[Φωτ. Γιάννη Ιγγλέση - αρχιτέκτων, συλλέκτης, ερευνητής της τοπικής ιστορίας, διαχειριστής της σελίδας στο Facebook ΧΑΪΔΑΡΙ - Η ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΚΡΥΜΜΕΝΩΝ ΘΗΣΑΥΡΩΝ]
[Εκδήλωση μνήμης της Γιορτής Κρασιού 24 Σεπτ.2023 ΕΔΩ]
Σπύρος Βασιλείου: ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΧΩΡΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΓΙΟΡΤΗ ΚΡΑΣΙΟΥ ΣΤΟ ΔΑΦΝΙ 1967 - ΥΔΑΤΟΓΡΑΦΙΑ
Η Γιορτή Κρασιού στο Δαφνί
Η Γιορτή του Κρασιού στο Δαφνί ήταν ένα μεγάλο κοινωνικό, οικονομικό και τουριστικό γεγονός για το Χαϊδάρι αλλά και για ολόκληρη την Αττική.
Ο γνωστός δοκιμιογράφος Αντρέας Καραντώνης περιγράφει στο βιβλίο του «Ελληνικοί Χώροι»: «…Το 1953 καθιερώθηκε η ετήσια «γιορτή του κρασιού» – μια γιορτή αληθινά διονυσιακή. Οι οινοπαραγωγοί όλης της Ελλάδας στέλνουν εκεί αρκετές ποσότητες από τα καλύτερα κρασιά τους μέσα σε βαρέλια. Ωραίες κοπέλες, ντυμένες με τις παλιές ντόπιες φορεσιές του κάθε οινοπαραγωγού τόπου, κερνάν κρασί τους χιλιάδες εορταστές που συρρέουν εκεί.
Το τουριστικό περίπτερο και οι αυτοσχέδιες ταβέρνες εξυπηρετούν τους εορταστές με ελληνικούς μεζέδες. Θεατρικά και μουσικά συγκροτήματα ψυχαγωγούν το κοινό, ο χώρος φωτίζεται φαντασμαγορικά, και το ελληνικό κρασί, κόκκινο, άσπρο, κεχριμπαρί, ρόδινο, μαύρο, καταναλίσκεται ποταμηδόν.
Η γιορτή αυτή, που γίνεται κάθε φθινόπωρο, δίνει στην περιοχή του Δαφνιού βακχική όψη, όλα τα μάτια αστράφτουν από το μεθύσι, ιαχές και κραυγές, γέλια και τραγούδια δονούν την ατμόσφαιρα ως απάνω στους βράχους, και μέσα από τις φυλλωσιές των φωταγωγημένων δένδρων ο κοκκινωπός όγκος του Δαφνιού παίρνει κάτι το μαγικό και το αλλόκοτο.
Η Αττική μια φορά το χρόνο, στον χριστιανικό αυτόν χώρο ξαναθυμάται τη λατρεία του Διονύσου και του προσφέρει ολονύκτιες σπονδές. Αυτή η γιορτή του κρασιού δεν είναι μουσειακή αναπαράσταση, δεν είναι «φεστιβάλ», είναι νεοελληνική πραγματικότητα, είναι ξέσπασμα δυναμικό ορμητικής ζωής, μια «ζωής που είναι άξια για να ζήσει», όπως είπε κάποιος ποιητής…»