Με μια μεγαλύτερη έρευνα, ως πηγή βρέθηκε η ναζιστική εφημερίδα "Das 12 Uhr Blatt" (3-12-1937).
Έτος παραγωγής: 1989 - ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΤΟ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ
Το ντοκιμαντέρ παρουσιάζει τη ζωή και το έργο του ζωγράφου Νικόλαου Γύζη. Με χρονική αφετηρία τη γέννησή του, την 1η Μαρτίου 1842 στο Σκλαβοχώρι της Τήνου, παρουσιάζονται τα σημαντικότερα γεγονότα-σταθμοί της ζωής του. Γίνεται λόγος για την εγκατάσταση του ξυλουργού πατέρα του και του ιδίου στην Αθήνα το 1850, τις σπουδές ζωγραφικής που ακολούθησαν στο Πολυτεχνείο, και τις βραβεύσεις του στους ετήσιους καλλιτεχνικούς διαγωνισμούς. Ακολουθούν η γνωριμία του Ν.Γύζη με τον πλούσιο φιλότεχνο και συμπατριώτη του Ν.Νάζο, ο οποίος του εξασφαλίζει μια υποτροφία για να συνεχίσει τις σπουδές του στην Ευρώπη. Το 1865 ο νεαρός ζωγράφος αναχωρεί για το Μόναχο. Περιγράφεται το ταξίδι του και η υποδοχή του από τον Νικηφόρο Λύτρα στη γερμανική πόλη.
Με μεγάλη καθυστέρηση διαπιστώσαμε ότι το εξαιρετικό βίντεο, έρευνα που έχει αναρτηθεί στο κανάλι "Ημερολόγιο Πατησίων" στο Youtube, δεν είχε αναρτηθεί (αναδημοσιευτεί) στο blog Ιερά Οδός.
Με τρία χρόνια καθυστέρηση αναρτούμε το βίντεο και θα επανέλθουμε με περισσότερα νέα.
Με την ευκαιρία σας προτείνουμε να δείτε το ντοκιμαντέρ "ΠΑΛΑΤΑΚΙ - Ένα κτήριο μία ιστορία", παραγωγή ΕΡΤ, που είχε αναρτήσει και διασώσει ο γιος μου Δημήτρης Φωτεινάκης στο κανάλι του, πριν από 13 χρόνια - ΕΔΩ.
Κώστας Φωτεινάκης
ΕΙΔΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΟΣ
Το Κοινοτικό Συμβούλιο εγκρίνει 2 θέσεις ημερομισθίων καθαριστών και ενός καρραγωγέως μετά κάρρου, το ημερομίσθιον δια μεν τον καθαριστήν ορίζεται μέχρι δραχ. 5.000 δια δε τον καρραγωγέα μέχρι δραχ. 10.000. 28/5/1946, αρ. πρακτικού 7.
ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ ΣΤΗΝ ΠΑΡΝΗΘΑ
Από τα πρακτικά (αρ.10) του Κ.Σ. 5/8/1946 προκύπτει ότι η κοινότητα είχε παιδική κατασκήνωση στην Πάρνηθα. Το προσωπικό αποτελούσαν οι 1) Γ. Χελιώτης διαχειριστής (τον Νοέμβριο του 1946 διορίζεται Εισπράκτορας της κοινότητας· προφανώς πρόκειται για τον μετέπειτα δήμαρχο Χαϊδαρίου) 2) Μ. Καρακίτσος γραμματέας, 3) Κλειώ Χατζημπεκιάρη και 4) Ελισάβετ Μπούρα μαγείρισσες.
ΔΙΠΛΩΜΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΕΟΖΗΛΑΝΔΟ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ
Από το πρακτικό αρ. 11, 20/9/1946, προκύπτει ότι ο πρωθυπουργός της Νέας Ζηλανδίας είχε απονέμει δίπλωμα στην κοινότητα. Τι αφορούσε το δίπλωμα δεν αναφέρεται, αλλά συμπεραίνεται ότι ήταν για το Στρατόπεδο Συγκέντρωσης Χαϊδαρίου στην Κατοχή.
ΠΛΗΡΩΜΗ ΤΡΟΦΗΣ ΚΟΙΝΟΤΙΚΟΥ ΟΝΟΥ
Στο πρακτικό αρ 13, 2/11/1946, «το Κ.Σ εγκρίνει την πληρωμήν δρχ. 62.500 εις τον Ηλίαν Πετρίδην ως καταβληθέντα υπ΄ αυτού δια την προμήθειαν τροφής του Κοινοτικού όνου (αχύρου και πιτύρων). Ο Κοινοτικός όνος, τον Δεκέμβριο του 1946, έναν μήνα αργότερα αποφασίζεται να εκποιηθεί. Φαίνεται ότι έτρωγε πολύ. «Ως πρώτη προσφορά ορίζεται το ποσόν των 200.000 δραχμών».
Ακύλας Παπαδομανωλάκης (1933 – 14.10.2024)
Ο Ακύλας Παπαδομανωλάκης γεννήθηκε στα Χανιά (Νεροχώρι Αποκορώνου). Σπούδασε Οικονομικά στην Ανωτάτη Εμπορική και ανέπτυξε πλούσια κοινωνική, πολιτική, πολιτιστική, αυτοδιοικητική, συγγραφική και δημοσιογραφική στο Χαϊδάρι.
Συνοπτικά σε τίτλους ο Ακύλας Παπαδομανωλάκης υπήρξε
α) Μέλος του προδιδακτορικού Μορφωτικού Συλλόγου Χαϊδαρίου
β) Ιδρυτικό μέλος και πρώτος Πρόεδρος της Εστίας Κρητών Χαϊδαρίου
γ) Μέλος της Ένωσης Επιστημόνων Χαϊδαρίου
δ) Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Χαϊδαρίου πριν από τη δικτατορία (Δήμαρχος Δημήτρης Γιαχνής) ε) Εκδότης και αρθρογράφος της τοπικής εφημερίδας “Χαϊδαριώτικο Σημειωματάριο)
στ) Ποιητής και συγγραφέας.
«Αποκατάσταση Μεγάλου Περίβολου της Ι. Μ. Δαφνίου, Β ́ Φάση»
VIDEO ΕΔΩ https://www.youtube.com/watch?v=RrfMtsp6U_Y
Η Πράξη «Αποκατάσταση Μεγάλου Περίβολου της Ι. Μ. Δαφνίου, Β ́ Φάση» εντάχθηκε το 2019 στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Ανταγωνιστικότητα Επιχειρηματικότητα και Καινοτομία 2014-2020». Το ομώνυμο έργο «Αποκατάσταση Μεγάλου Περίβολου της Ι. Μ. Δαφνίου, Β ́ Φάση» δημιουργήθηκε με αυτεπιστασία από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Δυτικής Αττικής και ολοκληρώθηκε στις 29-12-2023, με τον τελικό προϋπολογισμό 1.308.232,94 ευρώ. Φυσικό αντικείμενο του έργου ήταν η αποκατάσταση του ΒΔ τμήματος του βορείου τείχους σε μήκος 39 μέτρα, από τη δυτική γωνία του τείχους έως το τελευταίο σωζόμενο μέρος της υφιστάμενης τοξοστοιχίας. Την ευθύνη υλοποίησης του έργου είχε το Τμήμα Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Αρχαιοτήτων της ΕΦΑΔΑ, με υπεύθυνη την προϊσταμένη του Τμήματος Καλλιόπης Φλώρου, σε συνεργασία με το Τμήμα Συντήρησης Αρχαιοτήτων και Έργων Τέχνης και το Τμήμα Αρχαιολογικών Εργαζομένων και Μελετών, την Υπεύθυνη Εποπτείας και τον συντονισμό. της ΕΦΑΔΑ, Χριστίνας Μερκούρη.
ΠΗΓΗ: ΕΦΑΔΑ
Διδακτορική Διατριβή, ΕΜΠ, 2017.
Για λόγους αρχείου αλλά και ως πηγή για τους ερευνητές δημοσιεύω τη Διδακτορική Διατριβή της Σαλώμης Χατζηβασιλείου, η οποία γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Δάσος Χαϊδαρίου.
Στη διατριβή της υπάρχουν αρκετές πηγές και αναφορές για το Χαϊδάρι και τη Δυτική Αθήνα.
Η ΔΙΑΤΡΙΒΗ ΕΔΩ https://tinyurl.com/2p9wu2wp
[Φωτ. Γιάννη Ιγγλέση - αρχιτέκτων, συλλέκτης, ερευνητής της τοπικής ιστορίας, διαχειριστής της σελίδας στο Facebook ΧΑΪΔΑΡΙ - Η ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΚΡΥΜΜΕΝΩΝ ΘΗΣΑΥΡΩΝ]
[Εκδήλωση μνήμης της Γιορτής Κρασιού 24 Σεπτ.2023 ΕΔΩ]
Η Κοίμηση της Θεοτόκου/ ΠΑΝΑΓΙΤΣΑ Νέας Φώκαιας - η ξύλινη εκκλησία και το πρώτο Δημοτικό Σχολείο στο Χαϊδάρι. Παρατηρείστε τα ξυπόλητα παιδάκια και την καμπάνα (1926)
Συνοπτικό ιστορικό: Στην Αττική οι πρόσφυγες εγκαταστάθηκαν σε 46 οικισμούς.
Στο Χαϊδάρι ήρθαν το 1924 αρχικά οι πρόσφυγες από την παραλιακή Φώκαια και το Τσακμακλί (η απόσταση μεταξύ των δύο χωριών ήταν λιγότερο από μία ώρα με τα πόδια) και λίγο αργότερα, μετά το 1927 (;) οι πρόσφυγες από την Καππαδοκία και τον Πόντο.
«Η Μενεξεδένια
Πολιτεία» του Άγγελου Τερζάκη και το Δαφνί
Έρευνα - Παρουσίαση -
Επιμέλεια: Κώστας Φωτεινάκης
Γενική ιστορική, λογοτεχνική, καλλιτεχνική περιγραφή της
Μονής Δαφνίου:
[Η Μονή
Δαφνίου πριν από το σεισμό του 1999 – προφανώς η «κοκκινωπή εκκλησία» που
αναφέρει το Άγγελος Τερζάκης στο μυθιστόρημα]
Για τη Μονή Δαφνίου, Μνημείο Παγκόσμιας
Πολιτιστικής Κληρονομιάς (1990) και γενικότερα για την ευρύτερη περιοχή έχουν
γραφτεί πολλές περιγραφές από περιηγητές, ιστορικούς, ανθρώπους των γραμμάτων
και των τεχνών. Ενδεικτικά και μόνο αναφέρω, χωρίς τις αρχαιολογικές και
ιστορικές εκθέσεις: Σατωμπριάν, Pouqueville, Κρίστιαν Άντερσεν, Εμμανουήλ
Ροίδης, Δημήτρης Καμπούργλου, Κοσμάς Πολίτης, Κώστας Καβάφης, Νικόλαος Γύζης, Χένρι
Μίλλερ, Βιρζινία Γούλφ, Ανδρέας Καραντωνης κ.ά.
Την περιοχή την επισκέφτηκαν
διάσημοι φωτογράφοι και εικαστικοί καλλιτέχνες. Ενδεικτικά και μόνο: Φρεντερίκ
Μπουασονά, Nellys,
Βάσω Παπαϊωάννου, Perilla,
Γιάννης Τσαρούχης, Γιώργος Φαρσακίδης, Τάσος κ.α.
Μεγάλης πολιτιστικής αξίας
και σημαντικής κληρονομιάς είναι το πρώτο ντοκιμαντέρ στην ιστορία της τέχνης
του Άγγελου Προκοπίου «ΔΑΦΝΙ – Παναγία η Χρυσοδαφνώτισσα», το οποίο κατέκτησε
τα δύο πρώτα βραβεία στα Φεστιβάλ του Εδιμβούργου (1952) και Νέας Υόρκης
(1952). Το ντοκιμαντέρ αυτό ήταν χαμένο και βρέθηκε στη Γερμανία μετά από τη
μεγάλη μου προσπάθεια και επιμονή σε συνεργασία με την Ταινιοθήκη της Ελλάδας.
Το 1887
εγκαινιάστηκε το θεραπευτήριο ψυχικών παθήσεων «Δρομοκαϊτειο» σε μια πευκόφυτη
έκταση 325 στρεμμάτων, επί της Ιεράς Οδού, κληροδότημα του Χιώτη Τζώρτζη
Δρομοκαϊτη. Στο Δρομοκαϊτειο «φιλοξενούνται» μεγάλα ονόματα της λογοτεχνίας μας
όπως ο Γεώργιος Βιζυηνός, ο Ρώμος Φιλύρας
κ.ά.
Το 1913 ιδρύεται το δεύτερο ψυχιατρείο στη περιοχή, το κρατικό θεραπευτηρίου ψυχικών παθήσεων στο Δαφνί. Το 1928 αρχίζει επίσημα η λειτουργία του. Μεταφέρονται εκεί 100 ασθενείς.