[Φωτ. Γιάννη Ιγγλέση - αρχιτέκτων, συλλέκτης, ερευνητής της τοπικής ιστορίας, διαχειριστής της σελίδας στο Facebook ΧΑΪΔΑΡΙ - Η ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΚΡΥΜΜΕΝΩΝ ΘΗΣΑΥΡΩΝ]
[Εκδήλωση μνήμης της Γιορτής Κρασιού 24 Σεπτ.2023 ΕΔΩ]
Σπύρος Βασιλείου: ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΧΩΡΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΓΙΟΡΤΗ ΚΡΑΣΙΟΥ ΣΤΟ ΔΑΦΝΙ 1967 - ΥΔΑΤΟΓΡΑΦΙΑ
Η Γιορτή Κρασιού στο Δαφνί
Η Γιορτή του Κρασιού στο Δαφνί ήταν ένα μεγάλο κοινωνικό, οικονομικό και τουριστικό γεγονός για το Χαϊδάρι αλλά και για ολόκληρη την Αττική.
Ο γνωστός δοκιμιογράφος Αντρέας Καραντώνης περιγράφει στο βιβλίο του «Ελληνικοί Χώροι»: «…Το 1953 καθιερώθηκε η ετήσια «γιορτή του κρασιού» – μια γιορτή αληθινά διονυσιακή. Οι οινοπαραγωγοί όλης της Ελλάδας στέλνουν εκεί αρκετές ποσότητες από τα καλύτερα κρασιά τους μέσα σε βαρέλια. Ωραίες κοπέλες, ντυμένες με τις παλιές ντόπιες φορεσιές του κάθε οινοπαραγωγού τόπου, κερνάν κρασί τους χιλιάδες εορταστές που συρρέουν εκεί.
Το τουριστικό περίπτερο και οι αυτοσχέδιες ταβέρνες εξυπηρετούν τους εορταστές με ελληνικούς μεζέδες. Θεατρικά και μουσικά συγκροτήματα ψυχαγωγούν το κοινό, ο χώρος φωτίζεται φαντασμαγορικά, και το ελληνικό κρασί, κόκκινο, άσπρο, κεχριμπαρί, ρόδινο, μαύρο, καταναλίσκεται ποταμηδόν.
Η γιορτή αυτή, που γίνεται κάθε φθινόπωρο, δίνει στην περιοχή του Δαφνιού βακχική όψη, όλα τα μάτια αστράφτουν από το μεθύσι, ιαχές και κραυγές, γέλια και τραγούδια δονούν την ατμόσφαιρα ως απάνω στους βράχους, και μέσα από τις φυλλωσιές των φωταγωγημένων δένδρων ο κοκκινωπός όγκος του Δαφνιού παίρνει κάτι το μαγικό και το αλλόκοτο.
Η Αττική μια φορά το χρόνο, στον χριστιανικό αυτόν χώρο ξαναθυμάται τη λατρεία του Διονύσου και του προσφέρει ολονύκτιες σπονδές. Αυτή η γιορτή του κρασιού δεν είναι μουσειακή αναπαράσταση, δεν είναι «φεστιβάλ», είναι νεοελληνική πραγματικότητα, είναι ξέσπασμα δυναμικό ορμητικής ζωής, μια «ζωής που είναι άξια για να ζήσει», όπως είπε κάποιος ποιητής…»
[Φωτ. Γιάννη Ιγγλέση - αρχιτέκτων, συλλέκτης, ερευνητής της τοπικής ιστορίας, διαχειριστής της σελίδας στο Facebook ΧΑΪΔΑΡΙ - Η ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΚΡΥΜΜΕΝΩΝ ΘΗΣΑΥΡΩΝ]
Η εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ/ 7 ημέρες (22/2/2004) αναφέρει στο αφιέρωμα στον Οδοιπορικό Σύνδεσμο και την Περιηγητική Λέσχη: «…Από τα σημαντικότερα έργα της ΕΠΛ, υπήρξε η περίφημη «Γιορτή Κρασιού» στο Δαφνί. Με τη συμβολή της Λέσχης είχε δημιουργηθεί το θαυμάσιο περίπτερο του Δαφνίου, που φιλοξενούσε διάφορες πολιτιστικές συγκεντρώσεις. Τον Οκτώβριο του 1954 πραγματοποιήθηκε στην περιοχή, η πρώτη Γιορτή Κρασιού.
Περίπου τριάντα χιλιάδες επισκέπτες πέρασαν εκείνη την πρώτη χρονιά, που από τότε γίνεται θεσμός με ουσιαστική προσφορά στη διεθνή προβολή του ελληνικού κρασιού…»
(Σ.Σ. ο αριθμός των επισκεπτών κρίνεται ιδιαίτερα μεγάλος. Υπάρχει άλλη αναφορά, που θεωρείται περισσότερο αξιόπιστη, για 2.000 επισκέπτες το 1954).
Αφίσα του Γιώργου Βακιρτζή για τη Γιορτή Κρασιού στο Δαφνί, 1965. [ΠΗΓΗ]
Στην εφημερίδα «ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΧΑΪΔΑΡΙΟΥ», 27 Οκτωβρίου 1957, διαβάζουμε μια μικρή περιγραφή του χώρου και τον «στατιστικόν απολογισμόν» της Γιορτής του Κρασιού:
«Εις το Βακχικό αυτό πανηγύρι το οποίον ήρχισεν εις τας 9 Σεπτεμβρίου και ετελείωσε την 13ην Οκτωβρίου, παρήλασαν 60.543 άτομα, τα οποία κατηνάλωσαν 31.400 οκάδες οίνου.
Εις το «χωριό του κρασιού» εύρισκες δύο λαϊκές ταβέρνες, το εστιατόριο του περιπτέρου, το οποίον ελειτούργησε με τάμπλ ντ΄ ότ και 2.500 καθίσματα εις διαφόρους θέσεις, με τραπέζια για τους επισκέπτας. Και ακόμη από τας 7 έως τας 11 μ.μ., τρισχαριτωμένες κοπέλλες κερνούσαν το κρασί της προτιμήσεώς σου, με τοπικάς ενδυμασίας αναλόγους με την προέλευσίν των.
Και είχε να διαλέξης: μεταξύ 57 ποικιλιών, τας οποίας έφερε το Ινστιτούτον Οίνου Υπουργείου Γεωργίας, δαπάναις βεβαίως της Ε.Π.Λ. Ο φωτισμός και όλος ο διάκοσμος ήσαν πράγματι αριστουργιματικοί.
Μετά τας 11 ήρχιζεν ένα πλούσιον καλλιτεχνικόν πρόγραμμα υπό την επιμέλειαν του κ. Πέλου Κατσέλη, με δύο ορχήστρας (Σμυρναίου και Γιαννίδη) και πολλούς καλλιτέχνας, όπως ο Ίκαρος, η Νάντια Κωνσταντοπούλου, η Σούλη Σαμπάχ, το χορευτικόν – ακροβατικόν ζεύγος των Αυστραλών Κέρ – Ντάλς, ο κ. Κουσιάδης και ο όμιλός του κ.ά.
Εις την ωραιοτάτην αυτήν εορτήν της Περιηγητικής Λέσχης κατηναλώθηκαν, κατά τον απολογισμόν της Διοικήσεως: 36.792 ποτήρια και 19.156 καράφες, ηγοράσθησαν ή κατεστράφησαν 89.544 τεμάχια άρτου (ή 5.525 οκ.), τυριά διάφορα 1.039 οκ., έλαια και βούτυρα 2.145 οκ., κοτόπουλα 779 οκ., ψάρια 900 οκ., κρέατα 8.179 οκ., πατάτες 3.764 οκ., λαχανικά διάφορα 4.134 οκ., φασόλια ξηρά 200 οκ., βακαλάος 200 οκ., αυγά 8.764 (ή 220 οκ.), τυράκια Μόντε- Μπιάνκο 10.336 τεμάχια, φρούτα 2.685 οκ., γλυκά 10.500 τεμάχια (ή 550 οκ.) και διάφορα άλλα 350 οκ.
Εν συνόλω, εις την Εορτήν του Κρασιού κατηναλώθησαν 119.644 τεμάχια και 31.190 οκ. διαφόρων τροφίμων.
Αν κρίνωμεν από την όλην αυτήν κίνησιν, ημπορούμε να πούμε ότι η γιορτή του κρασιού επέτυχεν απολύτως, αλλά δεν πρέπει να μας διαφεύγη και η συμβολή της καταλλήλου τοποθεσίας ως παράγοντας σπουδαίου δια μια τέοιαν εορτήν.
Ο τόπος με το κατάλληλον περιβάλλον του προσφέρεται δια παροιμοίας εκδηλώσεις και συντελεί εις την δημιουργίαν μιας εορταστικής ατμόσφαιρας πανηγυριού με βακχικόν χαρακτήρα. Μ.Κ.Γ.»
Τρία χρόνια αργότερα, το 1960 στο περιοδικό του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδος, ΞΕΝΙΑ, τ.40, Νοέμβριος 1960, διαβάζουμε άρθρο του Νίκου Νικολάου. Μεταξύ των άλλων αναφέρεται ότι:
«…Ένα ελληνικό χωριό, ιδέα και εκτέλεση των κ.κ. Πέλλου Κατσέλη και Σπύρου Βασιλείου που υποδέχεται τον επισκέπτη χαρούμενο και ευωδιαστό από το άφθονο άρωμα του ρετσινιού πούναι χυμένο στον αέρα…
Στα σπίτια του χωριού, αντιπροσωπευτικά σπίτια των στεργιανών και νησιώτικων οινοπαραγωγικών περιοχών, ρέει το νέκταρ του Διόνυσου. Εκλεκτά κρασιά 80 ειδών, απ΄ όλα τα μέρη της Ελλάδος.
Το κρασί είναι τσάμπα! Πίνει κανείς λεύτερα… Ένας αέρας πολιτισμού διακρίνει την εφετεινή Γιορτή Κρασιού. Κρυφός φωτισμός, που δίνει φαντασμαγορία περισσή στο μαγευτικό πράσινο, συντριβάνια με χρωματιστούς πίδακες και δυό ορχήστρες του Μπάμπη Μπερκέτη και του Σταύρου Ρουχωτά. Το θέαμα της πίστας, που αντικαθιστά εφέτος το θέατρο, προσφέρεται άφθονο. Τα γνωστά μπαλλέτα του κ. Κουσιάδη σε νέες δημιουργίες του, ο χορός του τρύγου και ο πυρίχιος με αρχαϊκές ενδυμασίες, δόρατα και ασπίδες και τραγούδια άφθονα για κάθε γούστο…
Η Γιορτή του Κρασιού αναπτύσσεται από χρόνο στο γραφικό χώρο του Δαφνιού, σταθερά, με αυξανόμενη συνεχώς επιτυχία…
Το 1957: 61.000 επισκέπτες.
Το 1958: 116.000 επισκέπτες.
Το 1959 η συμμετοχή ανήλθε σε 110.000 επισκέπτες, που τα 35 – 40% ήσαν ξένοι τουρίστες.
Το 1960 η Γιορτή του Κρασιού έληξε την 15η Οκτωβρίου
Αφίσα του Γιώργου Βακιρτζή για τη Γιορτή Κρασιού στο Δαφνί, 1965 [ΠΗΓΗ]
Στο περιοδικό υπάρχει φωτογραφία επισήμων με την εξής λεζάντα: «Ο Υπουργός Προεδρίας της Κυβερνήσεως κ. Κ. Τσάτσος και ο Πρόεδρος του Ε.Ο.Τ. κ. Κουτσογιάννης, προσερχόμενοι εις τα εγκαίνια της «Γιορτής του Κρασιού».
Ο Γιώργος Ζαμπέτας εξομολογείται στο «Βίος και Πολιτεία»: «Εμένα τα καλοκαίρια με φωνάζανε να παίζω στη γιορτή του κρασιού, στο Δαφνί. Χρόνια άπειρα, πολλά. Τους έχω υποσχεθεί ότι θα πηγαίνω πάντα ό,τι και να γίνει. Και το κάνω, χωρίς χαρτιά και συμβόλαια. Αφού έχω δώσει το λόγο μου, ισχύει για χίλια κωλόχαρτα τέτοια».
Η Γιορτή του Κρασιού στην πορεία του χρόνου άλλαξε χαρακτήρα και εκφυλλίστηκε. Το μόνο που είχε απομείνει από την παλιά αίγλη του χώρου ήταν η μπρούτζινη πινακίδα της Ελληνικής Περιηγητικής Λέσχης [ΕΔΩ], που ήταν αφιερωμένη στον Γραμματέα του ΕΟΤ, ο οποίος είχε παραχωρήσει το δικαίωμα στη ΕΠΛ να διαχειρίζεται το χώρο και να διοργανώνει την Γιορτή. Η πινακίδα υπάρχει σήμερα, και είναι ορατή, μετά την είσοδο και πριν από το κτίριο του εστιατορίου.
Το άρθρο του Κώστα Καβαθά στο περιοδικό του «4 Τροχοί» με τίτλο «Γιορτή κρασιού – Μέθη μετά το πάρτι», είναι αποκαλυπτικό για τον εκφυλισμό της γιορτής:
«Πήγαν οι μελλοθάνατοι σ’ αυτή την ξεχειλωμένη, προκλητική, τριτοκοσμική εκδήλωση που λέγεται «γιορτή κρασιού»… Και έφαγαν και ήπιαν αρκετό κρασί…
Πόσοι για το Θεό, που κρατάει ακόμα ολόκληρη αυτή τη χώρα, πήγαν στη «γιορτή του κρασιού», ήπιαν «αρκετό κρασί» και μετά κάθισαν πίσω απ’ τα τιμόνια των σπιρτόκουτων που το επίσημο κράτος τους αναγκάζει να οδηγούν για να μην πληρώσουν «φόρο» για τα περίφημα πια κυβικά εκατοστά πάνω στα οποία είναι βασισμένη και η οικονομία της χώρας;
Πόσοι έφυγαν από το «Δαφνί» στουπί στο μεθύσι εκείνες τις ρωμαϊκές νύχτες της «λαϊκής» διασκέδασης;
Oι μόνοι που μπορούν να σας απαντήσουν είναι οι γιατροί που κάνουν τις αυτοψίες στα νεκροτομεία.» www.4troxoi.gr
Η χρήση των χώρων του Περιπτέρου καθώς και του Κάμπινγκ παραχωρήθηκε σε ιδιώτη το 1968 χωρίς διαγωνισμό. Η παραχώρηση ίσχυε για δέκα μήνες το χρόνο, τους δε άλλους δύο καλοκαιρινούς μήνες την εκμετάλλευση του χώρου την είχε ο ΕΟΤ, ο οποίος και οργάνωνε τη Γιορτή Κρασιού. Η γιορτή είχε χάσει με την πάροδο του χρόνου την αίγλη της και είχε απαξιωθεί. Οι σύλλογοι του Χαϊδαρίου και τα Δημοτικά Συμβούλια απαίτησαν να σταματήσει η Γιορτή του Κρασιού και διεκδίκησαν τον χώρο. Η Διαχείριση του τουριστικού περιπτέρου στο Δαφνί και ο περιβάλλον χώρος, μαζί με το πρώην κάμπινγκ, παραχωρήθηκε τελικά το 1996 για 100 χρόνια στο Δήμο Χαϊδαρίου.
[από το Ιστορικό Λεύκωμα του Κώστα Φωτεινάκη “ΧΑΪΔΑΡΙ – Τόπος & Άνθρωποι“, 2007]
[Φωτ. Κώστα Φωτεινάκη από το ρεπορτάζ “Παρουσιάζουμε το CAMPING μέσα από έγγραφα που ανακαλύψαμε” ΕΔΩ]
Η Γιορτή του Κρασιού στο Δαφνί αποτέλεσε μέγα γεγονός για τη χώρα μας. Μια ακόμα απόδειξη είναι τα διαφημιστικά και τα ΕΠΙΚΑΙΡΑ στον κινηματογράφο, οι σκηνές από ταινίες που γυρίστηκαν στο χώρο της Γιορτής Κρασιού.
Δείτε ΕΔΩ το διαφημιστικό σποτ του ΕΟΤ για τις Γιορτές Κρασιού στο Δαφνί και στην Αλεξανδρούπολη, 1987.
Στο Εθνικό Οπτικοακουστικό Αρχείο υπάρχουν 20 video με σκηνές από ΕΠΙΚΑΙΡΑ της Γιορτής Κρασιού στο Δαφνί τουλάχιστον για τα έτη 1965, 1967, 1969, 1971, 1974, 1978.
Απόσπασμα από την ταινία “Τρελός, παλαβός και Βέγγος”, 1967 – ΕΔΩ. Η σκηνή με τους δοκιμαστές κρασιού βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα.
Στην ταινία “Χριστίνα”, 1960, του Γιάννη Δαλιανίδη, οι τελευταίες σκηνές είναι γυρισμένες στη Γιορτή Κρασιού. [ΕΔΩ]
Ο ΘΕΟΣ ΠΑΝΑΣ Ο ΕΟΤ ΚΑΙ ΟΙ ΜΕΓΆΛΟΙ ΖΩΓΡΑΦΟΙ
ΕΡΓΟ ΜΙΝΩΑ ΑΡΓΥΡΑΚΗ [ΕΔΩ]
Ο ΕΟΤ είχε δώσει μεγάλη βαρύτητα στην επιτυχία της Γιορτής του Κρασιού στο Δαφνί. Είχε συνεργαστεί με σοβαρούς και αναγνωρισμένους καλλιτέχνες, ζωγράφους κ.ά., οι οποίοι είχαν κουλτούρα και πολλές γνώσεις για την ιστορία του τόπου. Στην πανέμορφη περιοχή του Δαφνίου, περίπου ένα χιλιόμετρο από τη Γιορτή του Κρασιού υπάρχει το Σπήλαιο του Πανός, το οποίο πρέπει να έχει σχέση, αν και δεν είναι εξακριβωμένο, να επιλεχθεί η περιοχή για Γιορτή του Κρασιού. Δεν είναι τυχαίο ότι οι αφίσες που δημιούργησαν για τον ΕΟΤ ο Γιώργος Βακιρτζής και ο Μίνως Αργυράκης είχαν ως θέμα τους τον Θεό Πάνα, ο οποίος έγινε φίλος με το Θεό Διόνυσο “και εμφανίσθηκε πλέον ως προστάτης των γεωργών και κτηνοτρόφων και των προϊόντων τους, φίλος του κρασιού και του γλεντιού.
[Φωτ. από το αρχείο της οινοποιίας ΜΙΝΩΣ – Βλέπουμε βαρέλια με κρασί από διάφορες περιοχές της χώρας. Το 1959 συμμετείχαν στη Γιορτή Κρασιού οινοποιοί από 84 περιοχές της Ελλάδος]
Η Γιορτή Κρασιού στο Δαφνί ξεκινούσε τέλος Αυγούστου και διαρκούσε 40 ημέρες, δηλαδή μέχρι αρχές Οκτωβρίου. Το έτος 1959 ξεκίνησε 31 Αυγούστου και τελείωσε 10 Οκτωβρίου.
Η δημοσίευση που θα διαβάζεται παρακάτω είναι από την εφημερίδα ΕΘΝΟΣ, 18 Αυγούστου 1959, και βασίζεται σε συνέντευξη τύπου πριν από την έναρξη της Γιορτής. Η ορθογραφία και η σύνταξη παραμένει η ίδια με το δημοσίευμα εκτός από τον τονισμό που στην ανάρτηση είναι μονοτονικός.
Διαβάστε για ιστορικούς λόγους μια πρόταση που συντάχθηκε το 2010 για την περιοχή της Γιορτής του Κρασιού [ΕΔΩ]. Η πρόταση αυτή δεν ισχύει στις ημέρες μας – υπάρχει επικαιροποιημένη πρόταση – γιατί τα δεδομένα έχουν αλλάξει 13 χρόνια μετά. Ωστόσο αξίζει να τη δείτε κυρίως λόγω των φωτογραφιών.
Σε ένα τμήμα του χώρου της Γιορτής του Κρασιού το 2009 και το 2010 ο ΟΙΚΟ.ΠΟΛΙ.Σ. Χαϊδαρίου είχε διοργανώσει δύο τριήμερα με θέμα “Μέρες Περιβάλλοντος και Πολιτισμού” [ΕΔΩ] [ΕΔΩ] [ΕΔΩ]
----------------
Γιορτή Κρασιού (6η χρονιά) ΕΘΝΟΣ, φ. 19-8-1959
ΓΙΑ ΕΚΤΗ ΗΔΗ ΧΡΟΝΙΑ
Η ΕΦΕΤΙΝΗ «ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΚΡΑΣΙΟΥ» ΣΤΟ ΔΑΦΝΙ
ΑΠΟ 300 ΑΤΟΜΑ, 186.000
Για έκτο χρόνο κατά σειράν «Η Ελληνική Περιηγητική Λέσχη», εφέτος δε με τη συνεργασία του Ε.Ο.Τ. διοργανώνει στο Δαφνί την Γιορτή του Κρασιού. Πρόκειται για εκδήλωση, η οποία από το 1953 που πρωτάρχισε και στην οποία είχαν συμμετάσχει μονάχα 300 μέλη της Λέσχης, ως τώρα, που τη χαίρονται χιλιάδες άνθρωποι, σημειώνει συνεχή επιτυχία.
Έτσι το 1954, στις 8 μέρες που κράτησε, την επισκέφτηκαν 2.200 άτομα, το 1955 σε 41 ημέρες 11.200, το 1956 32.00, το 1957 61.000 και πέρσι παρουσίασε τον καταπληκτικό αριθμό των 116.000 επισκεπτών.
Ο υπεύθυνος τύπου της Λέσχης κ.Δεληγιάννης και ο σύμβουλος κ.Νέμπαρης υπογράμμισαν ότι κατ΄ απολύτως εξακριβωμένα στοιχεία από τους περσινούς επισκέπτας ένα 30% ήσαν ξένοι.
Η μαγεία του ελληνικού τοπίου, μαζί με το γεγονός ότι μπορεί να πιει κανείς όσο κρασί θέλει χωρίς λεφτά, ήσκησε ιδιαίτερη έλξι στους περιηγητάς, για τους οποίους το κρασί στην πατρίδα τους είναι πανάκριβο και, εν πολλοίς, άγνωστο.
Κάθε χρόνο έχει μια μικρή ζημιά η «Περιηγητική». Ασήμαντη μπροστά στο 1.900.000 που στοιχίζει η εκδήλωσις, την οποία ενισχύει με 400.000 ο Τουρισμός και με 200.000 για τα έξοδα των έργων. Το κέρδος είναι ότι διαδίδονται τα ελληνικά κρασιά και γίνονται γνωστά και προσιτά στο Κοινό, από όλα τα μέρη της χώρας. Από 84 μέρη της Πατρίδος μας θα υπάρξουν εφέτος κρασιά. Περισσότερα, δηλαδή, από κάθε άλλη φορά.
Ο χώρος της Γιορτής αυξήθηκε φέτος κατά 10 στρέμματα. Έτσι υπολογίζεται ότι θα μπορεί να περιλαμβάνη κάθε βράδυ 5.000 άτομα. Σχετικώς, στην ειδική «πρες κόνφερανς» που οργανώθη προχθές στα γραφεία της Ε.Π.Λ. ανακοινώθη ό,τι η διαμόρφωσις της περιοχής προχωρεί δια να περιλάβη θέατρο (θα είναι σε άλλη θέση εφέτος), ένα εστιατόριο ένα σελφ – σέρβις (για να σερβίρεται ο καθένας μόνος του). Ο σκηνοθέτης κ.Πέλος Κατσέλης και ο ζωγράφος Σπύρος Βασιλείου, ο καθένας στον τομέα του, αποφάσισαν να αρχοντέψουν εφέτος το «Χωριό του Κρασιού» πιο πλούσιο από κάθε άλλη φορά, σε ορνάνωσι, σχέδια, χρώματα και φως.
Από καλλιτεχνικής πλευράς: Ο συγγραφεύς Δημήτρης Γιαννουκάκης γράφει ειδική επιθεώρηση – μεθύγραμμα που θα παίζεται κάθε βράδυ. Ειδικά νούμερα θα παρουσιάζουν οι αδελφές Άννα και Μαρία Καλουτά. Την μουσική της επιθεωρήσεως γράφει ο συνθέτης Μενέλαος Θεοφανίδης, ο οποίος θα γράψει και δύο ειδικά τραγούδια που θα ερμηνεύση γνωστή τραγουδίστρια. Θα συνεργαστούν πρωταγωνίστριες της πρόζας όπως η Αλέκα Κατσέλη και η Βύλμα Κύρου. Το χορευτικό μέρος θα εκτελή δεκαμελές μπαλλέτο υπό τη διεύθυνσι και χορογραφία του Γιάννη Φλερύ. Ο Φλερύ και η Λίντα Άλμα, θα εμφανισθούν, σημειωτέον , σε ειδική χορευτική σύνθεσι.
Τρεις πίστες χορού θα λειτουργούν από 7:30μ.μ. έως 10:30μ.μ.
Θα συνεργαστή στην Γιορτή και το χορευτικόν συγκρότημα Εθνικών Χορών του Γ.Κουσιάδη. Ως συμπλήρωμα του προγράμματος ανακοινώθη ότι θα έλθη για την Γιορτή η Βασίλισσα της Ομορφιάς του Ισραήλ που θα φέρει 500 κιλά της χώρα της. Θα έρθουν και 10 Σουηδέζες με πολλά κιλά ακουαβίτ (σ.σ. akvavit – νερό ζωής – λικέρ από τις Σκανδιναβικές χώρες).
Θα λειτουργή εστιατόριον στο Τουριστικόν Περίπτερον με ταμπλ ντ οτ προς 65 δραχμές.
Ένα άλλο εστιατόριο θα λειτουργή προς 35 δραχμές το ταμπλ ντ οτ. Θα υπάρχουν εξάλλου δύο ταβέρνες με μεγάλη ποικιλία μεζέδων σε τιμές προσιτές.
Η είσοδος καθωρίσθη κ εφέτος 15 δραχμές.
Η Γιορτή εγκαινιάζεται στις 31 Αυγούστου. Θα τελειώσει 10 Οκτωβρίου. Τις Κυριακές, όπως πάντα θα είναι κλειστά.
ΕΜΜ. Ι. ΒΕΡΜΙΣΣΩ
ΠΗΓΗ – ΑΡΧΕΙΟ: Νίκος Νικολαΐδης (ερευνητής – συγγραφέας, Αιγάλεω)
-----------------
[Η κρήνη αφιερωμένη από την Ελληνική Περιηγητική Λέσχη [ΕΔΩ] στο Στέλιο Χιλιαδάκη “τον οραματιστή του ελληνικού τουρισμού” – Ο Στέλιος Χιλιαδάκης είχε την ιδέα της Γιορτής του Κρασιού. Δείτε ΕΔΩ το συγγραφικό του έργο και ιδιαίτερα τη μελέτη του “Πῶς θά δημιουργήσουμε τουρισμό”, 1939.
ΓΙΟΡΤΗ ΚΡΑΣΙΟΥ ΣΤΟ ΔΑΦΝΙ ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2023 [ΕΔΩ]
VIDEO ΑΠΟ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΠΙΚΑΙΡΑ [ΕΔΩ]
Κώστας Φωτεινάκης
Ερευνητής της Τοπικής Ιστορίας και Πρόεδρος των ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου