To Ιερό της Αφροδίτης στην Αφαία (Χαϊδάρι) | ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ στι ηλικίες των 90 ετών? και ένα Βίντεο

Τι είναι έρωτας;

Παντρεύτηκαν στη δεκαετία του '50 στη Νορβηγία. Ήρθαν στην Ελλάδα το 2024. Έσκαψαν στα ριζά μιας ελιάς στο Ναό της Αφαίας Σκαραμαγκά, για να βρουν τις βέρες τους... που τις είχαν θάψει εκεί (1958), τιμώντας την Αφροδίτη! Αυτός 88, εκείνη 90 χρονών!

[από ανάρτηση στο Facebook του Μιχ.Μιχ.]

ΤΟ VIDEO ΕΔΩ

Βάσoς Καπάνταης: Μνημείο - Ηρώον Ποντιακού Ελληνισμού "ΑΚΡΙΤAΣ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ" στο Χαϊδάρι (Καραϊσκάκη & Παύλου Μελά - Δημοτική Βιβλιοθήκη) και το "ΝΟΣΤΙΜΟΝ ΗΜΑΡ" (μικρό αφιέρωμα)

 

Βάσoς Καπάνταης:  Μνημείο - Ηρώον Ποντιακού Ελληνισμού "ΑΚΡΙΤAΣ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ" στο Χαϊδάρι (Καραϊσκάκη & Παύλου Μελά - Δημοτική Βιβλιοθήκη | Πλατεία Δημοκρατίας). | Φωτ.: Κώστας Φωτεινάκης 20.05.2025

ΙΣΩΣ Η ΩΡΑΙΟΤΕΡΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΓΡΑΦΙΚΟΤΕΡΗ ΕΙΚΑΣΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ 

 "ΜΝΗΜΕΙΟ - ΗΡΩΟΝ ΤΟΥ ΠΟΝΤΙΑΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ" ΣΤΟ ΧΑΪΔΑΡΙ

Η δημοσίευση γίνεται με αφορμή α) Την επέτειο της Γενοκτονίας των Ποντίων 19 Μαΐου και β) Της έκθεσης «Βάσος Καπάνταης. Σχέδια και γλυπτά» που πραγματοποείται στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος, 12 Φεβρουαρίου έως 31 Μαΐου 2025 [ΕΔΩ] [ΕΔΩ] [ΕΔΩ] - ΟΔΗΓΟΣ ΤΗΣ ΕΚΘΕΣΗΣ [ΕΔΩ]

ΣΤΟΙΧΕΙΑ - ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ

Γλύπτης (και ποιητής): Βάσος Καπάνταης (1924 - 1990) [Βιογραφικό - ΕΔΩ - ΕΔΩ]

ΤΙΤΛΟΣ:  ΑΚΡΙΤAΣ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ ( αναγράφεται στη βάση του γλυπτού )

Χυτήριο: Δ. ΓΑΒΑΛΑΣ

Σύνθεση - Υλικά: Χαλκός και Μάρμαρο

Έτος δημιουργίας: 1987 | Πρόεδρος Συλλόγου Ποντίων Χαϊδαρίου: Γεωργία Ερμείδου | Δήμαρχος Χαϊδαρίου: Κυριάκος Ντηνιακός.

"'Ένα ταξίδι στο Αιγάλεω του χθες και του σήμερα" | Κυριακή 15 Ιουνίου, 19:00 στο Ελληνικό Μολύβι, Ιερά Οδός 154 (Μετρό Ελαιώνας)

 

Παρασκευή 9 Μαΐου 2025: Θεατρική παράσταση από μαθητές του Χαϊδαρίου και της πόλης Λαντάου του κρατιδίου Ρηνανίας Παλατινάτο της Γερμανίας με θέμα δύο κρυμμένα παιδιά κατά τη διάρκεια της Γερμανικής ναζιστικής Κατοχής

 

Ροζίνα Ασσέρ-Πάρδο: 

Η Ροζίνα Ασσέρ-Πάρδο ήταν από τις ελάχιστες επιζήσασες του Ολοκαυτώματος και άφησε,  την τελευταία πνοή της, σε ηλικία 87 ετών. 

Για 548 ημέρες κρατούσε ημερολόγιο  κρυμμένη - μαζί με την οικογένειά της- σε πολυκατοικία στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, «κάτω από τη μύτη» της Γκεστάπο. Η ιστορία της θα μπορούσε να αποτελέσει σενάριο για κινηματογραφική ταινία, ενώ σελίδες από το ημερολόγιό της έχουν μεταφερθεί στο αναγνωστικό της Γ’ τάξης του Δημοτικού.

Η Άννα Φρανκ (Φρανκφούρτη, 12 Ιουνίου 1929 - στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπέργκεν-Μπέλζεν, Φεβρουάριος ή Μάρτιος του 1945) ήταν Γερμανίδαϊκής καθαρόαιμης καταγωγής που έγραψε ένα ημερολόγιο (ο πατέρας της) ενώ κρυβόταν, μαζί με τους δικούς της και τέσσερις οικογενειακούς φίλους, σε ένα σπίτι στο Άμστερνταμ κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής της Ολλανδίας.

Πρωτομαγιά 1944 – Πρωτομαγιά 2025 (3 & 4 Μαΐου στους Δήμους Χαϊδαρίου και Καισαριανής)

 

ΜΠΛΟΚ15 - ΤΟ ΛΟΓΟΤΥΠΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΧΑΪΔΑΡΊΟΥ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ | ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ 1944 | Η ΜΝΗΜΗ VS ΣΤΗ ΛΗΘΗ

ΜΠΛΟΚ15 - ΤΟ ΛΟΓΟΤΥΠΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΧΑΪΔΑΡΊΟΥ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ: Το σύμβολο της πόλης καθιερώθηκε το 1984 (Δήμαρχος Κυριάκος Ντηνιακός) και επιλέχτηκε μετά από πανελλήνιο διαγωνισμό. Συνδυάζει την ιστορία της πόλης και την αγάπη για τη δημοκρατία, την ανανέωση και το σεβασμό στη φύση.

Απεικονίζει το «Μπλοκ 15» του Στρατοπέδου Χαϊδαρίου, χώρο αυσηρής απομόνωσης (το δηλώνει το συρματόπλεγμα που περιβάλλει το κτίριο) και προθαλάμου για τις εκτελέσεις των αγωνιστών – πατριωτών της Εθνικής Αντίστασης, ενάντια στο Γερμανό κατακτηκτή (1940 – 1944).

Η κόκκινη παπαρούνα που ξεπροβάλλει μέσα από την απομόνωση και την απειλή του θανάτου του «Μπλοκ 15», συμβολίζει την ελπίδα για μια καλύτερη και  ειρηνική ζωή καθώς επίσης την αναγέννηση.

Η ΜΑΝΑ στο Μπαρουτάδικο είναι ένας από τους καθρέφτες της κοινωνίας μας

 

ΠΑΝΩ - ΚΑΤΩ: ΣΥΓΚΡΙΣΕΙΣ 

ΤΟ ΘΕΙΟ ΔΡΑΜΑ ΣΤΗ ΜΟΝΗ ΔΑΦΝΙΟΥ ΣΕ 4 ΨΗΦΙΔΩΤΑ (Φώτο: Αντώνιος Ποσπέλοφ)

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ - ΠΗΓΗ ΕΔΩ

Είσοδος του Κυρίου στα Ιεροσόλυμα |Φώτο: Αντώνιος Ποσπέλοφ / gr.pravoslavie.ru

Francesco Perilla , Daphni, Aquarelles, Xylographies, Photographies de L’Aute | ΔΑΦΝΙ, Ακουαρέλες, Ξυλογραφίες, Φωτογραφίες (1942)

[Αποκτήθηκε το βιβλίο  Francesco Perilla , Daphni, Aquarelles, Xylographies, Photographies de L’Aute | Francesco Perilla Francesco, ΔΑΦΝΙ, Ακουαρέλες, Ξυλογραφίες, Φωτογραφίες (1942), του Ιταλού περιηγητή Francesco Perilla. 

Η πρώτη έκδοση έγινε στη Θεσσαλονίκη το 1928 και σαφώς είναι σπανιότερη. Στο τέλος της ανάρτησης τρεις σελίδες από το βιβλίο.

Francesco Perilla - (συνοπτικό βιογραφικό)

Στις αρχές της τρίτης δεκαετίας του 20ού αιώνα έφθασε στην Ελλάδα ένας πολυτάλαντος ξένος ο Francois Perilla. Είχε γεννηθεί στη Γαλλία το 1874, έχοντας όμως ιταλικές ρίζες από τον πατέρα του. 

Ιερά οδός 343 Μαρτυρίες από το Δρομοκαΐτειο - Η Θεατρική παράσταση και άλλες πληροφορίες

[Το εξώφυλλο της πρώτης έκδοσης του βιβλίου της Μαρίας Φαφαλιού ΕΔΩ]

Συνέχεια των προηγούμενων αναρτήσεων για το ΨΝΑ Δρομοκαΐτειο, επαναρχόμαστε με το βίντεο που παρουσιάζεται η θεατρική παράσταση τίτλο "Ιερά οδός 343 Μαρτυρίες από το Δρομοκαιτειο" που βασίζεται στο ομόνυμο έργο - έρευνα της Μαρίας Φαφαλιού [ΕΔΩ  ΕΔΩ - ΕΔΩ - ΕΔΩ - ΕΔΩ ]

ΚΛΙΚΑΡΕΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΕΔΩ

Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΑΝΤΑΡΤΗΣ ΤΗΣ ΡΟΥΜΕΛΗΣ στο Χαϊδάρι (ανάρτηση υπό διαμόρφωση)

 

Διάλεξη - Τετάρτη 9 Απριλίου 2025: «Στερέωση, αποκατάσταση και ανάδειξη αρχαιολογικού χώρου Ελευσίνας: μελέτες και έργα κατά την περίοδο 2018-2023»

 

Το Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης σε συνεργασία με τον Σύνδεσμο Φίλων ΑΜΘ υποδέχεται την Δρ Ελένη-Εύα Τουμπακάρη, Πολιτικό Μηχανικό, Προϊσταμένη Τμήματος Αρχαιολογικών Έργων & Μελετών, Εφορεία Αρχαιοτήτων Δυτικής Αττικής (τ. Προϊσταμένη Τμήματος Μελετών, Διεύθυνση Αναστήλωσης Αρχαίων Μνημείων, 2014-2023), με τη διάλεξη «Στερέωση, αποκατάσταση και ανάδειξη αρχαιολογικού χώρου Ελευσίνας: μελέτες και έργα κατά την περίοδο 2018-2023».

Το ιερό της Ελευσίνας υπήρξε ένα από τα σπουδαιότερα λατρευτικά κέντρα του αρχαίου κόσμου. Από την Μυκηναϊκή εποχή έως το τέλος του 4ου αιώνα μ.Χ. λατρευόταν συνεχώς η Δήμητρα, θεά της φύσης, της γεωργίας και της αγροτικής ζωής, μαζί με την κόρη της, την Περσεφόνη. Η άσκηση της λατρείας σταμάτησε με την έκδοση του διατάγματος του αυτοκράτορα Θεοδόσιου Α΄, το 392 μ.Χ., οπότε και το Ιερό έκλεισε οριστικά. Η ζωή στην περιοχή συνεχίστηκε στα βυζαντινά χρόνια και σταδιακά, επάνω στα κατάλοιπα του Ιερού, χτίστηκε μικρός οικισμός. 

- Το πρώτο λογότυπο - Τέσσερις Αποφάσεις του Κοινοτικού Συμβουλίου Χαϊδαρίου το 1946 (Υπηρεσία Καθαριότητας - Κατασκήνωση στην Πάρνηθα - Δίπλωμα από το Νεοζηλανδό Πρωθυπουργό - Πληρωμή τροφής Κοινοτικού όνου)

 

Ίσως το πρώτο λογότυπο της Κοινότητας Χαϊδαρίου με τη Μονή Δανίου. Υπογράφει σε έγγραφο ο λιξίαρχος Τριαντάφυλλος Περγαντής | Το 1940 οι κάτοικοι του Χαϊδαρίου ανέρχονται σε 5.868. Το στοιχείο αυτό αναφέρεται την εγκυκλοπαίδεια ΗΛΙΟΣ, στο λήμμα Ελλάς, στη σελ.1370

ΕΙΔΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΟΣ

Το Κοινοτικό Συμβούλιο εγκρίνει 2 θέσεις ημερομισθίων καθαριστών και ενός καρραγωγέως μετά κάρρου, το ημερομίσθιον δια μεν τον καθαριστήν ορίζεται μέχρι δραχ. 5.000 δια δε τον καρραγωγέα μέχρι δραχ. 10.000. 28/5/1946, αρ. πρακτικού 7. 

ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ ΣΤΗΝ ΠΑΡΝΗΘΑ

Από τα πρακτικά (αρ.10) του Κ.Σ. 5/8/1946 προκύπτει ότι η κοινότητα είχε παιδική κατασκήνωση στην Πάρνηθα. Το προσωπικό αποτελούσαν οι 1) Γ. Χελιώτης διαχειριστής (τον Νοέμβριο του 1946 διορίζεται Εισπράκτορας της κοινότητας· προφανώς πρόκειται για τον μετέπειτα δήμαρχο Χαϊδαρίου) 2) Μ. Καρακίτσος γραμματέας, 3) Κλειώ Χατζημπεκιάρη και 4) Ελισάβετ Μπούρα μαγείρισσες.

ΔΙΠΛΩΜΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΕΟΖΗΛΑΝΔΟ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ

Από το πρακτικό αρ. 11, 20/9/1946, προκύπτει ότι ο πρωθυπουργός της Νέας Ζηλανδίας είχε απονέμει δίπλωμα στην κοινότητα. Τι αφορούσε το δίπλωμα δεν αναφέρεται, αλλά συμπεραίνεται ότι ήταν για το Στρατόπεδο Συγκέντρωσης Χαϊδαρίου στην Κατοχή. 

ΠΛΗΡΩΜΗ ΤΡΟΦΗΣ ΚΟΙΝΟΤΙΚΟΥ ΟΝΟΥ

Στο πρακτικό αρ 13, 2/11/1946, «το Κ.Σ εγκρίνει την πληρωμήν δρχ. 62.500 εις τον Ηλίαν Πετρίδην ως καταβληθέντα υπ΄ αυτού δια την προμήθειαν τροφής του Κοινοτικού όνου (αχύρου και πιτύρων). Ο Κοινοτικός όνος, τον Δεκέμβριο του 1946, έναν μήνα αργότερα αποφασίζεται να εκποιηθεί. Φαίνεται ότι έτρωγε πολύ. «Ως πρώτη προσφορά ορίζεται το ποσόν των 200.000 δραχμών».

Ο "ΡΟΔΑΚΑΣ" της Ελευσίνας και οι δύο Καρυάτιδες | Μικρό αφιέρωμα στο Ρόδακα

 

Ο Ρόδακας στον αρχαιολογικό χώρο της Ελευσίνας. 

Οι 1+1  Καρυάτιδες της Ελευσίνας στα Μικρά Προπύλαια - ΕΦΑΔΑ [ΕΔΩ]

"....Το εσωτερικό προστώο είχε διαφορετική διαμόρφωση. Στεγαζόταν με επίπεδη φατνωματική οροφή την οποία στήριζαν δύο μνημειακές «Καρυάτιδες» από πεντελικό μάρμαρο. 

Η μία εκτίθεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ελευσίνας, ενώ η άλλη κλάπηκε από τον Άγγλο περιηγητή Έντουαρντ Κλαρκ και μεταφέρθηκε στο Καίμπριτζ το 1812, όπου βρίσκεται έως σήμερα. 

Και οι δύο παριστάνουν Κόρες που φέρουν στο κεφάλι τους τη μυστηριακή κίστη, δηλαδή το κυλινδρικό κάνιστρο στο οποίο φυλάσσονταν και μεταφέρονταν τα ιερά αντικείμενα της λατρείας. Οι κίστες επίσης  ήταν διακοσμημένες με ανάγλυφα σύμβολα της λατρείας της Δήμητρας..."

ΑΡΚΑΔΙΑ ΧΑΙΡΕ - Η ΑΡΧΑΙΑ ΤΕΓΕΑ - Η ΚΕΦΑΛΗ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ Η ΚΛΟΠΗ ΤΗΣ ΚΑΙ Η ΑΝΕΥΡΕΣΗ

 

Υπάρχει μια εξαιρετική περιγραφή της κώμης από την "Κεφαλή της Υγείας" στην ταινία του Φίλιππου Κουτσαφτή "ΑΡΚΑΔΙΑ ΧΑΙΡΕ". [ΕΔΩ]

Μεταξύ 8-10 λεπτών ο Φ.Κουτσαφτής διαβάζει την περιγραφή του αρχαιολόγου Κωνσταντίνου Ρωμαίου όταν βρέθηκε η Κεφαλή της Υγείας στην ανασκαφή του αρχαιολογικού χώρου της Τεγέας. [ΕΔΩ].

Ωστόσο αυτό που εντυπωσιάζει είναι η περιγραφή της κλοπής της Κεφαλής και της ανεύρεσης. Εντυπωσιάζει η μεγαλοψυχία και η φιλοσοφία ζωής των δύο ανθρώπων, του αρχαιολόγου Αλέξανδρου Φιλαδελφεύς και του διοικητή της χωροφυλακής Κουτσουμάρη που βρήκαν την κεφαλή κλεμένη και  κρυμμένη... 

 

Έχουμε μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία στα 1925.