Διαβάστε την παρουσίαση του βιβλίου από τη Παρασκευή Κατημερτζή με τίτλο "Παράξενο Σπήλαιο στο Αιγάλεω" που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ. (27/2/2003).
[Το σπήλαιο του Αιγάλεω, πάνω από το ΨΝΑ Δρομοκαϊτειο, στο ύψος περίπου του ΠΑΝΘΕΟΝ της Αγίας Βαρβάρας. Η φωτογραφία είναι πρόσφατη. Ο συγγραφέας ισχυρίζεται ότι το στόμιο (είσοδος) από μακριά μοιάζει με ανοικτό στόμα λεονταριού]
[Ο ταύρος και η είσοδος του σπηλαίου από το βιβλίο]
Είπαμε να πάρουμε τα βουνά. Μετά τα ταμπούρια και τις μάχες του 1826-1827 να περάσουμε στο βιβλίου του Νίκου Μπουντούκη: "Οι Μυστικές Βραχογραφίες των ιερών σπηλαίων. Με αφορμή την ανακάλυψη βραχογραφιών σε σπήλαιο του όρους Αιγάλεω». Εκδόσεις Νέα Γράμματα, 2002.
Για λόγους ιστορικής καταγραφής αναφέρουμε ότι τον Αύγουστο του 1997 είχαμε γράψει στην εφημερίδα «διαδρομές» (κυκλοφορούσε στο Χαϊδάρι μέχρι το 2002) το παρακάτω κείμενο για το σπήλαιο:
"Στον ευρύτερο χώρο του Δρομοκαϊτείου Ιδρύματος υπάρχει ένα μικρό σπήλαιο με στολισμένη οροφή, ανάγλυφα κεφάλια ζώων, ψαριών και ανθρώπινες μορφές. Σύμφωνα με τις πρώτες ενδείξεις, οι σπηλαιολόγοι εκτιμούν ότι το σπήλαιο ήταν λατρευτικό ιερό στην αρχαιότητα. Το σπήλαιο λέγεται ότι είναι γνωστό στη διεθνή σπηλαιογραφία, ενώ η εφορεία παλαιοανθρωπολογίας – σπηλαιολογίας του Υπ.Πολιτισμού σε συνεργασία με το ερευνητικό κέντρο «Δημόκριτος» ερευνούν την αρχαιολογική αξία του σπηλαίου…» ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Δεν έχουν επαληθευτεί αυτές οι πληροφορίες για τους σπηλαιολόγους, το ΥΠΠΟ και τον Δημόκριτο. Η αλήθεια είναι ότι δεν το επιδιώξαμε...
Παρουσίαση του βιβλίου το 2003:
O συγγραφέας είναι κάτοικος Αγίας Βαρβάρας και εργάζεται ως δημοσιογράφος κειμενογράφος στο χώρο της διαφήμισης. Στο βιβλίο (έρευνα) παρουσιάζεται με σοβαρή τεκμηρίωση η εκτίμηση, πως ένα σπήλαιο στο όρος Αιγάλεω, οι αρχαίοι ημών πρόγονοι λάτρευαν τους χθόνιους θεούς. Ο συγγραφέας στηρίζει την έρευνά του σε πλούσια βιβλιογραφία, που αναφέρεται στο τέλος του βιβλίου, καθώς και στις βραχογραφίες εντός του σπηλαίου τις οποίες έχει φωτογραφήσει και δημοσιεύονται. Οι βραχογραφίες είναι σχεδόν αδύνατον να αποκωδικοποιηθούν από τους ανυποψίαστους, όμως με την βοήθεια και την οξυμένη παρατηρητικότητα (αλλά και τη φαντασία) του συγγραφέα οι αναγνώστες μπορούν να «μυηθούν» και να κατανοήσουν το βαθύτερο νόημα των παραστάσεων.
Οι βραχογραφίες απεικονίζουν: ταύρο, αίγαγρο, ψάρια, ανθρώπους, οφθαλμό κ.λπ. Το βιβλίο αυτό έρχεται να ενισχύσει την άποψη εκείνων που επιμένουν πως α) κατά μήκος της αρχαίας Ιεράς Οδού 20 ΚΜ υπήρχαν «…ναΐσκοι και ιερά…» και β) πως η ευρύτερη περιοχή της Δυτικής Αθήνας – αρχαίος Έρμος (Χαϊδάρι, Αγία Βαρβάρα), αρχαίος Χολαργός (Περιστέρι) δεν έχει ερευνηθεί από την αρχαιολογική υπηρεσία.
Πιστεύουμε ότι μετά τη δημοσιοποίηση της έρευνας του κ.Μπουντούκη οι αρμόδιοι τοπικοί παράγοντες και η αρχαιολογική υπηρεσία να δείξουν το ανάλογο ενδιαφέρον και αν ερευνήσουν με συστηματικό και επιστημονικό τρόπο την ιστορία και τα ευρήματα που υπάρχουν διάσπαρτα κατά μήκος της Ιεράς Οδού (π.χ. μνημείο Πυθιονίκης) και εντός των σπηλαίων (σπήλαιο Πανός, σπήλαιο βραχογραφιών κ.λπ.) Αξίζει να αναφέρουμε πως το Ποικίλο Όρος υπάρχουν πολλά σπήλαια και πως ο συγγραφέας στο κεφάλαιο 17 με τίτλο «Μύθος για πιθανό μυθότοπο» αναφέρει πως «…στις μικρές σπηλιές του Ποικίλου Όρους είχε αναπτυχθεί μια ποικιλία λατρειών χθόνιων θεοτήτων..» σ.91.
Αυτά γράφαμε στο τ.13-14/2003 του περιοδικού «Εννεάδα» του ΑΣΔΑ. Λίγα χρόνια αργότερα ανακαλύφτηκαν τα σπήλαια του Δρομέα (στο Ποικίλο), το σπήλαιο της Αφαίας (στο Αιγάλεω), το σπήλαιο του Σχιστού (πάνω από το Νεκροταφείο) κ.λπ. ενώ ένα σπηλαιοβάραθρο που ανακαλύψαμε την Άνοιξη του 2010 είμαστε σε επαφή με την Ελληνική Σπηλαιολογική Εταιρεία για να το αξιολογήσει.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ: 1)Το βιβλίο όπως έχουμε υποσχεθεί θα το παρουσιάσουμε στο Χαϊδάρι. 2) Αν κάποιος θελήσει να επισκεφτεί το σπήλαιο να πάει με παρέα. Την τελευταία φορά που πήγαμε είδαμε έναν άνθρωπο που το χρησιμοποιούσε (προσωρινά?) για κατοικία. 3) Το σπήλαιο για μια περίοδο το είχαν ονομάσει το "σπήλαιο του ζωγράφου" γιατί πήγαινε εκεί ένας τρόφιμος του ΨΝΑ Δρομοκαΐτειου που ήταν ή το έπαιζε ζωγράφος.
---------------
Γεια σας,οσο αφορα το σπηλαιο αυτο ηθελα να πω κατι.Επειδη την περιοχη την ξερω πολυ καλα ηθελα να κανω μια ερωτηση,εδω λετε για μια σπηλια η οποια ανακαλυφθηκε το 1997 ,αν λεμε την ιδια σπηλια εγω εκει πηγαινα απο το 1993,η σπηλια που λεω εγω εχει κ φεγγιτη στα 10μετρα περιπου απο την εισοδο τις.Η διαφορα ειναι οτι εμεις ξεραμε οτι η σπηλια εχει αμεση σχεση με τη σπηλια του νταβελη..Ξερετε κατι πανω σε αυτο?
ΑπάντησηΔιαγραφήΣχετικα με σχολιο ανωνυμου,αναφερεσαι βεβαια στη σπηλια του νταβελη,που ουδεμια σχεση εχει με το λησταρχο,την εχω επισκευτει πολλακις και γνωριζω απο γεροντοτερους,πως ηταν λιγνιτορυχειο των γερμανων στην κατοχη
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπλα εμείς γνωρίζαμε οτι η σπηλιά δεν ηταν τόσο μικρή όσο γράφετε , δεν λέω για τις φήμες περί χιλιομέτρων , έχω αρκετά χρόνια να πάω οπως ειπα και ξανα πρωτη φορα ηταν το 1993 , εχω παει τουλαχιστων 20 φορες ,αλλά νομίζω οτι αξίζει να την ξανά επί σκεφτώ , πάντως φιλέ μου αν γνωρίζεις οτιδήποτε άλλο και θες μου λες..Ευχαριστώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι μια μικρή σπηλιά (από είσοδο σε έξοδο) είναι περίπου 30 λεπτά, που υπάρχει και ένας φεγγίτης στη μέση και στο τέλος έχει ανάβαση στενή για να βγεις πάνω. έχω να πάω από το 1979 αλλά νομίζω ότι δεν θα έχει αλλάξει τίποτα. Απλά τότε δεν είχε κάγκελο στην είσοδο.
ΑπάντησηΔιαγραφή