Οι οκτώ κινηματογράφοι στο Χαϊδάρι | Ένας χειμερινός και ένας θερινός εξακολουθούν να λειτουργούν.

 

[Ο Πέτρος Κοντός σε ταμπλό του κινηματογράφου Σοράγια]

Οι Κινηματογράφοι στο Χαϊδάρι

1. Ατττίκ [στη σημερινή καφετέρια "Αίνιγμα"]. Στην εφημερίδα  ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΧΑΙΔΑΡΙΟΥ καταγράφεται η είδηση: "ΠΩΛΗΣΙΣ  ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ" Πληροφορούμεθα, ότι πρόκειται να πωληθή  ο θερινός κινηματογράφος "Απίκ" των αδελφών Δημητρίου" (27  Οκτωβρίου 1957]. 
2. Ἠλιος [απέναντι από την Πλατεία Ηρώων, σήμερα σούπερ μάρκετ]. 
3. Λεβάντα [στο σημερινό πεζόδρομο του  Δάσος Χαϊδαρίου, τμήμα της οδού Ηρώων Πολυτεχνείου -  Πρώην καφετέρια Πισίνα, Φοίνικας]. 
4. Ρίτα [στην οδό Φαβιέρου στα σύνορα με το Περιστέρι, σήμερα  σχολή οδηγών].
5. Κατερίνα [στην οδό Δαβάκη - υπάρχει  από το καλοκαίρι του 1996 ως  Δημοτικός Κινηματογράφος. Στις μέρες μας λειτουργεί από ιδιώτη].
6. Άνοιξη [στην Αγωνιστών Στρατοπέδου -υπάρχει και λειτουργεί. Αρχικά λειτουργούσε από ιδιώτη, στη συνέχεια ως Δημοτικός κινηματογράφος. Στις μέρες μας λειτουργεί από ιδιώτη ο οποίος τον ανακαίνησε το 2007). 
7. Σοράγια [γωνία Δωδεκανήσου και Βενιζέλου, κοντά στο 2° Δημοτικό  Σχολείο, Σήμερα πολυκατοικία].
8. ΔΑΣΟΣ [στην εκβολή της πρώην Παύλου του Δάσος Χαϊδαρίου (Ηρώων Πολυτεχνείου ) των Αδελφών Τσαμαδού]

Οι πέντε Πρώτοι ήταν θερινοί. Οι τρεις τελευταίοι ήταν Χειμερινοί. 

Οι δύο κινηματογράφοι, Άνοιξη (χειμερινός) και Κατερίνα (θερινός), χρειάζεται να υποστηρικτούν για να συνεχίσουν τη λειτουργία τους.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ - Η πρώτη προβολή ως Δημοτικός Κινηματογράφος, Καλοκαίρι 1996.  Διακρίνονται +Δήμος Παρασκευάς, Μαρία Γεωργιάδου, Νίκος Καστόρας.

Ο κινηματογράφος ως χώρος (οικόπεδο) είναι ιδιοκτησία του Δήμου Χαϊδαρίου. Στις μέρες μας λειτουργεί από τον ίδιο ιδιώτη που διαχειρίζεται και τον κινηματογράφο ΑΝΟΙΞΗ.

ΧΑΪΔΑΡΙ, 1966, ΜΑΡΚΟΣ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗΣ - Ακούγεται ο ίδιος ο Μάρκος στη συναυλία στο θέατρο "Κεντρικόν" | Δύο ακόμα άγνωστοι στίχοι στο ίδιο τραγούδι.

ΑΚΟΥΜΕ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΕΔΩ

Σύνθεση του Μάρκου Βαμβακάρη. Ζωντανή ηχογράφηση της συναυλίας στο θέατρο “Κεντρικόν” στις 5/12/1966. Μπουζούκι παίζουν ο Δομένικος και Στέλιος Βαμβακάρης, κιθάρα ο Μάριος Κώστογλου. 

Κυκλοφόρησε στη συλλογή του 1998 “The Music of Markos Vamvakaris” WEA-242406-1...

Πληροφορίες για τη φωνογράφηση και στη σελίδα rebetiko.sealabs.net. 

Χαϊδάρι, Μάρκος Βαμβακάρης 

Τρέξε, μανούλα, όσο μπορείς/να τρέξεις για να με σώσεις/ κι απ' το Χαϊδάρι μάνα μου/ να μ' απελευθερώσεις

γιατ' είμαι μελλοθάνατος και καταδικασμένος/ δεκαοχτώ χρονώ παιδί στα σίδερα κλεισμένο

απ' την οδό του Σέκερη/ με πάνε στο Χαϊδάρι/ κι ώρα την ώρα καρτερώ/ τον Χάρο να με πάρει 

να δεις του Χάρου το σπαθί/ μανούλα, πώς θα φέρνει/ αχ, και τη ζωή του καθενός/  μάνα, πώς θα πάρει.

------------------

ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΚΕΙΜΕΝΟ - ΠΗΓΗ - ΔΗΜΟΣ ΑΘΗΝΑΙΩΝ - ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΕΔΩ

Γιάννης Κουβάς "Το κτίριο 15 του Χαϊδαριού", 1992, ΕΝΤΟΣ | 4 κρίκοι: α) επί Μεταξά β) στρατόπεδο Ιταλών (για πέντε μέρες) γ) Στρατόπεδο κρατουμένων επί ναζί Γερμανών (1943 - 1944) δ) Εμφύλιος

 

[Αυτό το βιβλίο  ανακαλύψαμε, προετοιμάζοντας μια άλλη εργασία για το Στρατόπεδο Χαϊδαρίου και το ΜΠΛΟΚ14, ότι είχαμε  παραλήψει να το παρουσιάσουμε στο blog. Το παρουσιάζουμε με μια καθυστέρηση - Η πρωτοτυπία του βιβλίου του Κώστα Κουβά είναι ότι παρουσιάζει δυο "κρίκους", τον πρώτο για την περίοδο του Μεταξά και τον τέταρτο για την περίοδο του Εμφυλίου, που είναι σχεδόν άγνωστοι ακόμα και για τους ερευνητές της Εθνικής Αντίστασης, της Νεότερης Ιστορίας και τους τοπικούς ερευνητές του Χαϊδαρίου]

-------------------

«Γιομάτο με κτίρια το στρατόπεδο του Χαϊδαριού Γιάννης Κουβάς "Το  κτίριο 15 του Χαϊδαριού", 1992, ΕΝΤΟΣ. Μικρά για μεγάλα δεν έχει σημασία. Καθένα τους έχει κι ένα μαντρί των “αμνών για σφαγή”. Και τους διαλεχτούς τους βάζανε στο κτίριο 15. Σ’ αυτό το κτίριο σβήνανε όνειρα κι ελπίδες. Σ’ αυτό το κτίριο καυτές ανάσες μελλοθανάτων είχανε αποτυπωθεί στους τοίχους. Η καρδιά της κόλασης τούτης, το κτίριο 15, θα εξακολουθήσει να υπάρχει και μετά την Απελευθέρωση. Τι κι αν αποχώρησαν οι εωσφόροι κι οι σατανάδες; Άλλοι θα τους αντικαταστήσουν. Τι κι αν οι ψυχές των πατριωτών τριγυρνούσαν ακόμα σ’ εκείνα τα μακρόστενα κελιά; Τα μαστίγια θα ξαναβουίξουν και θ’ αυλακώσουν πλάτες “απελευθερωμένων» πατριωτών”.

ΨΗΦΙΑΚΟ ΟΙΚΟΜΟΥΣΕΙΟ ΧΑΪΔΑΡΙΟΥ - CHAIDARI DIGITAL ECOMUSEUM

 

Ανθέων 72, Χαϊδάρι 12461 -  Mail: naturefriendsgreece@gmail.com

https://www.naturefriends.gr/  

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 30.07.2025

ΨΗΦΙΑΚΟ  ΟΙΚΟΜΟΥΣΕΙΟ ΧΑΪΔΑΡΙΟΥ  - CHAIDARI DIGITAL ECOMUSEUM

Σας ενημερώνουμε ότι εγκρίθηκε η αίτηση, για την επιχορήγηση της δημιουργίας του “Ψηφιακού Οικομουσείου Χαϊδαρίου”, από το Υπουργείο Πολιτισμού, Τμήμα Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς και Διαπολιτισμικών Θεμάτων, Διεύθυνση Νεότερης Πολιτιστικής Κληρονομιάς, Γενική Διεύθυνση Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς,(ΥΠΠΟ ΑΔΑ: 94ΧΞ46ΝΚΟΤ-ΛΛΜ).

Αναφορές για τη Μονή Δαφνίου (1941) και το Στρατόπεδο Χαϊδαρίου, στο 2ο τόμο "Ο Λαβύριθμος" του τρίτομου μυθιστορήματος του Γιώργου Μιχαηλίδη με τίτλο "ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ, ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΛΑΓΝΕΙΑΣ"

 

Ο βασικός "ήρωας" Οδυσσέας Φραντζής, του μυθιστορήματος του Γιώργου Μιχαηλίδη, με τίτλο "ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ, ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΛΑΓΝΕΙΑΣ" μετά την κατάρρευση του μετώπου της Αλβανίας, μαζί με τους συντρόφους του λόχου του, ερχόμενοι στην Αθήνα, διανυκτερεύουν στον "αυλόγυρο της Μονής Δαφνίου...".

Το σχετικό απόσπασμα από το 2ο βιβλίο με τίτλο ο "Λαβύρινθος", σελ. 171:

"... Τέλος Μαΐου 1941, στην υποχώρηση, τα υπολείμματα του λόχου του Ηλία Σπάθη, πέρασαν τη νύχτα τους στον αυλόγυρο της Μονής Δαφνίου. Με το ξημέρωμα θα έπαιρνε ο καθένας το δρόμο του..."

To Ιερό της Αφροδίτης στην Αφαία (Χαϊδάρι) | ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ στι ηλικίες των 90 ετών? και ένα Βίντεο

Τι είναι έρωτας;

Παντρεύτηκαν στη δεκαετία του '50 στη Νορβηγία. Ήρθαν στην Ελλάδα το 2024. Έσκαψαν στα ριζά μιας ελιάς στο Ναό της Αφαίας Σκαραμαγκά, για να βρουν τις βέρες τους... που τις είχαν θάψει εκεί (1958), τιμώντας την Αφροδίτη! Αυτός 88, εκείνη 90 χρονών!

[από ανάρτηση στο Facebook του Μιχ.Μιχ.]

ΤΟ VIDEO ΕΔΩ

Βάσoς Καπάνταης: Μνημείο - Ηρώον Ποντιακού Ελληνισμού "ΑΚΡΙΤAΣ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ" στο Χαϊδάρι (Καραϊσκάκη & Παύλου Μελά - Δημοτική Βιβλιοθήκη) και το "ΝΟΣΤΙΜΟΝ ΗΜΑΡ" (μικρό αφιέρωμα)

 

Βάσoς Καπάνταης:  Μνημείο - Ηρώον Ποντιακού Ελληνισμού "ΑΚΡΙΤAΣ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ" στο Χαϊδάρι (Καραϊσκάκη & Παύλου Μελά - Δημοτική Βιβλιοθήκη | Πλατεία Δημοκρατίας). | Φωτ.: Κώστας Φωτεινάκης 20.05.2025

ΙΣΩΣ Η ΩΡΑΙΟΤΕΡΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΓΡΑΦΙΚΟΤΕΡΗ ΕΙΚΑΣΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ 

 "ΜΝΗΜΕΙΟ - ΗΡΩΟΝ ΤΟΥ ΠΟΝΤΙΑΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ" ΣΤΟ ΧΑΪΔΑΡΙ

Η δημοσίευση γίνεται με αφορμή α) Την επέτειο της Γενοκτονίας των Ποντίων 19 Μαΐου και β) Της έκθεσης «Βάσος Καπάνταης. Σχέδια και γλυπτά» που πραγματοποείται στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος, 12 Φεβρουαρίου έως 31 Μαΐου 2025 [ΕΔΩ] [ΕΔΩ] [ΕΔΩ] - ΟΔΗΓΟΣ ΤΗΣ ΕΚΘΕΣΗΣ [ΕΔΩ]

ΣΤΟΙΧΕΙΑ - ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ

Γλύπτης (και ποιητής): Βάσος Καπάνταης (1924 - 1990) [Βιογραφικό - ΕΔΩ - ΕΔΩ]

ΤΙΤΛΟΣ:  ΑΚΡΙΤAΣ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ ( αναγράφεται στη βάση του γλυπτού )

Χυτήριο: Δ. ΓΑΒΑΛΑΣ

Σύνθεση - Υλικά: Χαλκός και Μάρμαρο

Έτος δημιουργίας: 1987 | Πρόεδρος Συλλόγου Ποντίων Χαϊδαρίου: Γεωργία Ερμείδου | Δήμαρχος Χαϊδαρίου: Κυριάκος Ντηνιακός.

Παρασκευή 9 Μαΐου 2025: Θεατρική παράσταση από μαθητές του Χαϊδαρίου και της πόλης Λαντάου του κρατιδίου Ρηνανίας Παλατινάτο της Γερμανίας με θέμα δύο κρυμμένα παιδιά κατά τη διάρκεια της Γερμανικής ναζιστικής Κατοχής

 

Ροζίνα Ασσέρ-Πάρδο: 

Η Ροζίνα Ασσέρ-Πάρδο ήταν από τις ελάχιστες επιζήσασες του Ολοκαυτώματος και άφησε,  την τελευταία πνοή της, σε ηλικία 87 ετών. 

Για 548 ημέρες κρατούσε ημερολόγιο  κρυμμένη - μαζί με την οικογένειά της- σε πολυκατοικία στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, «κάτω από τη μύτη» της Γκεστάπο. Η ιστορία της θα μπορούσε να αποτελέσει σενάριο για κινηματογραφική ταινία, ενώ σελίδες από το ημερολόγιό της έχουν μεταφερθεί στο αναγνωστικό της Γ’ τάξης του Δημοτικού.

Η Άννα Φρανκ (Φρανκφούρτη, 12 Ιουνίου 1929 - στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπέργκεν-Μπέλζεν, Φεβρουάριος ή Μάρτιος του 1945) ήταν Γερμανίδαϊκής καθαρόαιμης καταγωγής που έγραψε ένα ημερολόγιο (ο πατέρας της) ενώ κρυβόταν, μαζί με τους δικούς της και τέσσερις οικογενειακούς φίλους, σε ένα σπίτι στο Άμστερνταμ κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής της Ολλανδίας.

Πρωτομαγιά 1944 – Πρωτομαγιά 2025 (3 & 4 Μαΐου στους Δήμους Χαϊδαρίου και Καισαριανής)

 

ΜΠΛΟΚ15 - ΤΟ ΛΟΓΟΤΥΠΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΧΑΪΔΑΡΊΟΥ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ | ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ 1944 | Η ΜΝΗΜΗ VS ΣΤΗ ΛΗΘΗ

ΜΠΛΟΚ15 - ΤΟ ΛΟΓΟΤΥΠΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΧΑΪΔΑΡΊΟΥ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ: Το σύμβολο της πόλης καθιερώθηκε το 1984 (Δήμαρχος Κυριάκος Ντηνιακός) και επιλέχτηκε μετά από πανελλήνιο διαγωνισμό. Συνδυάζει την ιστορία της πόλης και την αγάπη για τη δημοκρατία, την ανανέωση και το σεβασμό στη φύση.

Απεικονίζει το «Μπλοκ 15» του Στρατοπέδου Χαϊδαρίου, χώρο αυσηρής απομόνωσης (το δηλώνει το συρματόπλεγμα που περιβάλλει το κτίριο) και προθαλάμου για τις εκτελέσεις των αγωνιστών – πατριωτών της Εθνικής Αντίστασης, ενάντια στο Γερμανό κατακτηκτή (1940 – 1944).

Η κόκκινη παπαρούνα που ξεπροβάλλει μέσα από την απομόνωση και την απειλή του θανάτου του «Μπλοκ 15», συμβολίζει την ελπίδα για μια καλύτερη και  ειρηνική ζωή καθώς επίσης την αναγέννηση.

Το Χαϊδάρι και το Περιστέρι στην εφημερίδα των Λαμπράκηδων "η γενιά μας" 25 Οκτωβρίου 1966

 

Οι ΛΑΜΠΡΑΚΗΔΕΣ στο Χαιδάρι

Με αφορμή την προβολή του ντοκιμαντέρ “ΛΑΜΠΡΑΚΗΔΕΣ” - 2018, του Χρήστου Σκούρα,  στο Χαϊδάρι την Κυριακή 23 Μαρτίου 2025 [ΕΔΩ], αναδημοσιεύω τρεις φωτογραφίες από τους Λαμπράκηδες του Χαϊδαρίου που περιέχονται στο "Κώστας Φωτεινάκης: "Ιστορικό Λεύκωμα - ΧΑΪΔΆΡΙ ΤΟΠΟΣ & ΑΝΘΡΩΠΟΙ" [ΕΔΩ].

Προφανώς δεν έχει γίνει σε βάθος έρευνα. Οι τρεις φωτογραφίες είναι σταγόνα στον ωκεανό, ωστόσο δείχνουν την μεγάλη εικόνα, τη συμμετοχή και τη συνεισφορά των Λαμπράκηδων στη θωράκιση της Δημοκρατίας, στην Ειρήνη, στον Πολιτισμό. 

------------------------

Οι Λαμπράκηδες Χαϊδαρίου, εκδρομή στον Μαραθώνα (1965 – 1966)

 Διακρίνονται: ξαπλωμένος με λευκό πουκάμισο Μπάμπης Γεωργούλας και δίπλα του ο Νίκος Αγαπητός. Στο κέντρο όρθια με τη μαύρη ζακέτα η Ειρήνη Παντελάρου και με τη λευκή ζακέτα η Μαρία Παντελάρου. Στην άκρη αριστερά καθισμένος στα γόνατα ο Γιάννης Παντελάρος και δεξιά με τα χέρια σταυρωμένα ο +Δημήτρης Ντομάτας. Στην πίσω σειρά δεύτερος από αριστερά ο Κυριάκος Αγαπητός.

----------------------

Γιάννης Θωμόπουλος - Χθες Το Βράδυ Στο Χαϊδάρι

Ένα τραγούδι όχι και τόσο γνωστό.... Γιάννης Θωμόπουλος - 

"Χθες Το Βράδυ Στο Χαϊδάρι" [ΕΔΩ]

4 ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΉΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΜΕ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟ ΧΑΪΔΑΡΙ | Κατοχή - Αντίσταση - Δωσίλογοι - Εξορίες - Θάνατοι στη χούντα

Δημήτρης Γ. Υφαντής "Μακρόνησος - Όταν η "τρέλα" απόκτησε τοπικό προσδιορισμό" | ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΙ ΕΚ ΜΑΚΡΟΝΗΣΟΥ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΨΥΧΙΑΤΡΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ (Δαφνί) | ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ 16/02/25 [ΕΔΩ]

Γιάννης Ξανθάκης: Οικογένεια Σκαραμαγκά, μια λαμπρή πορεία -Η ΔΩΡΕΑ ΤΗΣ ΟΜΩΝΥΜΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ (αναδημοσίευση από τον "πολίτη" Χίου)

 

Αμβρόσιος Σκαραμαγκάς, από τη Χίο σε Σύρο κι από εκεί στην Αθήνα

[Στο μη κερδοσκοπικό blog ΙΕΡΑ ΟΔΟΣ δημοσιεύουμε και αναδημοσιεύουμε έρευνες, ειδήσεις, θέματα που έχουν σχέση με το Χαϊδάρι και με την ευρύτερη περιοχή "κατά μήκος της Ιεράς Οδού". Με ιδιαίτερη χαρά ανδημοσιεύουμε την ερευνητική εργασία του Γιάννη Ξανθάκη, για την Οικογένεια Σκαραμαγκά, που δημοσιεύτηκε στον "πολίτη" Χίου, 10.02.2025  - ΕΔΩ. Στην έρευνα περιλαμβάνονται και στοιχεία από το αρχείο του συμπολίτη μας, συλλέκτη, ερευνητή το τοπικής ιστορίας και αρχιτέκτονα Γιάννη Ιγγλέση]

Γιάννης Ξανθάκης: Οικογένεια Σκαραμαγκά, μια λαμπρή πορεία 

Η ΔΩΡΕΑ ΤΗΣ ΟΜΩΝΥΜΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ

(αναδημοσίευση από τον "πολίτη" Χίου 10.02.2025 - ΕΔΩ)

«Φαντάζεστε αν αυτό το μεγαλόπνοο σχέδιο υλοποιείτο, πώς θα ήταν η περιοχή μας (Χαϊδάρι), αλλά όλη η Δυτική Αθήνα», με την ευρύτερη έννοια, αναρωτιέται ο ερευνητής και δημιουργός της ομώνυμης Συλλογής του Ιστορικού Αρχείου Ιγγλέση, ο εκ Χαϊδαρίου Ιωάννης Ιγγλέσης.

Ο λόγος για την πολύ γνωστή περιοχή του Δήμου της Δυτικής Αττικής, τον Σκαραμαγκά, η οποία φέρει το όνομα της οικογένειας των πρώτων ιδιοκτητών της, της κραταιάς επιχειρηματικά, οικονομικά και κοινωνικά το 19ο αιώνα, οικογένειας Σκαραμαγκά. Η περιοχή δωρίζεται από την οικογένεια στο ελληνικό κράτος, έτσι ώστε «να καταστεί η ατμομηχανή της ελληνικής βιομηχανικής παραγωγής».

Δημήτρης Γ. Υφαντής "Μακρόνησος - Όταν η "τρέλα" απόκτησε τοπικό προσδιορισμό" | ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΙ ΕΚ ΜΑΚΡΟΝΗΣΟΥ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΨΥΧΙΑΤΡΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ (Δαφνί) | ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ 16/02/25

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗ 16/02/25 [ΕΔΩ]

Δημήτρης Γ. Υφαντής "Μακρόνησος -  Όταν η "τρέλα" απόκτησε τοπικό προσδιορισμό"

Στην παρούσα έρευνα-μελέτη εξετάζονται οι συνθήκες στις οποίες εμφανίστηκε και εξελίχθηκε το φαινόμενο της "μακρονησιώτικης τρέλας", κατά την περίοδο που στο νησί "φιλοξενήθηκαν" πολιτικοί εξόριστοι. Χωρίς δραματοποιήσεις ή στερεοτυπικές αντιλήψεις για τις ψυχικές παθήσεις και τους πάσχοντες εξόριστους, αναζητούνται τα χαρακτηριστικά των προσώπων. Ποιοί ήταν οι "τρελοί" της Μακρονήσου, οι προσωπικές τους ιστορίες, η "τρέλα" που τους βασάνισε και η "μετα-αναμορφωτική" τους ζωή. Διερευνώνται ακόμη οι πολιτικές, κοινωνικές, ψυχολογικές, κλινικές συνθήκες που όρισαν την αντιμετώπισή τους, όπως και οι αναπαραστάσεις της "μακρονησιώτικης τρέλας" στην καλλιτεχνική δημιουργία.

Η έπαυλις Χαϊδάρι ή σημερινό ΠΑΛΑΤΑΚΙ, το κτήριο Νικολάου Γύζη με τις “4 ΕΠΟΧΕΣ” και η σημερινή φάση των εργασιών συντήρησης

 [Πρώτη παρουσίαση στο ΧΑΪΔΑΡΙ ΣΗΜΕΡΑ με τίτλο "11 επισημάνσεις για τα έργα αποκατάστασης στο Παλατάκι και το κτήριο Νικολάου Γύζη" [ΕΔΩ]. Στην παρούσα ανάρτηση αναδημοσιεύεται με την προσθήκη ορισμένων φωτογραφιών]

------------------------------------------------------------------

Η έπαυλις Χαϊδάρι ή σημερινό ΠΑΛΑΤΑΚΙ, το κτήριο Νικολάου Γύζη με τις “4 ΕΠΟΧΕΣ”

και η σημερινή φάση των εργασιών συντήρησης

του Κώστα Φωτεινάκη

Αφορμή της παρέμβασής μου αποτέλεσε κυρίως το ρεπορτάζ της διαδικτυακής εφημερίδας ΤΟ ΧΑΪΔΑΡΙ ΣΗΜΕΡΑ με τίτλο “Ήρθε η ώρα για το… νέο Παλατάκι” (10.05.2024) αλλά και διάφορα σχόλια που κατά καιρούς δημοσιεύονται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για τη συντήρησή του.

Προφανώς το θέμα ΠΑΛΑΤΑΚΙ είναι μεγάλο, έχει μεγάλη σημασία για το Χαϊδάρι ως τοπόσημο, συνδέεται με την ιστορία της περιοχής και όχι μόνο της πόλης αλλά και της χώρας μας (Μάχη Χαϊδαρίου 1826 και Δαφνίου 1827, Αγοροπωλησίες και οικονομικές καταρρεύσεις, μεγάλοι εικαστικοί καλλιτέχνες που άφησαν τεράστια πολιτιστική παρακαταθήκη κλ.π). Αυτά τα θέματα δεν θα αναφερθούν σε αυτήν την παρέμβαση – θα περιοριστώ να παρουσιάσω τις απόψεις μου για τη συντήρηση ΣΗΜΕΡΑ α) του Πύργου Παλατάκι και του περιβάλλοντος χώρου β) της αίθουσας του κτηρίου Νικολάου Γύζη που φιλοξενεί το έργο του “4 ΕΠΟΧΕΣ”.

Α. ΠΥΡΓΟΣ ΠΑΛΑΤΑΚΙ – ΠΡΟΑΥΛΙΟΣ ΧΩΡΟΣ (δεν αναφέρομαι στους εσωτερικούς χώρους του κτηρίου ούτε στις μελλοντικές χρήσεις του)

[Ένα από τα όχι και χειρότερα παρτέρια 11.05.2024]

H θεατρική ομάδα του 6ου Γυμνασίου Χαϊδαρίου ταξίδεψε στην πόλη Landau της Γερμανίας με στόχο την προώθηση της ιστορικής μνήμης και της ιστορικο-πολιτικής εκπαίδευσης | Με αναφορά στο Στρατόπεδο Χαϊδαρίου και το θεατρικό έργο του Ρενάτο Μόρντο

[Οι φωτογραφίες και το κείμενο που ακολουθεί είναι από ανάρτηση του  6ου Γυμνασίου Χαϊδαρίου στη σελίδα του στο Facebook. O τίτλος της ανάρτησης στο blog ΙΕΡΑ ΟΔΟΣ είναι δικός μου. Ρεπορτάζ από την επίσκεψη που του γερμανικού σχολείου στο Χαϊδάρι πριν από έναν χρόνο ΕΔΩ]

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

H θεατρική ομάδα του 6ου Γυμνασίου Χαϊδαρίου ταξίδεψε στην πόλη Landau του κρατιδίου Ρηνανίας – Παλατινάτου στη Γερμανία στο πλαίσιο προγράμματος ανταλλαγής μαθητών με το γερμανικό σχολείο IGS Landau υπό την αιγίδα και συγχρηματοδότηση του Ελληνογερμανικού Ιδρύματος Νεολαίας (ΕΓΙΝ). 

Με στόχο την προώθηση της ιστορικής μνήμης και της ιστορικο-πολιτικής εκπαίδευσης οι Έλληνες και οι Γερμανοί μαθητές σε πνεύμα αμοιβαίου σεβασμού και συνεργασίας, γλωσσικής διαμεσολάβησης, πολύωρων προβών και κοινών εκπαιδευτικών προγραμμάτων για τον Β΄Π.Π. και το Ολοκαύτωμα παρουσίασαν και στην Γερμανία το θεατρικό έργο του Ελληνοεβραίου σκηνοθέτη, θεατρικού συγγραφέα και ιδρυτή της Λυρικής Σκηνής, Ρενάτο Μόρντο «Χαϊδάρι – 12 εικόνες σκλαβιάς και λευτεριάς», ο οποίος είχε υπάρξει κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής έγκλειστος στο στρατόπεδο Χαϊδαρίου και αναφέρεται στις δύσκολες και απάνθρωπες συνθήκες ζωής μέσα σ΄ αυτό. 

ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΡΥΣΤΑΛΛΗΣ – Ο ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΛΙΜΑΝΙΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ ΤΟ ΔΡΟΜΟΚΑΪΤΕΙΟ & ΤΟ ΧΑΪΔΑΡΙ | (Η ιστορία ενός πίνακα από το 1941 μέχρι τις μέρες μας)

 

[Αναδημοσίευση από το ΧΑΪΔΑΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΕΔΩ] https://tinyurl.com/293ezba4 

Η γερμανική εισβολή στην Ελλάδα ξεκίνησε στις 6 Απριλίου του 1941. Το βράδυ της ίδιας μέρας 51 βομβαρδιστικά αεροσκάφη επιτέθηκαν στο λιμάνι του Πειραιά, προκαλώντας ανυπολόγιστες ζημιές και πολλά θύματα. Την ιστορία αυτή “διηγείται” ένας πίνακας τον οποίο ζωγράφισε νοσηλευόμενος στο Δρομοκαΐτειο ο καλλιτέχνης Ανδρέας Κρυστάλλης, σε μια ελληνική εκδοχή της Γκουέρνικα, όπως χαρακτηρίστηκε. Την ίδια μέρα από τον ίδιο βομβαρδισμό καταστράφηκαν σπίτια στο Χαϊδάρι, ενώ ακόμη στις μέρες μας βρίσκουμε στην περιοχή μας οβίδες, “αναμνηστικά” των φοβερών εκείνων εποχών.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΡΥΣΤΑΛΛΗΣ – Ο ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΛΙΜΑΝΙΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ

ΤΟ ΔΡΟΜΟΚΑΪΤΕΙΟ & ΤΟ ΧΑΪΔΑΡΙ

(Η ιστορία ενός πίνακα από το 1941 μέχρι τις μέρες μας)

Έρευνα - Επιμέλεια: Κώστας Φωτεινάκης

Ο ζωγράφος Ανδρέας Κρυστάλλης γεννήθηκε το 1911 στη Μικρά Ασία. Έκανε ελεύθερες σπουδές ζωγραφικής στο Παρίσι στις αρχές της δεκαετίας του 30. Με την επιστροφή του εγκαταστάθηκε στον Πειραιά όπου δημιούργησε το μεγαλύτερο μέρος του έργου του. Μετά τη Κατοχή νοσηλεύτηκε κατά διαστήματα στο Ψυχιατρείο Δρομοκαΐτειο όπου και πέθανε το 1951.

Αρκετά από τα έργα του, με θέμα τον Πειραιά, βρίσκονται στη μόνιμη έκθεση της Δημοτικής Πινακοθήκης Λάρισας (Μουσείο Γ.Ι.Κατσίγρα).

Lifting στο συντριβάνι από το Παλατάκι/ "Έπαυλις Χαϊδάρι" στην Πλατεία Αργεντικής, επί της Λεωφόρου Αλεξανδρας, στο ύψος της Χαριλάου Τρικούπη

 

[Το συντριβάνι από το Παλατάκι/ "Έπαυλις Χαϊδάρι" στην Πλατεία Αργεντικής, επί της Λεωφόρου Αλεξανδρας, στο ύψος της Χαριλάου Τρικούπη]

[Έχει ξεκινήσει εδώ και μέρες το Lifting με τροχό... δεν γνωρίζω αν είναι ο καλύτερος τρόπος]