Είναι αυτό το λιοντάρι ένα από τα τέσσερα που έκλεψε ο Μοροζίνι και το μετέφερε από την Ιερά Οδό στη Βενετία;

«Το Λιοντάρι της Ιεράς Οδού. Το δεύτερο λιοντάρι, ξαπλωμένο και όχι καθήμενο, στα δεξιά της εισόδου του οπλοστάσιου, προέρχεται από την Ιερά Οδό που ένωνε την Ελευσίνα με την Αθήνα.
Μεταφέρθηκε επίσης το 1687 στη Βενετία από τον Francesco Morosini.
Η Βενετσιάνικη Γερουσία χάραξε, στη βάση του λιονταριού, το 1692, την ακόλουθη επιγραφή : “ATHENIENSIA VENETÆ CLASSIS
TROPHŒA VENETI SENATVS
DECRETO IN NAVALIS
VESTIBVLO CONSTITVTA”
Από το ιστολόγιο e-venice.com (ΕΔΩ) - Μετάφραση Γιώργος Αθανασάκης)
------
Ας αφήσουμε το ερώτημα αναπάντητο και ας επιχειρήσουμε να παρουσιάσουμε τις πληροφορίες που διαθέτουμε.
Είναι γνωστό ότι ο Δόγης Μοροζίνι (1619 – 1694) αφού δεν κατάφερε να «αφαιρέσει το μέγα αέτωμα από τον Παρθενώνα» μετέφερε στη Βενετία λιοντάρια από διάφορες περιοχές της Ελλάδας. Πόσα και από που; - Είναι ένα ερώτημα. Ας διαβάσουμε όμως τι γράφει ο Κωνσταντίνος Παπαρηγόπουλος:
«Συνολικά ο Μοροζίνι πήρε όσα λιοντάρια βρήκε: ένα από την Ακρόπολη, ένα από την περιοχή του Θησείου και βέβαια τον γνωστό Λέοντα του Πειραιά εξαιτίας του οποίου το λιμάνι του Πειραιά είχε ονομασθεί Πόρτο Λεόνε. Οι λέοντες αυτοί μεταφέρθηκαν στη Βενετία και από τότε κοσμούν ως τρόπαια των νικητών τον ναύσταθμο της Δημοκρατίας. Οι αξιωματικοί του Μοροζίνι, Βενετοί και ξένοι, πήραν μαζί τους όσα κομμάτια μεταφέρονταν εύκολα. Τεμάχια από τον Παρθενώνα ή άλλα μνημεία των Αθηνών που βρίσκονται σήμερα σε ιδιωτικές συλλογές και μουσεία της Ευρώπης, χωρίς να ξέρει κανείς πώς, είναι πιθανόν να μεταφέρθηκαν την εποχή αυτή από στρατιώτες της στρατιάς του Μοροζίνι.
… O Μοροζίνι «Μετά την καταστροφική επέμβαση στο δυτικό αέτωμα του Περθενώνος, εγκατέλειψε κάθε προσπάθεια να λαφυραγωγήση το αθάνατο μνημείο και περιορίστηκε να στείλη στη Βενετία, ως τρόπαια της νίκης του τρία μαρμάρινα λιοντάρια. Το πιο γνωστό απ΄ αυτά, η λέαινα με τα ρουνικά χαράγματα – που βρισκόταν ως τότε στο μυχό του πειραϊκού λιμανιού, δίνοντας έτσι στον Πειραιά την κοινή κατά την τουρκοκρατία ονομασία του «Πόρτο –Λεόνε» (Porto Leone) – στολίζει σήμερα, μαζί με ένα δεύτερο λιοντάρι από την περιοχή του «Θησείου», την είσοδο του ναυστάθμου (Arsenale) της Βενετίας…»
Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, 1975, τ.ΙΑ, σ.29.

Τις ίδιες πληροφορίες με τον Παπαρηγόπουλο επαναλαμβάνει και η Κορνηλία Χατζηασλάνη (Αρχιτέκτων-Αρχαιολόγος, Προϊσταμένη του Τομέα Ενημέρωσης και Εκπαίδευσης της Υπηρεσίας Συντήρησης Μνημείων Ακρόπολης) και προσθέτει την αναφορά του Μοροζίνι (19 Μαρτίου): «Κατεβλήθη προσπάθεια να αφαιρεθεί το μέγα αέτωμα αλλά κατέπεσεν από το πελώριο εκείνο ύψος και είναι θαύμα πως δεν έπαθε κάτι κάποιος εργάτης….. Οπωσδήποτε….. αποφάσισα να παραλάβω μία λέαινα ωραιοτάτης τέχνης, αν και της λείπει το κεφάλι, το οποίο όμως μπορεί κάλλιστα να αντικατασταθεί με το μάρμαρο που θα σας στείλω μαζί με τη λέαινα και που είναι καθ’ όλα όμοιο». (Διαβάστε το άρθρο της κας Χατζηασλάνη «Ο Μοροζίνι στην Αθήνα» ΕΔΩ)

Ο Παπαρηγόπουλος και η Χατζηασλάνη ενώ αναφέρουν τα τρία λιοντάρια: του Πειραιά , της Ακρόπολης και του Θησείου δεν κάνουν αναφορά σε εκείνο της Δήλου, που πήρε ο Μοροζίνι από την Άνδηρο των Λεόντων της Δήλου. Το μαρμάρινο λιοντάρι της Δήλου το πήρε (ή το έστειλε) ο Μοροζίνι ακέφαλο και στη Βενετία του τοποθέτησαν κεφάλι σκύλου αντί λέοντος. Μήπως τελικά «η λέαινα που της λείπει το κεφάλι» που γράφει στην αναφορά του ο Μοροζίνι είναι από τη Δήλο και όχι από την Ακρόπολη; Ποιος να ξέρει…
----------

[Τα τέσσερα ελληνικά αγάλματα στην πλατεία του "Οπλοστασίου" της Βενετίας]

Τώρα ερχόμαστε στη Βενετία του ΣΗΜΕΡΑ.
Το πρώτο από δεξιά δεν γνωρίζουμε περί τίνος πρόκειται, το δεύτερο από δεξιά είναι το Λιοντάρι της Δήλου με κεφάλι σκύλου (διάβαζε παρακάτω), το τρίτο από δεξιά το μεγάλο, είναι το ξαπλωμένο Λιοντάρι της Ιεράς Οδούς, το τέταρτο από δεξιά μετά την είσοδο, με τα σκαλιά είναι το γνωστό Λιοντάρι του Πειραιά.


[Το λιοντάρι του Πειραιά στη Βενετία. Αντίγραφο έχει τοποθετηθεί στις μέρες στην είσοδο του λιμανιού του Πειραιά.]


[Το άγαλμα από τη Δήλο στη Βενετία. Στην Άνδηρο Οδό της Δήλου, μαζί με τα "αδέλφια" του ήταν δωρεά των Ναξίων (7ος αιώνας π.Χ), ήταν φτιαγμένο με τοπικό μάρμαρο και είχε κεφάλι λιονταριού, εδώ στο Οπλοστάσιο της Βενετίας, έχει κεφάλι σκύλου]

------------
ΕΔΩ εμείς σταματάμε. Βάζουμε μια άνω τελεία… Και ελπίζουμε να βρεθεί κάποιος/α αρχαιολόγος, φιλόλογος, ιστοριοδίφης, να προχωρήσει την έρευνα, να επιβεβαιώσει ή όχι αν το ξαπλωμένο λιοντάρι είναι από την Ιερά Οδό ή όχι.

ΒΑΣΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ:
Χάρης Λαλές (γλύπτης)
Κωνσταντίνος Παπαρηγόπουλος, «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους»
Κορνηλία Χατζηασλάνη (Αρχιτέκτων – Αρχαιολόγος), «Η Αθήνα του Μοροζίνη» [ΕΔΩ]
Ιστοσελίδα e-venice.com (ΕΔΩ)

Παύλος Μάτεσης και Εθνικό Θέατρο: "Προς Ελευσίνα"

[Το βιβλίο του πρώτου θεατρικού έργου του Παύλου Μάτεση ΕΔΩ. Για το θεατρικό έργο ως θέμα και ανάπτυξη θεωρήθηκε πολύ καλό το 1995, όμως το ανέβασμά του σύμφωνα με τους κριτικούς, ήταν μια αποτυχία, παρά το γεγονός ότι έπαιζαν αξιόλογοι ηθοποιοί]


[Δείτε ΕΔΩ την παρουσίαση της παράστασης από το αρχείο του ΕΘνικού Θεάτρου και ΕΔΩ αναλυτικά το πρόγραμμα. Από την έρευνα που κάναμε σε κριτικές της εποχής εκφράζεται η ευχή το έργο "Προς Ελευσίνα" να ανέβει πάλι, χωρίς το άγχος της παράστασης του 1996.]
------------
Επόμενη ανάρτηση: Το λιοντάρι της Ιεράς Οδού στη Βενετία; (πρώτη παρουσίαση της εκδοχής αυτής στην Ελλάδα)

Ο Άγγελος Σικελιανός, ο Κωστής Παλαμάς, η Σαλαμίνα και η Ιερά Οδός

[Στο δάσος της Φανερωμένης στη Σαλαμίνα, το 1935. Ο Αγγελος Σικελιανός διαβάζει σε φίλους του. Δεξιά, καθιστός στο βράχο διακρίνεται ο Κωστής Παλαμάς και ο πατήρ Νεόφυτος Σάλτας της Μονής Φανερωμένης. Αρχείο: Ορσίας (Λία) Μιχαλάκη-Καλαντζή/ Η φωτογραφία είναι από την ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΉ παρουσίαση της Μ.ΠΙΝ (υποθέτουμε της καλής δημοσιογράφου από τον Ασπρόπυργο) στην εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ ΕΔΩ]


[Το σπίτι του Άγγελου Σικελιανού στη Φανερωμένη - Σαλαμίνα]

Στην προηγούμενη ανάρτηση ο Δημήτρης Πικιώνης εννοούσε το ποίημα Ιερά Οδός του Άγγελου Σικελιανού μιλώντας για την Ελευσίνα.
Είναι εντυπωσιακό ότι οι μεγάλοι πνευματικοί άνθρωποι αναγνώριζαν και είχαν συμπάθεια ο ένας τον άλλον, κάτι που στις μέρες μας δύσκολα διακρίνουμε

Διαβάστε ΕΔΩ απόσπασμα από το ποίημα ΙΕΡΑ ΟΔΟΣ καθώς και άλλες πληροροφορίες από προηγούμενη ανάρτηση.
---------
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Τον Οκτώβριο θα προγραμματίζουμε ιστορική - περιβαλλοντική επίσκεψη ξενάγηση στη Σαλαμίνα στο πλαίσιο "Γνωρίζω τους μικρούς αρχαιολογικούς χώρους της Αττικής". Στο πρόγραμμα περιλαμβάνονται: Αρχαίο τοίχος του Δέματος, Αμφιάρειο Ωρωπού, Ραμνούντα, Φρούριο Ερυθρών (Γυφτόκαστρο) κ.λπ.

Ο Δημήτρης Πικιώνης για την Ιερά Οδό και την Ελευσίνα

[Δημήτρης Πικιώνης 1887 - 1968]


[Δημήτρη Πικιώνη από την ενότητα «Φύση» (1904-1935), με τίτλο «Από την Ιερά Οδό». Μουσείο Μπενάκη, 2011]

Κατά τη διάρκεια του Συμποσίου στο Μουσείο Μπενάκη παρουσιάστηκε το σύνολο του έργου του Δημήτρη Πικιώνη. Μεταξύ των άλλων και τα έργα ζωγραφικής τα οποία είχαν παρουσιαστεί σε θεματικές ενότητες. Στην ενότητα ΦΥΣΗ περιλαμβάνεται και το έργο ΙΕΡΑ ΟΔΟΣ.

Ακούστε, δείτε το Δημήτρη Πικιώνη από την σειρά της ΕΡΤ "ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ" να μιλάει για την Ιερά Οδό και την Ελευσίνα, ΕΔΩ.

"... της Ελευσίνος το δρόμο... στο τόπο της ψυχής..."
-------
Διαβάστε ΕΔΩ και μια άλλη ανάρτηση για τον Δημήτρη Πικιώνη για τη Φύση και την Ιστορία που αναφέρεται στην Ιερά Οδό.

Κυριακή 21 Αυγούστου 2011, στις 11.30 π.μ. – Επίσκεψη/ Ξενάγηση στο Αμφιάρειο

Γνωρίζετε τι και που είναι το Αμφιάρειο;

- Εμείς ΟΧΙ. Ας είναι καλά οι φίλοι μας που μας ενημερώνουν...

Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για το Αμφιάρειο και τη ξενάγηση που θα γίνει την Κυριακή επισκεφτείτε το Roseta Books ΕΔΩ
-------------
Οι επόμενες ανρτήσεις θα έχουν ως θέμα τους την Ιερά Οδό με πρωτότυπα και αδημοσίευτα θέματα στο blog.

Μαρτυρίες για το Στρατόπεδο Χαϊδαρίου

Συνεχίζουμε από το αρχείο της ΕΡΤ: από το Ντοκυμαντέρ "ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ" (1985), μαρτυρίες για το Στρατόπεδο Χαϊδαρίου.
(πρώτη φορά το αναρτούμε στο blog)

O Γ.Μπελαβίλας είναι ο πατέρας του καθηγητή στο ΕΜΠ Νίκου Μπελαβίλα.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ: Από το Μπλόκο της Κοκκινιάς στο Στρατόπεδο Χαϊδαρίου

Ακούστε μια συγκλονιστική ΠΕΡΙΓΡΑΦΉ... 17 Αυγούστου 1944 το Μπλόκο της Κοκκινιάς...
Διεκδικούμε:


Κλικάρετε ΕΔΩ για να δείτε και άλλες αναρτήσεις σχετικά με το Στρατόπεδο Χαϊδαρίου και το αίτημα το ΜΠΛΟΚ15 ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΜΝΗΜΕΙΟ ΤΗς ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ.

१७ Αυγούστου १९४४: Από το Μπλόκο της Κοκκινιάς στο Στρατόπεδο Χαϊδαρίου

[Αφίσα του ΕΑΜ για το Μπλόκο της Κοκκινιάς]

Σαν αύριο 17 Αυγούστου 1944 έγινε το Μπλόκο της Κοκκινιάς... Ας διαβάσουμε ένα μικρό απόσπασμα από το Χρονικό Μνήμης του Δήμου Νίκαιας (Κοκκινιά) "Το Μπλόκο της Κοκκινιάς", 2004:

"...Κοντά στις 2:30 το πρωί ξεκινά το δράμα της ομαδικής σφαγής που θα ακολουθήσει όταν ανέβει ο ήλιος ψηλά. Δεκάδες γερμανικά καμιόνια περικυκλώνουν τις γύρω περιοχές που περικλείουν την Κοκκινιά, από Κορυδαλλό, Αιγάλεω, Δαφνί και Ρέντη μέχρι Κερατσίνι, Φάληρο και Πειραιά, ο κλοιός σφίγγει.

Μαζί με τους Ναζί κατακτητές καταφθάνει στην προσφυγούπολη του Πειραιά, τη «Μικρή Μόσχα», όπως είχαν βαπτίσει την Κοκκινιά, και το μηχανοκίνητο τμήμα του δοσίλογου Ν. Μπουραντά. Περί τους 3.000 βαριά οπλισμένους με πολυβόλα, όλμους, μυδράλια, ταχυβόλα, αυτόματα, Γερμανούς και Έλληνες ταγματασφαλίτες κυκλώνουν την πόλη που εκείνη την ώρα κοιμάται.

Οι Γερμανοί αρχίζουν να καίνε τα σπίτια. Οι ταγματασφαλίτες μπαίνουν στα σπίτια και αρπάζουν ότι βρουν, καταστρέφουν, καίνε, βρίζουν και χτυπούν τα γυναικόπαιδα. Η μικρή αντίσταση που πρόλαβαν να δεχτούν από ομάδες ΕΛΑΣιτών πνίγεται στο αίμα. Οι πρώτοι νεκροί πέφτουν σε διάφορους δρόμους.

Γύρω στις 8.00 π.μ. η πλατεία της Οσίας Ξένης, αλλά και οι γύρω δρόμοι, έχουν γεμίσει από κόσμο. Περίπου 25.000 άτομα. Χωρίζονται κατά ομάδες σε πεντάδες με κενά μεταξύ τους για να μπορούν οι δήμιοι και να υποδεικνύουν όποιον θέλουν. Η εντολή είναι να κάθονται γονατιστοί με ψηλά το κεφάλι. Η ζέστη είναι αφόρητη και αρκετοί είναι αυτοί που λιποθυμούν και ζητούν εναγωνίως λίγες σταγόνες νερό. Όσες γυναίκες προσπαθούν να πλησιάσουν τους κρατούμενους προσφέροντάς τους από τις πήλινες στάμνες λίγο νερό, κακοποιούνται μπροστά σε όλους.

Στο χώρο της Μάντρας η εικόνα είναι αποτρόπαια. Σωρός τα πτώματα, τσουβαλιασμένα το ένα πάνω από το άλλο. Το αίμα δύο πήχες έγλυφε το πάτωμα. Οι Γερμανοί δίνουν διαταγή στους κουκουλοφόρους να σκυλέψουν τους νεκρούς. Τα κτήνη ορμούν πάνω στα κουφάρια των ηρώων και αρχίζουν να τους παίρνουν ότι αντικείμενα αξίας είχαν πάνω τους. Ρολόγια, δαχτυλίδια , βέρες κ.α. Δεν πρόλαβαν να ολοκληρώσουν το αποτρόπαιο ανοσιούργημά τους και οι ίδιοι οι Γερμανοί εκτέλεσαν κάποιους από αυτούς επί τόπου. Ανάμεσα σ΄ αυτούς ήταν και οι προδότες Μπατράνης και Μπεμπέκογλου.

Η αυλαία αυτής της τραγωδίας έκλεισε γύρω στις 6:00 μ.μ. με ένα ξεδιάλεγμα περίπου 8.000 Κοκκινιωτών ομήρων. Ένα τεράστιο ανθρώπινο ποτάμι ξεκίνησε από την Κοκκινιά για το στρατόπεδο του Χαϊδαρίου. Οι όμηροι οδηγούνται, σε φάλαγγα ανά τέσσερις, και σ΄ αυτή την απόσταση, περίπου 7 χιλιομέτρων όσοι πέφτουν κάτω από την εξάντληση, τη δίψα ή τη ζέστη, βασανίζονται αμέσως. Σε όλους τους δρόμους της Κοκκινιάς ακούς μόνο κλάματα μανάδων, συζύγων και παιδιών, ενώ από παντού ρέει αίμα και η πόλη μυρίζει θάνατο...]

Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ, για την ταινία "ΤΟ ΜΠΛΟΚΟ" ΕΔΩ

Ξαναπήγαμε σήμερα στη χαράδρα που εκτέλεσαν το Νίκο Πλουμπίδη

Σαν σήμερα, 14 Αυγούστου 1954, εκτέλεσαν το στέλεχος του ΚΚΕ Νίκο Πλουμπίδη, σε μια χαράδρα του Όρους Αιγάλεω, μετά τη Μονή Δαφνίου, στο Χαϊδάρι.
Δείτε μια παλαιότερη ανάρτηση για το θέμα ΕΔΩ.
Σήμερα, Σάββατο 14/8/2011, όπως και κάθε χρόνο επισκεφτήκαμε το χώρο, τη χαράδρα που είναι και το μνημείο του Νίκου Πλουμπίδη, και με χαρά διαπιστώσαμε ότι πριν από εμάς είχε επισκεφτεί το χώρο κάποιος/α/οι άλλος/η/οι.
Είδαμε μια λιτή ανθοδέσμη με αγριολόλουδα και λίγα κόκκινα γαρύφαλλα. Προφανώς ήταν κάποιος/οι που γνώριζαν την ιστορία και το χώρο. Δεν βρέθηκαν τυχαία εκεί.

Με λύπη όμως διαπιστώσαμε ότι η ενημερωτική πινακίδα που υπήρχε επί της Λ.Αθηνών και έγραφε "Προς τόπο εκτέλεσης Νίκου Πλουμπίδη" δεν υπήρχε.

Θα κάνουμε τις απαραίτητητες ενέργειες να τοποθετηθεί μια νέα πινακίδα και αν δεν βρούμε ανταπόκριση θα τη βάλουμε εμείς.

Την ιστορία μας πρέπει να τη γνωρίζουμε και να την τιμούμε...

(Δείτε ΕΔΩ φωτογραφίες από την επίσκεψη του 2009 από το blog της δημοτικής κίνησης Κορυδαλλού "Πάμε Αλλιώς")

"Ιερά Οδός 2": Μια θεατρική ξενάγηση από Αγίων Ασωμάτων στην Ιερά Οδό/ Μέσα Σεπτεμβρίου

Ακόμα μια παράσταση με θέμα την Ιερά Οδό και τα Ελευσίνια Μυστήρια... Ενώ η επίσημη πολιτεία "καταχώνει" τα ιστορικά ίχνη για να τα βρουν και να τα αναδείξουν οι επόμενες γενιές, υπάρχουν αρκετοί καλλιτέχνες, ερευνητές, συγγραφείς, ευαίσθητοι άνθρωποι που έχοντας ως βάση την ιστορία της χώρα δημιουργούν.
Ένας απ΄ αυτούς τους καλλιτέχνες είναι και η Ιωάννα Ρεμεδιάκη (διαβάστε το βιογραφικό της ΕΔΩ) που παρουσιάζει με την "Ομάδα Ίσον ένα" μια ξενάγηση - παράσταση στις 15 και 16 Σεπτεμβρίου.
----------------------
"Ιερά Οδός 2" από την Ιωάννα Ρεμεδιάκη: Θεατρική παράσταση και ξενάγηση από Αγίων Ασωμάτων στην Ιερά Οδό από την "Ομάδα ίσον Ένα"
Πέμπτη 15 και Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2011
Ώρα έναρξης: 19.30

Η Ιερά Οδός 2 είναι μια ξενάγηση-παράσταση στην Αθήνα σήμερα, βασισμένη σε κείμενα Αγγελιαφόρων από την τραγωδία (από τους Πέρσες του Αισχύλου, την Αντιγόνη του Σοφοκλή και τη Μήδεια του Ευριπίδη). Θέτει το ερώτημα: τι έχει η πόλη να μας πει και τι εμείς στην πόλη; Σύγχρονοι αγγελιαφόροι μιας ιστορίας σκληρής, όλοι μας, ποιο ‘λόγο' απευθύνουμε, συλλογικά, στην πόλη; Τα αρχαία κείμενα συμπληρώνονται με σύγχρονα, ή το αντίστροφο: κείμενα ξεναγήσεων, λίγες στροφές από τον Κάλβο, αφηγήσεις ηθοποιών, κείμενα εφημερίδων.

Η ξενάγηση γίνεται γύρω από τον Κεραμεικό. Κατά τη διάρκειά της πραγματοποιείται και μάθημα φωνής: μία ξεναγός-εκπαιδεύτρια φωνής μας μαθαίνει να μιλάμε σε δημόσιο χώρο. Μιλάμε στην πόλη, γιατί εμείς είμαστε η πόλη. Η πόλη που στις πλατείες αρθρώνει μια νέα φωνή. Η πόλη που πνίγεται στα δακρυγόνα, προκειμένου αυτή η φωνή να σωπάσει. Είμαστε η πόλη, σε μια στιγμή της ιστορίας που παραμορφώνεται από την απληστία και την έλλειψη μνήμης/κέντρου.
Οι αρχαίες «αγγελίες» μας οδηγούν σε σημερινά ερωτήματα. Εξάλλου, με κάποιο τρόπο, οι δρόμοι είναι ίδιοι. Η Ιερά Οδός ακόμα οδηγεί στην Ελευσίνα, είναι στην ίδια θέση μέχρι και σήμερα, επειδή αυτό επέβαλε η μορφολογία του εδάφους. Αυτή την ίδια θέση αναζητάμε, τη θέση όπου η ανάγκη και η τύχη συμπίπτουν. Εκεί βρίσκεται η ιστορία μας, εκεί δοκιμάζουμε τα βήματά μας, βήματα ενός κοινού Χορού.
Ο Γίοζεφ Μπόις είπε: «Η επανάσταση είμαστε εμείς». Και η ιστορία, επίσης.

Ιωάννα Ρεμεδιάκη

Σύλληψη-Σκηνοθεσία: Ιωάννα Ρεμεδιάκη
Κείμενα: Αισχύλου Πέρσες, Σοφοκλή Αντιγόνη, Ευριπίδη Μήδεια
Κείμενα ξεναγήσεων, ηθοποιών, εφημερίδων, Κάλβος

Ξεναγοί: Θοδωρής Μανταζέλης, Ιωάννα Ρεμεδιάκη, Αθηνά Τρέβλια

Φωνητική προετοιμασία: Αθηνά Τρέβλια

Ευχαριστούμε
-τον Μανόλη Κορρέ για την πολύτιμη ξενάγηση
-το κατάστημα «Ψυγεία-Ψησταριές Λεωνίδας» στην Ιερά Οδό 2, για την φιλοξενία και τη βοήθεια

Δυτικά Βήματα - Στα βήματα της Ιεράς Οδού (Χοροθεατρική παράσταση)/ ३१ Αυγούστου στο Αττικό Άλσος

[Φωτογραφία: Ιερά Οδός (τώρα Λ.ΑΘηνών) στο ύψος της αρχαίας Λίμνης των Ρειτών (σήμερα Λ.Κουμουνδούρου)]
----------
Η Χοροθεατρική παράσταση παορυσιάζεται για τρίτη φορά φέτος, στις 31 Αυγούστου, στο Θέατρο του Αττικού Άλσους (Περισσότερες πληροφορίες ΕΔΩ)

Δείτε τις παρουσιάσεις του 2009 (ΕΔΩ) και του 2010 στην Ελευσίνα (ΕΔΩ).
---------
...Η παράσταση «Δυτικά Βήματα» περιγράφει την πορεία ενός ταξιδευτή (μελλοντικού μύστη) ο οποίος διασχίζει την Ιερά Οδό με σκοπό να φθάσει στην Ελευσίνα. Κατά την πορεία του συναντά μορφές από τον Ομηρικό ύμνο στη Δήμητρα, από τους Ορφικούς ύμνους, από την «Ιερά Οδό» του Άγγελου Σικελιανού καθώς και τους οραματισμούς και τις καταθέσεις ψυχής του Δημήτρη Παπαδίτσα και της Ελένης Λαδιά.
Η παράσταση επίσης αναδεικνύει την ανάγκη του σύγχρονου ανθρώπου να ανακαλύψει την διάσταση της «Ιεράς Οδού» σε επίπεδο φιλοσοφικό, ιστορικό αλλά και την σύγχρονη πραγματικότητα της...

Και ο "Βωμός των δώδεκα Θεών θα καταχωθεί" για να "διατηρηθεί"/ Ελλάς το μεγαλείο σου

Τελικά εκτός από το τρίτο τμήμα της Ιεράς Οδού που προβλέπεται να καταχωθεί(διαβάστε ΕΔΩ) και ο "Βωμός των 12 Θεών" θα έχει την ίδια τύχη.

Ας δούμε κατ΄ αρχάς τι είναι ο Βωμός των 12 Θεών από την ιστοσελίδα του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού: "Ο Βωμός των Δώδεκα Θεών αποτελεί ένα σημαντικό μνημείο της Αγοράς. Με βάση το σημείο εκείνο υπολογίζονταν όλες οι αποστάσεις της Αττικής. Ατυχώς, λόγω του ότι βρίσκεται εν μέρει κάτω από την τάφρο του ηλεκτρικού σιδηροδρόμου, σήμερα είναι ελάχιστα ορατός, ενώ και οι γνώσεις μας για τη μορφή του είναι ελλιπείς". Αναλυτική περιγραφή ΕΔΩ.

Το Κεντρικό Συμβούλιο Αρχαιοτήτων είχε εισηγηθεί την κατάχωση του "Βωμού", υπήρξαν αντιδράσεις και προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατίας "από το Ελληνικό Κίνημα Άμεσης Δημοκρατίας, το Σωματείο Ελλήνων Αρχαιοθρήσκων και 16 πολίτες" που ζητούσαν την ακύρωση της κατάχωσης.
Το ΣτΕ έβγαλε την εξής απόφαση:
"Οι δικαστές τάχθηκαν υπέρ της επίχωσης – κατάχωσης του περιβόλου και του πλακόστρωτου δαπέδου του βωμού των Δώδεκα Θεών (522 ή 521 π.Χ.) και των άλλων ευρημάτων, πριν την εγκατάσταση των νέων σιδηροτροχιών με την αιτιολογία ότι οι αρχαιότητες θα διατηρηθούν έτσι καλύτερα από ότι εάν παραμείνουν ελεύθερες σε μη οργανωμένο αρχαιολογικό χώρο." (Περισσότερα ΕΔΩ)

Εμείς χωρίς να συντασσόμαστε με την επιχειρηματολογία των προσφευγόντων στο ΣτΕ, εκφράζουμε τη θλίψη μας, γιατί ένα κράτος όπως η Ελλάδα, που καμαρώνει για την ιστορία της και τον πολιτισμό της, αδιαφορεί και "σκεπάζει" τις αρχαιότητες για να τις "διατηρήσει", μεταθέτοντας την ευθύνη στις επόμενες γενιές. Κρίμα...

Αν αυτό δεν είναι χρεοκοπία τότε τι είναι;