (χοροθέατρο) στην Ελευσίνα

 

 

2/4/2012: Συνάντηση Ελλήνων δημιουργών που έχουν συμμετάσχει στα δρώμενα της Ελευσίνα ς

[Επίσκεψη - Ξενάγηση που διοργάνωσε ο ΟΙΚΟ.ΠΟΛΙ.Σ. Χαϊδαρίου στον Αρχαιολογικό χώρο της Ελευσίνας τον Ιανουάριο του 2011. Ξεναγός η φιλόλογος κα Ασημίνα Ζαμπούνη/ Ακριβώς απέναντι είναι το cafe "KΥΚΕΩΝ"]

Έλληνες δημιουργοί που έχουν συμμετάσχει στα Ελευσινιακά δρώμενα καταθέτουν τις εμπειρίες τους και ανταλλάσουν απόψεις για την ανάγκη ύπαρξης των θεσμών πολιτιστικής δημιουργίας και την προοπτική τους τη Δευτέρα 2 Απριλίου στις 7:30μ.μ στο "cafe ΚΥΚΕΩΝ" απέναντι από την είσοδο του αρχαιολογικού χώρου της Ελευσίνας.

ΘΕΜΑ: "Θεσμοί, καλλιτεχνική δημιουργία και η Ελευσινιακή εμπειρία".

Συμμετέχουν οι:
Βασίλης Παπαβασιλείου, θόδωρος Τερζοπουλος (θέατρο)
Χρήστος Δήμας, Νίκος Κούνδουρος, Φίλιππος Κουτσαφτης (κιν/φος)
Διοχάντη, Βάνα Ξένου, Λίζη Καλλιγά, Λήδα Παπακωνσταντίνου, Αιμιλία Παπαφιλίππου, Μάριος Σπηλιόπουλος (εικαστικοί)
Μαρία Μαραγκού, Μαργαρίτα Πουρνάρα (δημοσιογράφοι)
Πόπη Παπαγγελή (αρχαιολόγος)
Γιώργος Τσουκαλάς δήμαρχος Ελευσίνας, Γαβριήλ Καμπάνης αντιδημαρχος

Συντονίζουν: Γιώργος Σκιάνης, Ανδρέας Μοναχολιάς

Ο Ελευσίνιος τόπος στάθηκε η αφορμή τα τελευταία χρόνια ώστε να συναντηθούν Έλληνες καλλιτέχνες από όλο το φάσμα της καλλιτεχνικής δημιουργίας και να χρησιμοποιήσουν το χώρο σαν σκηνικό προβολής ή σαν πρωταρχική ύλη της παραγωγικής τους σκέψης.

Περισσότερα για την εκδήλωση ΕΔΩ.

23/3/2012: Βιομηχανική κληρονομιά στην Ελευσίνα και το Θριάσιο πεδίο

Παρασκευή 23 Μαρτίου 2012, στις 17:00 (Αγγέλου Γέροντα 6, Πλάκα)

Βιομηχανική κληρονομιά στην Ελευσίνα και το Θριάσιο πεδίο

Το Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς, προωθώντας την έρευνα σχετικά με την τεχνολογία, τη βιομηχανία και την οικονομική ιστορία της χώρας, ολοκλήρωσε μία πρώτη καταγραφή του βιομηχανικού αποθέματος και της ιστορικής του εξέλιξης, στην πόλη της Ελευσίνας και την ευρύτερη περιοχή του Θριασίου πεδίου. Τον εντοπισμό και την καταγραφή των σωζόμενων εγκαταστάσεων των βιομηχανιών ανέλαβε ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τον επίκουρο καθηγητή ΕΜΠ, Νίκο Μπελαβίλα. H παρουσίαση των ευρημάτων της, την Παρασκευή 23 Μαρτίου 2012, στις 17:00 (Αγγέλου Γέροντα 6, Πλάκα) θα συνδυαστεί με προβολή σχετικής ταινίας (από τη σειρά «Αμήχανη βιομηχανία», σκηνοθεσία Βασίλη Λουλέ) και θα ολοκληρωθεί την επομένη, με ξενάγηση στα αρχαία και βιομηχανικά μνημεία της περιοχής, από την αρχαιολόγο Καλλιόπη Παπαγγελή και τους συντελεστές της έρευνας.

Η Ελευσίνα υπήρξε το τρίτο και νεώτερο ιστορικό βιομηχανικό κέντρο της Αττικής, ακολουθώντας με μικρή χρονική απόκλιση τον Πειραιά και το Λαύριο. Η βιομηχανική δραστηριότητα στην πόλη χρονολογείται από το τρίτο τέταρτο του 19ου αιώνα με σχετικά μικρές μονάδες επεξεργασίας αγροτικών προϊόντων. Η ιστορική βιομηχανική ζώνη δημιουργήθηκε στο παράκτιο μέτωπο της πόλης. Ένα σημαντικό άλμα πραγματοποιήθηκε με την εγκατάσταση της τσιμεντοβιομηχανίας Τιτάν το 1902, ενώ ακολούθησε ένα δεύτερο με τις χαλυβουργίες, τα ναυπηγεία και τις πετροχημικές βιομηχανίες από τη δεκαετία του 1960. Οι καμινάδες της Τιτάν και τα λατομεία, οι υψικάμινοι των χαλυβουργιών, οι δεξαμενές και τα εναέρια δίκτυα των πετροχημικών άλλαξαν την κλίμακα του αστικού και του αγροτικού τοπίου δραματικά.

Στην Ελευσίνα και το Θριάσιο πεδίο, το φαινόμενο της αποβιομηχάνισης του τελευταίου τέταρτου του 20ού αιώνα δεν έλαβε εκρηκτικές διαστάσεις, όπως συνέβη σε άλλες βιομηχανικές περιοχές της χώρας. Από τις μεγάλες ιστορικές βιομηχανικές μονάδες, έκλεισαν λίγες, κυρίως όσες βρίσκονταν εντός του αστικού ιστού, ενώ το μεγαλύτερο ποσοστό του υπόλοιπου, κυρίως μεταπολεμικού, βιομηχανικού δυναμικού παραμένει ενεργό. Έτσι, στην περιοχή δεν παρατηρούνται εκτεταμένοι βιομηχανικοί ερειπιώνες. Διασώζονται, όμως, προς το παρόν λίγα εξαιρετικά ενδιαφέροντα, ακέραια ανενεργά βιομηχανικά μνημεία της πρώτης περιόδου ανάπτυξης της βιομηχανίας στην περιοχή.

Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς
Αγγέλου Γέροντα 6, 10558 Πλάκα
τηλ. 210 32 18020, 210 32 56932