…Οι γειτονιές θυμούνται. Οι γειτονιές
δε θέλουν να ξεχάσουν. Τα χαράματα
οι ομοβροντίες στο Σκοπευτήριο. Τη νύχτα
τα φώτα του Χαϊδαριού. Η συσκότιση.
Το φιλί ήταν πικρό και βιαστικό.
Ύστερα πέφτανε τα χέρια στο πλάι.
Μια πιστολιά στο δρόμο. Η νύχτα. Κι η τρεχάλα.
Η νύχτα. Κι η καρδιά που χτυπάει δυνατά
όπως χτυπάει μια γροθιά πάνω στο τραπέζι.
Ύστερα πάλι η σιγαλιά. Μονάχα
τα δεκανίκια του φεγγαριού στο πεζοδρόμιο
κι ένα χέρι που σφίγγει τη ράχη της καρέκλας
κι ένα χέρι που λαδώνει το παλιά περίστροφο
κι ένα χέρι που ράβει μια σημαία
κι ένα χέρι που σφίγγει ένα άλλο χέρι
και τ’ άστρα που δείχνουν τα σφιγμένα τους δόντια
πάνω απ’ τον κυρτό σταυρό που ανεμίζει στην Ακρόπολη
κι ο άνεμος που αρχίζει τα μεσάνυχτα….
Ο ποιητής Γιάννης Ρίτσος γεννήθηκε την Πρωτομαγιά του 1909. Με την ευκαιρία τα 100 χρόνια από τη γέννησή του ποιητή και την Εργατική Πρωτομαγιά στο blog του ΟΙΚΟ.ΠΟΛι.Σ. είχαμε κάνει ένα μικρό αφιέρωμα.Ας το ξαναθυμηθούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου